Redactie Metro Binnenland 13 apr 2017, 08:20

Leestijd: 4 minuten

Een bibliotheek ingericht als een soort huiskamer

Elke week interviewt Metro een Amsterdammer die de stad kleur geeft. Vandaag: Meliha Koyluoglu (36). Ze is teamleider van drie bibliotheekvestigingen in Amsterdam-Noord.

Wie denkt dat bibliotheken hun deuren wel kunnen sluiten met de komst van e-books, heeft het mis. De Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) heeft eind maart een nieuwe vestiging in Noord geopend: OBA Van der Pek. Meliha Koyluoglu is teamleider van deze en twee andere vestigingen. Ze vertelt aan Metro wat haar gedachten zijn over de plek van de bieb in onze samenleving en in het bijzonder in de stad Amsterdam.

Een nieuwe vestiging. Gefeliciteerd! Jullie hebben dus weinig last van de digitalisering van de boeken?

Wij gaan met onze tijd mee. Dat betekent dat we de digitalisering niet aan ons voorbij laten gaan, maar juist kijken naar wat wij ermee kunnen doen. Voor ons is de digitalisering deels ook heel fijn. We hebben minder personeel nodig door bijvoorbeeld de scanmachines en kunnen daardoor meer tijd en aandacht aan onze klanten besteden. Boeken blijven gelezen worden en daarnaast heeft de OBA ook een andere functie dan alleen een plek waar je boeken kunt lenen.

Wat voor een functie heeft de bieb dan voor jou?

Voor mij is de OBA echt een plek om nieuwe dingen te leren. In Noord merken we bijvoorbeeld dat er veel gezinnen zijn met weinig geld. Na school hebben de kinderen niet veel te doen. Ouders komen dan met hun kinderen naar de bibliotheek om zich te vermaken. Dit kan zijn door op internet te surfen, een educatieve film te bekijken of mee te doen met een van onze projecten.

Wat voor projecten bieden jullie zoal aan?

Bijvoorbeeld het project Digisterker. Deze cursus is bedoeld voor ouderen om ze te leren hoe ze om kunnen gaan met de digitalisering van de samenleving. De blauwe envelop is bijvoorbeeld verdwenen, hoe kunnen ze dan toch hun belastingaangifte doen? We proberen ouderen op die manier digiwijzer te maken. Een training duurt vier bijeenkomsten en na afloop krijgen de deelnemers een certificaat. De cursus is in principe gratis en voor een lesboek moet 10 euro worden betaald. Maar mochten ouderen dit niet kunnen betalen, is er ook budget vanuit de OBA. Hier komen erg veel ouderen op af.

Wat heb jij zelf met boeken?

Ik vind lezen in de oorspronkelijk geschreven taal het mooist. Mijn voorkeur gaat dan uit naar de Nederlandse literatuur. Willem Frederik Hermans is echt een favoriet en dan het boek De donkere kamer van Damokles. Maar uiteindelijk zijn boeken niet per se de reden waarom ik graag bij de OBA wilde werken. Het had ook te maken met het sociale contact en het werken in een omgeving waar er altijd informatie tot je beschikking is.

Hoe ziet een standaarddag in een van jouw vestigingen eruit?

Vaak zijn er wat schoolklassen te vinden die met het programma ‘klassikaal lenen’ samen boeken komen lenen en terugbrengen. Er wordt dan uitgelegd hoe de bibliotheek in elkaar zit. Hoe je boeken kan uitzoeken en weer terug moet zetten. Ook hebben we elk jaar een bepaald educatief aanbod voor scholen waar ze op afkomen, scholen kunnen zich daarvoor inschrijven. Nu loopt er ook een Europees project voor kwetsbare ouderen: Ouderen in de Wijk. Ouderen komen naar onze vestigingen en we bieden dan elke keer een ander programma aan zoals tablet-tv, of hoe maak ik een e-mailadres aan. Soms hebben we ook kunstgerelateerde dingen. Bijvoorbeeld een muziekochtend of een klassieke muzieklezing. Er is dus altijd genoeg te beleven.

Vorige week is de nieuwe OBA-vestiging Van der Pek feestelijk geopend. Wat is er nieuw aan deze vestiging?

Van der Pek is ingericht als een soort huiskamer. Je kunt er lekker zitten, koffiedrinken en mensen ontmoeten. Midden op het Mosplein, een mooie centrale plek. Voor mij is het vooral belangrijk dat er voor alle Amsterdammers een bieb is op redelijke afstand. Dat ze een plek hebben om naartoe te gaan om nieuwe dingen te leren. Dat probeer ik met al onze activiteiten ook duidelijk naar voren te laten komen: mensen moeten iets kunnen leren.

In ’t kort

Het Amsterdam van Meliha Koyluoglu

Café: Ik houd ervan om nieuwe plekken te ontdekken. Mijn voorkeur gaat uit naar kleine lokale cafeetjes.
Restaurant: I-grec op IJburg. Lekker eten en leuke mensen. Je hebt daar echt het idee dat je bij vrienden thuis bent.
Winkel: Damesmodezaak Sjerpetine in de 1e van Helstraat. Het is zo kleurrijk dat ik bij binnenkomst al blij word.
Plek om tot rust te komen: Het Amsterdamse Bos. Letterlijk en figuurlijk weg van alle drukte, behalve de vliegtuigen dan.
Onderschat: De andere kant van het IJ (Noord) en het IJ zelf. Een tochtje op de pont doet mij al beseffen hoe rijk wij onszelf mogen rekenen met zo’n mooie stad.
Overschat: Toeristen en de drukte in de binnenstad. Het is geen gezellige drukte meer, het is gewoon te druk. Veel Amsterdammers shoppen dan ook liever niet meer in het centrum. Jammer.
Bericht aan de burgemeester: We leven in zo’n harde samenleving en hebben zo’n lieve burgemeester. Dat houdt de stad in evenwicht. Beterschap en sterkte. Uiteraard bent u van harte welkom in de nieuwe OBA-vestiging Van der Pek.