Iris Hermans Binnenland 12 okt 2017, 10:38

Leestijd: 5 minuten

Amsterdamse Nachten: Lekker diep gaan in Shelter

In deze rubriek komt van alles voorbij uit het Amsterdamse nachtleven, van nachtcafé tot kebabzaak en club tot dj. En alles ertussenin. Deze week: Shelter!

In a nutshelter: Partners in crime Kolja en Merijn runnen een club. Volgende week blazen deze clubbazen een kaarsje uit, want dan bestaat hun Shelter precies een jaar.

Club is als een vrouw

Voor de meesten blijft het slechts bij een wens tijdens een avondje drinken: yo gasten, laten we onze eigen bar beginnen! Voor een enkeling (of twee) werd het nog veel beter: we beginnen een club en we noemen haar Shelter. ‘Haar’ ja, ,,ik zie een club als een vrouw”, licht Merijn van den Heuvel (33) toe, ,,zij is er altijd voor mij, ik ben er altijd voor haar.” En je moet haar op z’n tijd verwennen met een bloemetje. Of reusachtige kamer- slash clubplanten. ,,Die hebben we nét binnen”, knikt hij naar de minijungle op de dansvloer. Niet dat je ze supergoed ziet ’s avonds, maar wanneer de stroboscooplampen erop schijnen, geven ze de club en haar strakke lijnen ‘wat frivools’.

Doordeweekse dag

We hebben afgesproken op een doordeweekse middag. Waar in het weekend honderden partygangers hun beste dansbeentjes voorzetten op de baslijnen en housebeats, variërend van zo’n 100 tot 160 bpm, is het nu muisstil, op de appjes en belletjes die ze krijgen na: ,,Het is best druk zo vlak voor ADE…”

‘Lekker men!’

Kolja Verhage (31) is programmeur en met zijn neus – en vooral oor – voor vernieuwende muziek, haalt hij de beste artiesten naar hun kelder. Merijn is general manager, ,,maar eigenlijk doen en bespreken we alles samen.” Tot de kamerplanten aan toe. Merijns meest gebruikte zin is lekker men, zeker na Kolja’s: we gaan sowieso uitverkopen. Inmiddels gevleugelde woorden van twee Amsterdamse jongens die in een jaar tijd Shelter dik op de uitgaanskaart hebben gezet. Ze staan aan de nu onbemande bar en vertellen over hun ‘onstuimige werk’ dat zich dag en nacht afspeelt in hun tweede casa, pal onder de A’DAM Toren.

24/7

Het runnen van een club is mooi, beamen ze, ,,maar ook rammend hard werken, en heel onregelmatig.” 24/7 zijn ze bezig met hun club die een 24-uurs vergunning heeft. Betekent overigens niet dat ze elk weekend tot oneindig open zijn, ,,maar op hele goeie avonden gaat het licht pas om 12 uur ’s middags uit.” En wat nou zo’n avond is? Ze kijken elkaar even aan en weten het wel. ,,Als na een lekker begin, de harde kern overblijft en zo’n sausende kolkende massa ontstaat”, zegt de een. ,,En als ook de dj met een grote glimlach staat te draaien en zielsgelukkig het publiek inkijkt wanneer hij er weer een dikke nieuwe plaat inknalt”, vult de ander aan. Een wisselwerking tussen artiest en publiek. ,,Als alles gewoon klopt”, zo besluiten ze gezamenlijk.

Eerste keer

Hun eerste ontmoeting herinneren ze zich als de nacht van gisteren. Het was januari 2016 bij de wc’s van De School toen Merijn Kolja aantikte. Hij liep al langer met de gedachte rond een club te openen en was op zoek naar de juiste compagnon en had in de dansgangen al een en ander over Kolja, die onder andere assistent-programmeur van Trouw was, gehoord. ,,Maar ik wilde hem goed in zijn ogen kijken voordat ik wist wat voor vlees ik in de kuip had.” Zijn bruingroene ogen boorden zich in Kolja’s helderblauwe (knipogend: ,,al keek ik toen volgens mij niet zo heel helder meer!”) en was overtuigd. First class beef. ,,We lagen elkaar meteen en zaten op een lijn.” Bovenal beiden groot elektronisch muziekliefhebber, al is Kolja meer van de techno en Merijn van de house, ,,een mooie balans dus.” En allebei volle bak zin om iets nieuws in nachtelijk Amsterdam neer te zetten. En zo geschiedde.

2 x underground?

Shelter is letterlijk een undergroundclub dankzij de locatie, maar ook de sfeer en muziek kunnen underground worden genoemd. ,,Maar het is tegelijkertijd heel toegankelijk, we willen geen moeilijk nichepubliek aantrekken, maar juist een plek zijn voor alle muziekliefhebbers.” Kwaliteit is het sleutelwoord. In artiesten, personeel, muziek én geluid en ze wijzen naar de boxen in: Funktion one, de Rolls Royce of burgemeester Van der Laan onder de muziekboxen, ,,steengoed dus.”

voor alle muziekliefhebbers

Hier geen zien en gezien worden publiek en champagnekoelers met brandende sterretjes erin, wel liefhebbers die komen voor de sfeer en muziek, want het staat als een flinke paal boven het IJ: in Shelter draait de crème de la crème van de house- en technodj’s en van ervaren clubbers tot prille liefhebbers, van nieuwsgierige toeristen (maar niét het type laveloze Britse bachelors) tot connaisseurs uit de ‘dance industry’, velen weten het pontje naar de club te vinden, waarop ze zo’n 150 seconden lang kunnen bezinnen alvorens los te gaan in Shelter.

Het ergste moet nog komen…

Na een jaar is de band tussen de Shelterboys ijzersterk. Van compagnons naar dikke vrienden. ,,Het klinkt net alsof we een relatie hebben, maar het is echt zo dat we precies weten wat de ander denkt en zelfs elkaars zinnen afmaken.” De zin in en het aantal plannen voor de toekomst is groot, of zoals Kolja het toepasselijk zegt: ,,Het ergste moet nog komen…” Te beginnen met ADE en dat wordt ‘mayhem’, zo wrijven ze zich al verlekkerd in hun handen: ,,Een mooie bende, vijf nachten en een middag lang.” Bijzijn is meemaken in de lekkerste kelder van de stad. ,,Lekker men!”