Julia Osendarp Binnenland 10 aug 2020, 11:48

Leestijd: 2 minuten

Dierenorganisaties boos vanwege afschieten damherten op Zeeuws eiland 

De provincie Zeeland heeft besloten dat op het eilandje Haringvreter, honderden damherten moeten worden doorgeschoten. Dierenorganisaties Fauna4life en Animal Rights zijn het hier niet mee eens.

Aanleiding voor het besluit zijn zorgen voor overbegrazing en de negatieve effecten daarvan op de lokale biodiversiteit. Daarin werd het eiland vergeleken met de Zeeuwse natuurgebieden Schotsman en Goudplaat. Volgens de dierenorganisatie is deze vergelijking alleen niet terecht omdat het gaat om verschillen in beheertype. Het beheertype brengt andere planten en dieren met zich mee.

Door de mens naar het eiland gebracht

In 2019 waren op de Haringvreter ruim 650 damherten aanwezig. Na een eerdere ontheffing is de populatie teruggebracht naar ongeveer 400 damherten. In het najaar wordt opnieuw een telling uitgevoerd; doel is om de populatie terug te brengen naar 150 dieren.

Rond 1984 bracht een particulier een groep damherten naar het eiland en sinds 2000 wisten de dieren zich snel voort te planten.

Jessica Smit van dierenorganisatie Animal Rights snapt het besluit van de provincie niet. „We zetten te pas en onpas dieren uit in de natuur. Als ze zich niet gedragen zoals wij willen dan krijgen ze de kogel. Zo gaan we toch niet met andere levende wezens om?”.

Beschermd diersoort

Het damhert is een beschermd diersoort in Nederland. Afwijken van deze bescherming is toegestaan als er bijvoorbeeld schade is aan de flora en de fauna en als preventieve maatregelen niet werken. Volgens de dierenorganisaties is er niet aangetoond dat de herten zorgen voor de zogenoemde schade. Daarnaast opperen zij alternatieven in plaats van het doodschieten. „Kies er bijvoorbeeld voor om bepaalde planten met rasters te beschermen”, aldus de organisaties. „Afschot is een heilloze weg. Er komt nooit een einde aan. De populatie blijft zich herstellen.”

Het eilandje Haringvreter ligt in het Veerse Meer in Zeeland. De bijzondere naam dankt deze plek aan de zeehonden die vroeger op het eiland verbleven. Lokale vissers noemden deze dieren ‘haringvreters’.