Iris Hermans
Iris Hermans Binnenland 10 nov 2017
Leestijd: 4 minuten

Grote palen, kleine p(l)akkende verrassingen

Amsterdam, stad op palen, heeft ook een heleboel palen vol stickers. Achter elke sticker schuilt een verhaal, net als achter de stickermaker.

Stickertje stickertje op de paal…

Je kent het wel. Je staat met je fiets bij een stoplicht en je laat je blik even afdwalen naar de paal, waar je nonchalant tegen aanleunt. En naar alle stickers die erop zijn geplakt, met soms teksten/namen/feesten/leuzen erop gedrukt waarvan je wenkbrauwen als vanzelf even omhoog gaan. Wie zijn deze wildplakkers en wie maakt die stickers eigenlijk? En wie krabt ze er weer af? Want op veel Amsterdamse palen zijn alleen nog de donkere ietwat treurige plakresten te zien van wat ooit vast en zeker een heel mooie sticker was…

Zijn eerste ooit

Hij weet nog precies wanneer hij zijn eerste ooit kreeg. Met carnaval als ‘kleine jongen’. „Ik kreeg een sticker vanaf de praalwagen toegeworpen, prachtig vond ik die.” Nu zit Cid Meeuwis na een grafische opleiding alweer twintig jaar in de stickers en heeft hij zes jaar geleden Stickerwinkel.com opgericht. Ja, hij is er in blijven plakken, knipoogt hij, „maar het is ook gewoon echt een mooi, tijdloos en crisisbestendig product.” Want mensen blijven altijd stickers bijbestellen als ze op zijn, of ze laten nieuwe maken.

Lubach en Valerio

Ze worden voornamelijk gebruikt als versiering of functioneel als promotie, maar ook regelmatig als profilering. „Aan het begin van het studiejaar kloppen veel studentenverenigingen weer aan” en worden stickers met de meest uiteenlopende jaarclubnamen en dispuutlogo’s gedrukt. Ze worden ook gebruikt als vorm van protest. Zo was er in september de ‘Slechter Leven’-actie tegen dierenleed in Zondag met Lubach: „die hebben wij gemaakt. Ook heeft de stickerman een paar keer met Valerio aan de telefoon gehangen, waarna de Amsterdammer tot twee keer toe ‘Phalerieau-stickers’ bij Stickerwinkel.com bestelde, „voor algemeen gebruik.”

Cid Meeuwis van Stickerwinkel.com kreeg zijn eerste ooit met carnaval…

Opsticker

Of de sticker als uitlaatklep, als een soort tattoo op kleefpapier. ‘Hoe creatiever, hoe beter’ en die vindt hij het mooiste, verklapt hij, „van kunstenaars die van de sticker een waar kunstwerkje maken.” Als de Brabander door Amsterdam – of een andere stad – loopt en hij ziet een ‘stickerpaal’, dan kijkt-ie altijd snel even of er een sticker van hem tussen plakt, lacht hij. „En als ik er dan eentje zie, dan geeft dat best even een kick!” Een echte ‘opsticker’ dus.

Ja/nee

Zijn klanten zijn sportclubs tot winkeliers en studenten tot carnavalsverenigingen en hij mijmert even hardop. „Misschien wel dezelfde als van welke ik ooit die eerst sticker kreeg…” Of er stickers zijn die hij weigert? Meeuwis, die overigens geen familie van die andere Brabantse Meeuwis is, denkt even na. „Gek genoeg krijg ik nooit hele rare verzoeken, maar als iets wordt gevraagd waar ik niet achter sta, zou ik ze niet drukken.”

Sticker vinyl

Qua techniek is wel een en ander veranderd in stickerland. Zo is de productie van grotendeels zeefdruk naar digitaal gegaan, maar vormen en materiaal blijven veelal hetzelfde. De rondjes, vierkantjes en ovalen, „en 90 procent bestaat nog altijd uit vinyl.” Hij wrijft even liefkozend over een sticker, „dat is dat typische stickermateriaal.”

Wat zijn de namen

Of Cid zelf stickers laat maken? Hij knikt enthousiast. „Over een paar maanden de naamstickers van ons dan pasgeboren zoontje.” Maar wat er dan precies op die stickers komt te staan, verklapt hij niet. „De naam blijft nog even geheim.” Net als de namen van zijn kopers. Mensen vragen hem namelijk weleens of hij hun namen zou vrijgeven, maar de sympathieke stickerexpert schudt gedecideerd zijn hoofd, „absoluut niet.” Hij weet dat wildplakken op veel plekken is verboden, maar vindt dit eigenlijk heel erg zonde. Behalve dat het een mooie blijvende tegenhanger is in deze vluchtige tijden van WhatsApp en Snapchat, resumeert hij het, net als de meeste teksten op zijn plakkende waren, kort maar krachtig: „stickers zijn gewoon leuk.”

Team APK: Anti Plak en Klad

De een z’n brood, is ook voor een ander z’n brood. Op sommige plekken in de stad kun je je speciaal gedrukte stickers plakken wat je wil, maar binnen no-time is jouw sticker weer weg. Wie die stickerafkrabbers zijn? In Stadsdeel Centrum is dat in elk geval afdeling APK. Met hun team, bestaande uit zo’n 25 personen, zijn ze dagelijks in de weer om posters, stickers en kladvandalisme te verwijderen. Want in tegenstelling tot plakzuilen voor posters, zijn er nog geen plakmuren voor stickers.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.