Iris Hermans Binnenland 15 nov 2017, 09:16

Leestijd: 4 minuten

De Wijck-boys houden van strakke zwarte lijnen!

Rutger en Thim houden van strakke lijnen: Wijck verovert stad en wereld met hun herkenbare zwart-wit prints van wijken, steden en gebouwen, in strakke lijnen dus.

View this post on Instagram

A post shared by WIJCK. (@wijck.prints)

Leukste buurtjes

Feijenoord en Amsterdam gaan hier hand in hand en de buurt en de stad liggen samen op tafel. De Domtoren prijkt op een ezel en aan de rekken hangt Oud-Zuid gemoedelijk naast De Wallen. ,,Een van onze nieuwste prints en zeker onder toeristen al een bestseller.” Bij Wijck wordt te midden van vele wijken, steden en gebouwen elke dag vlijtig gewerkt in hun kantoor in De Omval, een buurtje dat overigens (nog) niet is getekend. Van veel steden hebben ze de vijf ‘leukste buurtjes’ uitgezocht, al hebben ze zich bij Amsterdam gelukkig niet ingehouden. Zo is er een print van De Indische Buurt tot de Pijp en Tuindorp en zo’n 17 buurtjes ertussenin, vertelt oprichter Rutger Diemel (31).

Perfect cadeau

Samen met rechter- en saleshand Thim Janssen (24) en vier andere jonge ‘Wijckers’ bestiert hij het bedrijf dat nog maar veertien maanden bestaat en nu al een begrip is onder afstuderend, huwend en jarig Nederland, ,,onze prints zijn perfect als cadeau, ze geven belangrijke plekken uit iemands leven weer.” Bij hen zelf hangt in elk geval Utrecht aan de wand, waar ze beiden in hetzelfde studentenhuis woonden, al was de een al weg, toen de ander aankwam. Waar Thim goed is in sales en een vlotte babbel heeft, bezit Rutger, overigens zelf ook een soepele prater, het creatieve en inzichtelijke tekentalent en weet hij van een vel vintage een vol kunstwerk te maken. Vroeger was hij al met waskrijtjes en stiften in de weer, iets later wilde hij architect worden en nog later ging hij Bouwkunde studeren.

Kale muur

Een lege muur en een stimulerende vriendin bleken uiteindelijk de allereerste Wijck-ingrediënten te zijn voor Rutger, die al meerdere bedrijfjes in de printsfeer runde. Ze werd helemaal gek van die kale muur, blikt hij lachend terug, ,,ga hem eens vullen met die creatieve geest van je!” Het werd een man met een missie. Rutger struinde door de straten en stegen van Amsterdam, keek rond in zijn eigen ‘superstrakke huis’ en ineens wist hij het: ik ga vette prints maken van oude wijkjes! Geen ouderwetse plattegronden zoals er al zovelen bestaan en hij strijkt even liefkozend over Oud-West, een van de bestsellers en de allereerste ooit, ,,maar strakke lijntekeningen op een mooi vintage papiersoort.”

Appie

Minimalistisch, omschrijven de jongens van Wijck de tekeningen, ,,en met een vet fond lettertype dat bij deze tijd past.” En waarom het eigenlijk met een c is? ,,Dat ziet er toch veel leuker uit dan gewoon wijk?!" Af en toe komt Appie even snuffelend poolshoogte nemen, Rutgers trouwe viervoeter die zich de hele dag door opperbest vermaakt tussen de Rijksmusea en Roombeken (Enschede) of El Bornes (Barcelona), samen met zijn pluchen zwijntje dat hij het hele pand door sleept. Ja, het staat zwart op wit dat ze buurten uit alle uithoeken al in hun printarchief hebben. Per dag krijgen ze nu zo’n 50 verzoeken binnen, variërend van Texel tot voorgevels van huizen en Duckstad. ,,Of Gotham City, voor de liefhebber.”

Nee?

Het meeste kan worden getekend en bij sommige, op het eerste gezicht ietwat saaie verzoeken, doen ze een kleine suggestie waardoor het wel interessant wordt. ,,Het parkje iets verderop erbij bijvoorbeeld.” Nee komt niet heel vaak in hun woordenboek voor. Hoewel… Nee, Raqqa, het hoofdkwartier van IS, zou hij niet doen en van Vinexwijken gaat zijn tekenhart ook niet sneller kloppen. ,,Ik moet er wel achter staan, anders kan ik het gewoon niet.” Wat is moeilijk? haalt de strakke-lijnenman zijn schouders vervolgens op bij de vraag hoe moeilijk het eigenlijk is. Het is vooral veel opzoekwerk in oude atlassen en documenten van het Nationaal Archief, ,,want je moet precies weten waar een wijk begint en weer ophoudt.” Amsterdamse buurten zijn lastiger dan de New Yorkse die veel rechtlijniger zijn. ,,Amsterdam is een grote rotzooi met alle kronkels en doodlopende weggetjes, maar daarom juist zo leuk.”

‘Hele wereld verwijcken’

Het gaat lekker met Wijck-boys en Rutger en Thim, wiens visitekaartjes miniprints van de Rivierenbuurt en van het centrum zijn, want daar wonen ze, verklappen een paar toekomstplannen. Zo staat een eigen Wijck-winkeltje op de planning en hebben ze behalve knal- ook expansiedrang en gaan ze binnenkort naar New York en Berlijn. ,,We willen de hele wereld verwijcken”, roept Thim bevlogen. Zijn kompaan knikt, ,,overal een Wijckje aan de muur.”

Big Ben

Zijn vriendin is intussen buiten beeld, verklapt Rutger tot slot. Niet omdat hij buiten de lijntjes kleurde, maar omdat hij haar ten huwelijk vroeg onder de Big Ben. ,,En ze zei dus ja.” Naast Utrecht en Oud-West hangt nu ook een Big Ben in hun huis, ,,weer een mooie herinnering erbij.”