Zwemles wordt duurder, steeds meer kinderen zonder zwemdiploma
Experts luiden de noodklok: zwemles wordt steeds duurder, waardoor een groeiend deel van de Nederlandse kinderen geen zwemdiploma heeft.
Kinderen die wel op zwemles zitten, moeten vaak onverhoopt stoppen omdat ouders de lestarieven niet willen óf kunnen betalen.
Zwemles
Uit een onderzoek van Nieuwsuur blijkt dat de prijzen van zwembaden aardig zijn gestegen in de afgelopen jaren. Sinds 2018 moeten ouders gemiddeld bijna 30 procent meer neerleggen voor de zwemlessen van hun kinderen. In sommige gemeenten gaat het zelfs om 70 procent. Dit alles staat tegenover de gemiddelde prijsstijging van producten en diensten in Nederland van 21 procent.
Omgerekend naar euro’s betaal je hierdoor gemiddeld 12 euro per zwemles, waar dat voorheen 9 euro kostte. Om enkel een A-diploma te halen, zijn er ongeveer zestig lessen nodig. Waardoor alleen het behalen van het A-diploma ouders al meer dan 700 euro kost. „Ouders zien het belang van zwemlessen, maar besluiten toch om te stoppen”, concludeert Remco Hoekman, directeur van het Mulier Instituut, dat sportonderzoek doet, in gesprek met de NOS.
En dat is zorgwekkend. „Je wilt dat zwemveiligheid voor iedereen is weggelegd en dat dus alle kinderen de mogelijkheid hebben om een A-, B- en C-diploma te halen.”
Het aantal kinderen dat geen zwemdiploma heeft, is sinds 2018 dan ook gestegen. Uit cijfers van CBS blijkt het te gaan om 13 procent, tegenover 6 procent in 2018.
Personeelskosten en badmeesters
Zwembaden wijden de gestegen kosten vooral aan de hogere energietarieven, want het kost veel water om een zwembad warm en schoon te houden. De overheid schoot zwembaden in 2022 te hulp met een noodfonds van 207 miljoen euro, maar dat lost volgens uitbaters niet alle problemen op. Zo zijn er ook nog de gestegen personeelskosten en het tekort aan badmeesters.
In sommige gemeenten zijn er wel (sport)fondsen, die ouders helpen om de zwemles van hun kinderen helemaal of deels te betalen. Maar niet elke gemeente in Nederland heeft zo’n fonds en ook maken niet alle ouders die krap bij kas zitten er gebruik van. Zorgwekkend, vindt het Mulier Instituut: „De gemeenten moeten armoederegelingen breder toegankelijk maken zodat de ongelijkheid afneemt. Of je recht hebt op zo’n regeling moet niet bepaald worden door de plek waar je woont.”
De kledingindustrie is een klerezooi: docu Uit de kleren is in elk geval goed bedoeld
Zwitserland wint beladen Songfestival, verdriet en teleurstelling in Friesland