Nikki Veerbeek Binnenland 27 jun 2023, 16:51

Leestijd: 3 minuten

Veteraan vertelt hartverscheurend verhaal over oorlogstrauma: ‘Had afscheidsbrieven al geschreven’

Oorlog kruipt onder je huid. Daar weet veteraan Melvin van Geffen alles van, want hij hield aan zijn uitzendingen een trauma over. Dat liet niet alleen diepe sporen na bij hemzelf, maar ook bij zijn gezin.

Ze vertellen erover in Spraakmakers op NPO Radio 1. Vorige week kwam er een documentaire uit die hetzelfde onderwerp behandelt: Verdwaalde Veteranen.

Veteraan Melvin vertelt op Radio 1 over trauma

Melvin heeft er een uitzending naar Kosovo en Irak op zitten als hij helemaal instort. Vlak voor een uitzending op Afghanistan en op zijn verjaardag. „Ik had iets te veel drank op. Drank maakt emoties los. Toen kreeg ik een flashback.” Hij loopt weg van huis. Als zijn familie hem vindt, ligt hij in schiethouding in de bosjes.

„Melvin kwam uit de oorlog en nam de oorlog mee naar huis”, vertelt zijn vrouw Danyella. Dat zit hem in de kleinste details, zoals de manier waarop hij in die tijd de straat oversteekt. „Ik stak als eerst over en zorgde dat alle auto’s en fietsers stilstonden. Als ze dat niet deden, dan sloeg ik ze van hun fiets af. Letterlijk.” Hun kinderen mogen ook niet alleen buitenspelen. „Al waren ze het in het oog, dan het liefst nog met een gps-tracker”, zegt Danyella. Een van hun kinderen vertelt hoe lastig die periode is. „Dan werd hij boos en we wisten niet waarom.” Bij harde geluiden was het huis te klein, vertelt het gezin.

Ook kampt Melvin met black-outs. „Dan wist hij niet meer wat hij deed. Dan was het snel schakelen: kinderen veilig naar boven, de deur op slot en wachten”, aldus Danyella. Hij wordt op het dieptepunt zelfs suïcidaal. „Ik had zo’n diep dal aangetikt dat ik mijn afscheidsbrieven al had geschreven. Het hoefde niet meer voor me. Ik had twee keuzes: of ik ga weg en niemand ziet me ooit meer, of ik laat me opnemen in een kliniek.” Hij kiest voor het laatste. „Dat was de beste keuze die ik ooit heb gemaakt.”

Traject

Melvin gaat een traject in dat zich vooral op hem richt. Achteraf had hij zijn gezin hier meer bij willen betrekken „Danyella heeft meerdere malen gezegd dat ze hier ook hulp bij nodig had, maar ik heb dat altijd afgehouden. Ik heb daar tot op de dag van vandaag heel veel spijt van.” Danyella: „Omdat wij niet werden meegenomen, liepen wij achter op het traject. Melvin was relaxed en bij ons kwamen alle trauma’s naar boven.” Gelukkig gaat het inmiddels goed met hele gezin. Melvin werkt zelfs als ervaringsdeskundige bij ARQ.

ARQ-collega en psychiater Patricia Dashort vertelt in de radio-uitzending dat er nog te weinig aandacht is voor de omgeving, terwijl die wordt meezogen in het trauma. Zij richt zich specifiek op behandeling van getraumatiseerden plus de directe naasten. „Diegene die ziek is heeft bepaald gedrag. Die kan angstig, teruggetrokken of agressief zijn. De omgeving gaat daar ook rekening mee houden en mantelzorgen, want je wilt de getroffene niet nog meer last geven”, zegt Dashorst. „We weten dat natuurlijk nog heel goed met de Tweede Wereldoorlog. De kinderen hadden last van de oorlog van hun ouders.”

Denk jij weleens aan zelfmoord? Je kunt met 113.nl geheel anoniem bellen (0800-0113) of chatten.

Peter Gillis krijgt van de rechter op zijn kop om illegale villa en moet slopen: ‘Asociaal gedrag’