Meer meldingen van mensen die worden gedwongen tot een huwelijk: ‘Voelde alsof ik in mijn rug was gestoken’
Het aantal meldingen van mensen die werden gedwongen tot een huwelijk of zijn achtergelaten stijgt sneller dan verwacht. Dat ziet het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en Achterlating (LKHA). Sumeyye Ersoy van NOS Stories dook in dit verhaal en vertelt erover op NPO Radio 1.
Huwelijksdwang houdt in dat een persoon onder dwang van ouders of familieleden moet trouwen. Dat is volgens Ersoy vaak omdat diegene iets heeft gedaan wat volgens de familie niet door de beugel kan. Een relatie met iemand van een andere afkomst bijvoorbeeld, of homoseksualiteit. Ook financiële problemen in het gezin kunnen een rol spelen bij een gedwongen huwelijk.
Bij achterlating gaat het erom dat iemand terug wordt gestuurd naar het land van herkomst of een andere plek in het buitenland, of daar wordt achtergelaten. Vaak worden dan papieren ingenomen, zodat het onmogelijk wordt om daar nog weg te komen.
Meer meldingen van mensen die werden gedwongen tot huwelijk
Ersoy vertelt dat er dit jaar 43 meldingen binnenkwamen bij het landelijke knooppunt. „In 2022 ging het om 50 meldingen over het hele jaar. Dat we nu al op zoveel meldingen zitten, valt op”, zegt ze in het NOS Radio 1 Journaal.
Vooral na de zomervakantie wordt het fenomeen meer zichtbaar, omdat mensen dan niet meer in de schoolbanken verschijnen. „De verwachting is dat het aantal alleen maar zal toenemen in de aankomende weken door de herstart van de scholen. Het CBS houdt ook cijfers bij en daar gaat het om honderden gevallen per jaar.”
Hoe komt die stijging? Het knooppunt denkt niet per se dat meer mensen worden gedwongen tot een huwelijk of zijn achtergelaten. „Wat zij wel zeggen is dat er meer aandacht is voor dit thema en dat mensen hen dus beter weten te vinden. Tegelijkertijd kan en durft niet iedereen aan de bel te trekken, dus denken ze dat het daadwerkelijke aantal ligt hoger ligt dan wat we zien. Maar ze denken niet dat het meer voorkomt.”
Verhaal van iemand die achter werd gelaten
Ersoy hoorde een aantal schrijnende verhalen. „Je moet je voorstellen dat je ouders of familieleden voor je besluiten dat je met een ander moet trouwen of dat je wordt achtergelaten in het buitenland en dat je paspoort wordt ingenomen. Dat laatste overkwam een vrouw die ik sprak. Zij kreeg een relatie met iemand van een andere afkomst, waar haar ouders niet achter stonden. Haar vader heeft toen gezegd: ‘We gaan naar het buitenland, want je moeder is ziek en verblijft daar, we moeten haar opzoeken.’ Eenmaal daar bleek de situatie toch anders en was het de bedoeling dat ze daar haar leven zou voortzetten. Dat doet veel.”
De vrouw komt zelf ook aan het woord, met om veiligheidsredenen een vervormde stem: „Toen ik erachter kwam dat het eigenlijk leugens waren, voelde het alsof ik in mijn rug gestoken was. Ik kon ze niet meer vertrouwen. Ik was echt heel teleurgesteld dat er iets anders werd verteld dan hoe het echt was.”
Hulp gezocht
Ersoy legt uit dat de vrouw op een gegeven moment stiekem hulp is gaan zoeken. „Ze zat in een huis waar haar moeder nog verbleef, haar vader was daar weg. Ze moest natuurlijk telkens op haar hoede zijn, want er werd constant gecontroleerd. Op een gegeven moment is het haar gelukt om in contact te raken met het landelijke knooppunt. Die hebben er uiteindelijk voor kunnen zorgen dat zij in het geheim terug heeft kunnen vliegen naar Nederland. Toen haar ouders daar achter kwamen hebben ze zich er uiteindelijk bij neergelegd. Het is zelfs zo dat ze nu af en toe weer contact met ze heeft. Ik vroeg haar of ze haar ouders zoiets kan vergeven.”
De vrouw antwoordde daarop: „Ja, in onze religie is het belangrijk om medemensen te vergeven voor wat zij doen, de fouten die ze maken. Maar ik kan niet vergeten wat er gebeurd is.”
Het gaat nu goed met haar. „Nadat ze terug is gekomen is ze naar een veilige plek toegebracht en daarna heeft ze op een andere plek haar leven opgepakt.”
Deze vrouw heet écht Barbie Oppenheimer: ‘Mensen denken dat het een grapje is’