Erik Jonk Binnenland 1 mrt 2017, 16:18

Leestijd: 4 minuten

Zussen Grote Oceaan over voor één figurantenscène

Twee vluchten van negen uur maakten de Amsterdamse zussen Janna en Marloes Stam binnen drie dagen om te figureren in Tuintje In Mijn Hart.

„Ik had de Facebookpagina van Pathé Bioscopen eens geliket. Daarop kwam ik een hele leuke oproep tegen, dat je kon figureren in een speelfilm en nog wel in Suriname ook”, zegt Marloes onder een Surinaamse parasol. „Ik zag dat het van de makers van Toscaanse Bruiloft was, dus dat leek me wel leuk. Ik vulde in dat ik avontuurlijk ben en van reizen houd. Niet geschoten is altijd mis, hè? De volgende dag kreeg ik al bericht dat ik de winnaar was.”

Tuintje In Mijn Hart

Marloes heeft het dan over de Nederlandse film Tuintje In Mijn Hart, volledig in Suriname gedraaid. Vanaf donderdag draait de feelgood over een Surinaamse familie in de bioscoop. Tuintje In Mijn Hart draait vooral om de vete tussen twee broers: de blanke Surinamer Axel uit Almere (Leo Alkemade) en de donkere Virgil (Edwin Jonker).

Als we Janna en Marloes spreken, is het woensdag, drie dagen nadat laatstgenoemde heeft meegedaan aan de Pathéprijsvraag. Marloes had op Facebook niet gezien dat ze iemand mocht meenemen. „Dat werd natuurlijk Jan.” Janna: „Loes belde en zei ‘dit geloof je echt niet’, maar ik moest het nog wel even regelen op het werk. Ik dacht eerst nog: is dit wel echt?” ‘Loes en Jan’ zochten nog even uit met wie ze eigenlijk de oceaan over zouden vliegen en wisten uiteindelijk: het is echt en betrouwbaar.

Wekker op 4.00 uur

Negen vlieguren later landden de twee twintigers op vliegveld Zanderij. De wekker werd om 4.00 uur ’s nachts gezet om in alle vroegte met de filmcrew naar de set te kunnen. Het figuren gebeurde bij een groot huis op een voormalige plantage, midden in de jungle en op een uur varen van Paramaribo. Janna: „Opstaan was gemakkelijk, hoor. We hadden een superleuke dag voor de boeg.” Marloes: „Tijdens de boottocht over de Surinamerivier ging de zon op. Dat was prachtig.”

Ook de acteurs Pip Pellens (‘die kenden we nog niet zo goed’) en Juvat Westendorp voeren in alle vroegte mee. Westendorp, die door de eerste So You Think You Can Dance een bekend gezicht werd, bleek hun tegenspeler bij de figurantenscène. Janna: „Hij was spontaan en gezellig, een leuke jongen.”

De scène met de dames Stam ging als volgt: Juvat kijkt als Mariano naar het grote huis en Jana en Marloes lopen met een fiets door de poort van het huis langs Mariano, zoiets. Marloes: „We moesten drie setjes kleding meenemen. Wit mocht niet, in verband met de felle zon, en zwart was ook niet goed.” ‘De make-up ingaan’ was ook een nieuwe (en leuke) ervaring. En toen begon het echte werk…

Nep-praten

Janna: „We moesten eerst een paar keer oefenen en daardoor kwam er steeds een fietsspoor in het zand. Dat moest elke keer worden geharkt. Zo zie je hoeveel aandacht voor detail er is bij het maken van een film.” Marloes: „We moesten nep-praten en dat voelde onnatuurlijk. Je hebt gelijk een drang om gewoon te praten.” Janna: „We moesten wel ‘hallo’ tegen Juvat zeggen.”

De scène werd na de repetities uiteindelijk in drie of vier takes opgenomen. „We hebben geen commentaar gehad”, lacht Janna. Het is nog niet eens 10.00 uur ’s morgens als ‘hun werkdag’ erop zit. De twee zien journalisten hun werk doen en vinden het werk van de crew in de hitte reuze-interessant en knap. Ze hebben nog één dagje in Suriname te gaan. En dan is het afwachten hoe zij over het witte doek zullen paraderen.

En? En? En?

Ja hoor, de zusjes Stam hebben de film Tuintje In Mijn Hart gehaald. Je moet wel op tijd in de bioscoop zitten, want dat paraderen over het witte doek gebeurt nog voor de filmtitel in beeld verschijnt. Een trip van bijna drie dagen naar de andere kant van de wereld leverde, zo klokte Metro, bijna twee seconden film met Janna en Marloes op. Maar toch: die twee seconden pakt niemand hen af.