Redactie Metro Binnenland 30 aug 2018, 14:16

Leestijd: 3 minuten

Amelandseplein #6: De regels in Brooklyn aan de Maas

Ellen Mannens woont sinds kort in de Amelandsestraat in ‘probleemwijk’ Carnisse. Ze gaat op zoek naar de ware aard van haar buurt.

Ik heb even onderzoek gedaan en weet inmiddels zeker dat bij ons in Carnisse andere verkeersregels gelden. Ik dacht, ik deel het even, handig om te weten als je, nieuwsgierig geworden door deze columns, een bezoek aan het Amelandseplein hebt ingepland.

Hoe zit het met die regels? Rechts gaat hier niet voor. Ik herhaal: rechts gaat hier NIET voor. Ik was er ook even verbaasd over, maar ik ben uiteindelijk overtuigd door bus 44. Buschauffeurs zijn ervaren bestuurders, ze kennen de regels. Dus als zij iets doen, zal dat volgens de geldende regels zijn. Bus 44 komt overdag iedere acht minuten langs. Trekt op bij halte Markerstraat om 180 meter verderop te remmen bij halte Amelandseplein. De drie zijstraten van rechts die daartussen liggen, worden dan voor het gemak even genegeerd. Dit rijgedrag bracht mij tot de conclusie dat hier de verkeersregel geldt: hoe harder je rijdt en hoe groter je vervoermiddel, hoe groter de kans dat je niemand voorrang hoeft te geven.

Helder.

Zo ontdekte ik nog een nieuwe regel: je hond laat je op de stoep poepen, het liefst voor een portiekdeur en je laat het daar lekker liggen. Dit vergroot de kans dat een bewoner in de poep stapt en deze vervolgens via de schoen het liefst tot aan de bovenste verdieping van de portiek verspreidt. Extra rendement van je uitlaatrondje.

Rare regels vind ik het, maar je krijgt er een hoop voor terug. Zo heb ik voor mijn deur een bloementuintje, geheel gesponsord en onderhouden door de gemeente met bloemen waarvoor ik voorheen altijd zelf mijn portemonnee moest omkeren bij de Intratuin. Een bloemenperkje waar de gemiddelde Opzoomeraar jaloers van zou worden.

En we hebben er een paar vette beelden bij. Afdankertjes van de Coolsingel, dat dan weer wel. Het complete beeldenrijtje dat tussen de rare kioskjes voor Donner stond, van Monsieur Jacques tot aan de balletdansende naakte clown, ze staan nu gewoon op een kwartier lopen van m’n huis! Oké, dat is dan wel in Feijenoord en niet ‘bij ons’ in Charlois, maar ik teken ervoor. Ik ben er trouwens sowieso nog niet achter of er zoiets bestaat als rivaliteit tussen ‘hullie’ van de andere kant van de Pleinweg en ons hiero aan deze kant van de Pleinweg.

Die groene Pinokkio met die paddenstoel die altijd op het Weena stond, schittert nu bij Maashaven. Gers. Maar stiekem hoop ik op een moment dat we hier op Zuid zeggen: ? “Neuh, we hoeven jullie afdankertjes niet hoor. Wil je trouwens iets van onze vermaarde kunstenaars in bruikleen hebben? Het ziet er zo pips uit aan jullie kant van de Maas.”

En potverdikkie, ik geloof echt dat die tijd snel gaat komen. Katendrecht wordt al onbetaalbaar. De urban street art komt via de pilaren tussen metrostation Rijnhaven en Maashaven al ‘onze’ kant op. De heipalen van Hart van Zuid (yep, ‘Zuidplein’ zeggen is binnenkort helemaal passé) gaan met bosjes tegelijk de grond in. We gaan keihard.

Manhattan aan de Maas? Wij worden het nieuwe Brooklyn.

Maar wel uitkijken voor bus 44, hè?