Sander Hoogendoorn en studenten over de woningnood: ‘Jongeren nu al met rug tegen muur’
Tikkende leidingen, vochtvlekken op de muur en een te hoge huur: studenten leveren veel in voor een kamer. De studentenwoningnood is dan ook hoog. Om daar aandacht voor te krijgen, verruilt NPO 3FM-dj Sander Hoogendoorn (33) deze week zijn huis voor een studentenkamer van zeven vierkante meter. Metro spreekt met hem en twee studenten over hoe het is om anno 2021 op kamers te wonen.
En waarom er volgens velen iets moet veranderen. „Bij vochtplekken op de muur wordt er even een verfje over heen geknald. Dan is het weg, terwijl je als student gewoon leeft in vervuilde lucht”, vertelt Hoogendoorn.
Sander Hoogendoorn voor een week in studentenkamer
Terwijl dit telefoongesprek plaatsvindt, rijdt de 3FM-dj terug van de ochtendshow naar zijn zeven vierkante meter in Utrecht. Gisteren was het huisavond en kookte hij risotto voor zijn huisgenoten, maar voor vanavond twijfelt hij nog: „Of met z’n allen pizza bestellen óf pasta met spinazie uit de diepvries en een blik tonijn.” Dan leef je écht als student.
Hoogendoorn verruilt voor een week zijn huis voor een kamer van een student in Utrecht, schreven we begin deze week al. Een kamer inclusief hoogslaper. Wel zonder ladder – dat zou te veel ruimte innemen – maar met latjes aan de muur om het bed in te komen. „Studenten maken er echt het beste van, hoe naar het ook is”, ziet Hoogendoorn. Het studentenhuis waar hij verblijft is dan ook „best oké”. De bewoners nemen zelf veel initiatief en verven een keer over een muur heen. Maar het blijft een studentenhuis: „Een keuken uit 1980, overal gaten en kabeltjes die loshangen… Beetje wat je van een studentenhuis gewend bent.”
Sanders Vriendenteam versterkt de stem van studenten
Dat we dat allemaal gewend zijn of normaal vinden, moet volgens hem veranderen. Want ook al zijn Hoogendoorns tijdelijke huisgenoten „chille gasten”, het zijn ook jongeren die „helemaal aan het begin van de ladder staan en eigenlijk nu al met de rug tegen de muur”, vertelt hij. „De jongere generatie en studenten staan bij heel veel zaken achteraan.” De dj wijst op de coronapandemie. „Ze hebben het meeste moeten laten vallen en er wordt als laatste aan ze gedacht.”
Toch is het voor studenten soms lastig om hun stem hierover te laten horen, want „in jouw plaats kan er ook iemand anders in het huis, die wel gewoon de huur betaalt en z’n bek houdt”, vervolgt de 3FM-dj. Voor hem voelt het dan ook een beetje alsof ze met Sanders Vriendenteam die stem van studenten kunnen versterken. „Omdat ze zelf niet dat geluid kunnen maken, in ieder geval niet alleen.”
Heb net voor een heel weeshuis pasta pesto gemaakt en zit het nu uit de pan op te eten. Volgensmij ben ik student.
— Marti 🐸 🏳️🌈🌙 @ vienna (@walfissa) January 16, 2019
‘Elke dag mijn bed uitklappen’
Jade (niet haar echte naam, bang dat haar huurbaas dit leest) kan erover meepraten. De 20-jarige student woont illegaal in een omgebouwde berging van acht vierkante meter in Amsterdam-West. „Op de vijfde etage zijn allemaal bergingen, waarvan eentje omgebouwd tot een studio”, schetst ze een beeld. „Op de gang zit een wc en als je binnenkomt in mijn kamer heb je links meteen de douche. Verder heb ik een opklaptafeltje en daar tegenover staat een bank.” Elke dag klapt Jade deze bank in en uit om in te slapen, want voor een echt bed is geen ruimte. „Ik heb er af en toe wel moeite mee. Het komt een beetje in vlagen. Soms denk ik „ik heb zin in deze dag, ik ga uit bed en klap lekker mijn bed uit”, maar soms denk ik, ik kan net zo goed in bed blijven liggen want dan moet ik weer dat bed inklappen.”
Haar kamer kost 525 euro inclusief – en zit vijfhoog zonder lift – maar volgens Jade valt het „voor Amsterdamse prijzen nog wel mee”. „Ik ben heel blij met mijn kamer. Het is een toplocatie en ik vind het heel leuk in Amsterdam.”
https://twitter.com/naomifelesita/status/1437562860532547589
‘De viezigheid zit ín het huis’
Dat de studentenwoningnood niet alleen hoog is in grote steden als Amsterdam en Utrecht, maar ook in het oosten van het land, blijkt uit het verhaal van Sascha (ook niet haar echte naam, bang voor represailles). De 21-jarige woont in een gemengd studentenhuis in Enschede: vijf jongens en drie meiden. „Het is een groot, maar ook een oud huis. Het is nog van de moeder van de huisbaas geweest, zijn ouderlijk huis dus. Alles is oud: het plafond, de muren, de vloeren. Eigenlijk te oud om nog schoon te krijgen. Op sommige plekken in het huis ligt nog de originele houten vloer, maar daar kan je nog geen dweil overheen halen of de hele vloer komt mee. De viezigheid zit echt ín het huis. Er is geen beginnen aan.”
Ga je de trap omhoog naar Sascha’s kamer, dan merk je vanzelf dat de relingen van de trap loszitten. „Het is hartstikke onveilig. Er zijn ook geen brandmelders, de bedrading hangt overal, niks is weggewerkt. Volgens mij is het ook niet helemaal de bedoeling om meerdere verlengsnoeren op elkaar aan te sluiten, maar dat was de enige manier waarop ik m’n koelkast stroom kon geven.”
‘Eerste levensbehoefte’
Volgens dj Hoogendoorn moet er een mentaliteitsverandering plaatsvinden. „Huizen moet je niet meer zien als een investering, maar een plek om in te wonen. Wonen is de eerste levensbehoefte. De basis. Dat moet voor iedereen beschikbaar zijn die in Nederland woont, of je nou starter of student bent.”
Sander Hoogendoorn is wooncrisis studenten zat en verruilt woning voor studentenkamer