Iris Hermans Binnenland 19 jan 2017, 16:11

Leestijd: 3 minuten

Mooi rondje Dam met straatmanager Van Damme, deel 2

Dit stadsicoon staat bol van verhalen. Metro ging op pad met straatmanager Evelien Van Damme en keek haar ogen uit.

Vrolijk

De Dam is dagelijks het toneel voor vele straatartiesten, het podium voor demonstranten en met grote regelmaat de plek waar de meest uiteenlopende evenementen plaatsvinden. Zo is er komende zaterdag de jaarlijkse Nationale Tulpendag waar iedereen gratis een bosje kan komen plukken. „Een vrolijk event”, noemt Dam-dame Van Damme het.

Duiven (sjalalalie)

https://www.instagram.com/p/BPPcetWlS7W/

Denk je aan de Dam, dan denk je aan duiven. En laten die nu net met een flinke opmars bezig na enkele jaren van duifafname. „Iemand voert ze elke dag en nee, ik ben het niet.” Want best leuk hoor, die vogels die onlosmakelijk met de Dam zijn verbonden en waar zelfs liedjes over zijn gemaakt, „maar ze betekenen ook overlast.” Vogelpoep dus, en hoewel de gemeente zorg draagt voor de schoonmaak van de bankjes, is dat niet altijd voldoende. Gelukkig heeft ondernemersvereniging BIZ een spaarpotje waar alle ondernemers op de Dam geld inleggen. Kunnen ze extra schoonmaak van betalen, onder andere.

Poppenkast, toen en nu

Ze leunt tegen een antieke lantaarnpaal voor het paleis en blikt terug op haar eerste Dam-moment. Precies op deze plek zat kleine Evelien vroeger op zomerse zondagen op de grond, aandachtig te kijken naar de poppenkast. Een ware beleving vond ze het toen al en dat is het nog steeds. Want de BIZ ondersteunt hem, vertelt ze, zodat Egon Adel zijn poppenkastkunst kan blijven vertonen. „Afgelopen zomer zat ik er met mijn kinderen en het was nog net zo leuk als toen, zoiets authentieks moet gewoon blijven.”

De astronaut

Een man in astronautenpak huppelt voorbij, hopend op een paar toeristencenten. Straatmanager Evelien kijkt hem uitgebreid na en concludeert dan: „deze astronaut heb ik nog nooit gezien.” Wanneer de druppels niet veel later op zijn helm spatten, geeft de astronaut de moed op. Op een hoek verkleedt hij zich snel en verdwijnt daarna als Doorsnee Jan weer de menigte in. Morgen hopelijk meer geluk.

Geen Beliebers

Met een achtergrond in bouwkunde, houdt Van Damme ervan omhoog naar de gebouwen te kijken, ook op het Damrak. ,,Deze plek is zoveel meer dan een doorloopstraat, de panden zijn prachtig, maar je moet het wel willen zien.” Behalve oude panden, worden ook nieuwe gebouwd of verbouwd, zoals het penthouse van 25 miljoen waar nu letterlijk een kraanwagen instaat en waar Justin Bieber zou gaan wonen. Maar helaas pindakaas voor alle fans, dat gaat niet meer door, „ik ben benieuwd wie er straks wel in komt.”

Vioolmeisje, waar ben je?

Wat ze hier liever niet ziet, bekent ze, zijn de drie hotdogkarren die er bijna altijd staan. Zonde, „als je een foto van het paleis maakt, staat er gegarandeerd minimaal één gele kar op.” Wat ze juist meer zou willen zien, zijn goede muzikanten. Zo stond er eens een jong meisje met een viool te spelen, ‘helemaal weggestopt in een hoekje’. Ze mag gerust terugkomen, „het was zo mooi, alleen weet niemand waar het vioolmeisje is gebleven…”

Huiskamer-effect

De straatmanager met haar alles of niets instelling, houdt van aanpakken en wil de Dam nog meer de moeite waard te maken. „Ik noem het altijd de huiskamer van de stad” en een brede glimlach siert haar gezicht, ,,iedereen is welkom.”