Tara Lewis Binnenland 26 jul 2018, 07:08

Leestijd: 3 minuten

Amelandseplein #2: “Woon jij nou hierboven?”

Ellen Mannens woont sinds kort in de Amelandsestraat in ‘probleemwijk’ Carnisse. Ze gaat op zoek naar de ware aard van haar buurt.

“Woon jij nou hierboven?”, vraagt een dunne vrouw in een lange, paarse jas. Ik sta voor mijn net gekochte portiekwoning te wachten op de puincontainer. De vrouw sleept een boodschappentrolley achter zich aan. Haar broek is te groot, haar wangen zijn ingevallen. Ze mist, voor zover ik het kan zien, de helft van haar tanden.

Nee-nee-sticker

“Ik ben bekend van tv”, babbelt mijn straatgenote verder. De vrachtwagen met mini-container rijdt de straat in. Ik zwaai om aan te geven waar de chauffeur moet zijn. “Bij het journaal. Op Nederland 1. Omdat ik altijd mensen help in de buurt. Ik bezorg de Carnisser Courier. Wil je die ook?” De chauffeur heeft me gezien en manoeuvreert zijn wagen in de juiste positie om de container voor de deur te droppen. “Is goed”, antwoord ik. “Dan kan ik mijn nieuwe buurt beter leren kennen.” “Maar je hebt een nee-nee-sticker op je brievenbus”, merkt de vrouw verschrikt op. “Mag ik hem dan toch in je bus doen?” “Ja, dat mag”, zeg ik. “Oké. Dat zal ik onthouden. En kom je ook eten in de kerk?” Ze wijst naar het hoekige gebouw aan het eind van de straat. “Iedere tweede zaterdag is er een buurtmaaltijd. Ik doe wel een briefje in je brievenbus.” Mijn container landt op de parkeerplaats. De vrouw in het paars snapt dat er werk aan de winkel is, zegt gedag en vervolgt haar weg.

Carnisser Courier

De vrouw in het paars is een vrouw van haar woord. In mijn brievenbus liggen een uitnodiging van mijn buurkerk (‘Wees welkom bij onze buurtmaaltijd’) en de meest recente editie van de Carnisser Courier.  ‘Carnisse heeft geen bewonersorganisatie meer!’ schreeuwt de kop. De vrijwilligers zijn moe, lees ik. Moe dat het straatvuil nog altijd een probleem is, moe dat de gemeente beloftes niet nakomt… klaag klaag, zeur zeur… Of toch niet?

Leesgenot

Ineens is daar, halverwege het artikel, een nabrander. Een keiharde rechtse directe, bedoeld voor de kaak van vastgoedbeleggers en investeerders die staan te trappelen om ‘probleemwijk’ Carnisse plat te gooien. Want met nieuwbouw komt er meer ‘sociale cohesie’. De laatste stuiptrekkingen van de bewonersorganisatie zijn een genot om te lezen:

‘Sociale cohesie wordt gecreëerd door de bewoners van de wijk. Niet door een sterke supervisie. En als die sociale cohesie tot stand komt in portiekwoningen die zogenaamd niet meer voldoen aan de eisen van de zorgverzekeraars… dan is dat verdomme maar zo.’

Ik kan nog maar één ding denken: het wordt tijd dat de dame in het paars nog bekender wordt. De vrouw die laat zien dat voor sociale cohesie geen mensen uit hun huizen gejaagd hoeven te worden. Een praatje, een krantje en een flyer in de brievenbus zijn al voldoende.