Iris Hermans Binnenland 7 dec 2017, 11:44

Leestijd: 4 minuten

Tony en Salvatore klaar voor grootste hondenshow

Huid gescrubd, tandjes gepoetst en een wit poedertje om af te toppen: Salvatore is er klaar voor, net als zijn baasje Tony Groenendijk die ook dit jaar weer strak in het pak present is bij ’s lands grootste hondenshow!

Echte werk

Het wordt een firsttimer voor Salvatore, de negen maanden oude Chinese naakthond van hondenfokker Tony Groenendijk. Hij heeft al wel wat puppyshows gelopen, maar zaterdag is het echte werk: de Amsterdam Winner Show in de RAI, het jaarlijkse hondenhoogtepunt voor Tony. „Salvatore verdient het om te winnen”, vertelt hij. Hij komt van een goede Zweedse fokker en heeft een ‘heel mooie huid’, nogal een dingetje bij naakthonden. Elke dag smeert hij hem dan ook in met speciale vitaminecrème, „en dat zie je.”

Geen cat- of dogwalk

Het haar dat hij wél heeft op zijn voeten, kop en staart is ‘sluik en losjes’ en dat is perfect, weet Tony, die zelf ook weleens als keurmeester optreedt. „Krullen doen het niet lekker tijdens shows.” De honden paraderen niet over een cat- of dogwalk, maar gaan ‘de ring in’. Niet om met elkaar te vechten, stelt hij gerust, „maar om mooi te lopen en dat kan Salvatore als geen ander.” Ja, Tony is trots op zijn kleine viervoeter die hij liefkozend een vrolijke frans noemt en die wel wat op hem lijkt, al is Salvatore kleiner en heeft vier ledematen.

Harvey en James

Tony is nu 44 en doet al sinds zijn veertiende mee aan de show. Voorgaande jaren beleefde hij al vele mooie momenten met zijn whippets James die nu ‘met pensioen is’ en Harvey en dit jaar hoopt hij hoge ogen te gooien met zijn Zweedse hondje, dat net als zijn ‘grote broers van een andere moeder’ dol is op blokjes kaas en koekjes, die Tony dan ook altijd bij zich heeft. De magie van de Amsterdam Winner Show is natuurlijk de speciale titel die je kunt winnen, maar ook de saamhorigheid. Al is er onderlinge haat en nijd en piepen mensen soms expres met piepbeestjes om andere honden af te leiden. Je ontmoet ‘hondenmensen’ uit de hele wereld. Ruim 6000 viervoeters uit alle windstreken, van windhond tot terriër en gezelschapshond – daar valt Salvatore onder -, strijden komend weekend om de felbegeerde titels.

Nieuwe vrienden en bekende koppen

Via de Facebookpagina van de show heeft de opgewekte Tony nieuwe vrienden gemaakt die hij zaterdag gaat ontmoeten en elk jaar zijn er weer de bekende koppen – zowel mens als hond – en heerst een sterk ons-kent-hond-gevoel. Net als de honden, drinkt Tony voornamelijk water tijdens de show, „al gaat er altijd een flesje bubbels mee voor na afloop.” Niet voor zijn Salvatore natuurlijk, en met een knipoog: „Hij is nog te jong.” Hij is best een beetje nerveus, bekent de hondenfokker. „Je weet nooit in wat voor bui een hond is.” Aan de voorbereidingen zal het in elk geval niet liggen: hij scrubt hem uitgebreid („dat is cruciaal bij een kale huid”), wast Salvatores witte haren met shampoo en conditioner, waarna hij er met de föhn overheen gaat. Hij topt het af met ‘een wit poedertje’, „zodat het optisch nog witter lijkt.”

Tot in de puntjes

Voor Tony geen wit poeder, maar een bruine spray voor ‘een lekker kleurtje’ en deze dagen gaat hij extra vaak naar FreezeLab, waar hij drie minuten in een cabine van -110 graden verblijft, „dat geeft me zo’n energieboost!” Als altijd gaat hij piekfijn gekleed, dit keer in ‘colbertje van Armani en lakschoenen van Dolce & Gabbana’, iets waar andere baasjes nog een puntje aan kunnen zuigen. „Sommigen zíen eruit…” verklapt hij. „Lopen ze op hun Crocs door de ring, daar is Pipo de Clown nog een fashionista bij.”

Hondenelite

Een spleetje tussen de tanden of heel veel moedervlekken zijn dan wel hot in de modellenwereld, maar een hond met drie poten, slechts één bal of een afgebeten oor doen het bij de hondenshows minder goed. Sterker nog: die mochten nooit meedoen met de show van de hondenelite. Goed nieuws voor hen, weet Tony die de onder hondenbezitters geliefde Facebookpagina The Int’l Dogazine beheert, want dit jaar hebben ‘dit soort honden’, samen met ras- en stamboomloze viervoeters een eigen groep waarin ze kunnen strijden om de titel groepswinnaar. „Maar ze kunnen geen kampioen worden.”

(Poedel)prijs

Poedelprijzen zijn er niet, behalve voor de echte poedels dan en als Salvatore wint, krijgt hij een rozet, de titel Jeugd Winner en een dikke knuffel van zijn baasje. Misschien ook wel een echte, „hij mag dan alle speelgoedjes uitzoeken die hij wil!”