Jorieke van Noorloos Nieuws 1 apr 2020, 13:10

Leestijd: 5 minuten

Verschillende leeftijden: hoe beleeft iedereen corona?

De één moet wennen aan het thuiswerken, de ander heeft de oorlog nog meegemaakt en is wellicht erger gewend. Maar hoe beleeft iedereen de coronacrisis?

Metro vroeg het aan verschillende mensen met verschillende leeftijden.

Sofie (8) en Daphne (6)

,,We vinden het heel erg stom dat we niet naar school kunnen en missen onze juf. We denken dat juf ons nu ook heel erg mist. We hopen dat corona gauw weggaat, want we willen terug naar school. Gelukkig gaat het thuis wel goed met school. Nou ja, soms een beetje, soms super en soms gaat het niet zo goed. Het is leuk om schoolwerk te maken, maar we doen het liever niet thuis. Daar willen we spelen. Het is wel lekker dat we soms vrij zijn. Nu kunnen we langer opblijven, hoeven we ‘s ochtends niet zo vroeg de deur uit en kunnen we huiswerk in onze onesies maken!"

Vincent (15)

,,We krijgen nu online schoolwerk en hebben af en toe contact met onze mentrix of docent via een videogesprek. Momenteel zit ik in mijn examenjaar en we hebben zojuist te horen gekregen dat de Centrale Eindexamens niet doorgaan. Elke dag krijgen we meer informatie, veel medeleerlingen zijn gestrest en blijven maar zeuren. Zelf heb ik me er maar bij neergelegd dat ik gewoon moet wachten. 
s ’Ochtends gaat mijn wekker om 9.00 uur terwijl die normaal om 7.00 uur gaat. Heerlijk, eindelijk een beetje rust pakken. Nu ik langer kan slapen en overdag minder te doen heb, merk ik pas hoe oververmoeid ik de afgelopen tijd ben geweest. Gelukkig kan ik nu even bijkomen en daarna weer met volle moed door. 
Laten we met zijn alle er alles aan doen dit virus te stoppen. Dan kunnen we allemaal weer lekker door met ons eigen leven.”

Anneloes (26)

,,Mijn huisgenoten werken allebei in het ziekenhuis, door hen weet ik iedere dag hoe het ervoor staat en dat het belangrijk is om thuis te blijven. Ik snap de gedachte ‘dat overkomt mij niet’, maar denk even na nu. Luister naar het RIVM en de regering, die zijn er niet voor niks. Het is echt een slechte film waarin we zijn beland, ik kan het soms niet geloven. Ik ga alleen naar buiten voor boodschappen of een korte wandeling. Het grootste gedeelte van mijn tijd werkte ik al thuis omdat ik freelancer ben, maar mijn werk in de horeca is wel stil komen te liggen. Ik mis het om onder de mensen te zijn, maar het is even doorbijten nu."

Maaike (32)

,,Ik vind het een hele verwarrende periode. De straten zijn leeg en iedereen is aan huis gekluisterd. Het werken thuis gaat goed, maar met een klein kind dat rondloopt, ben ik wel minder productief. Maar ja, het werk gaat gewoon door. In mijn vrije tijd probeer ik klusjes in en rondom huis aan te pakken. Muren verven, de tuin zomerklaar maken en zelfs het controleren van de brandmelder staat op mijn to-do-list! En verder wil ik alles lekker schoonmaken. Het thuis zitten is te doen, ik heb gelukkig mijn vrouw en kind om me heen. Ik ga ook alleen naar buiten om mijn hondjes uit te laten of boodschappen te doen. Ik mis wel mijn vrienden en familie en de vrijheid om lekker weg te kunnen."

Marc (48)

,,Thuis blijven voor een onzichtbare vijand. Het is een bizarre situatie, waaraan ik zeker heb moeten wennen. Ik mis collega’s op het werk en mijn sportmomenten op het zonnige honkbalveld en de badmintonbaan. Bovendien ga ik graag naar het theater, concerten of een pubquiz. Helaas, het kan even niet. Maar het gekke is, het went. En ja, ik blijf zoveel mogelijk thuis, want ik wil dat iedereen straks zo snel mogelijk weer het mooie leven kan gaan vieren. Ik kom alleen voor boodschappen en de vuilniszak weggooien de deur uit. Ik ben gezegend met een tuin en kan daar van de zon genieten en op een deskbike wat geïmproviseerd sporten. Ik word mentaal blij van kijken naar programma’s als TroostTV. Maar ook de thuisisolatie-liedjes van OG3NE zorgen voor een blij gevoel. Heb je nog niet hun geweldige versie van de Bohemian Rhapsody gehoord? Bekijk het snel via YouTube en je bent de crisis voor minimaal zes minuten vergeten.”

Joke (61)

,,Ik ben er vrij rustig onder, maar ik ben ook een vrij nuchter persoon. Ik neem voldoende voorzorgsmaatregelen, dat moet ook vanwege mijn werk als Z-verpleegkundige. Ik werk op verschillende locaties bij mensen met een verstandelijke beperking en dat werk gaat gewoon door. Cliënten mogen alleen nu niet naar hun dagbesteding, die komt nu naar ons toe. Het gaat dus wel iets anders dan normaal. Verder heb ik er geen hekel aan om thuis te zijn. We missen wel leuke dingen, zoals kinderen die op visite kunnen komen en een musicalvoorstelling. Mijn zoon en zijn vriendin wonen in het buitenland en soms kan dat me wel aanvliegen: straks gebeurt er iets met hen en kunnen we er niet heen. Maar dat kan ik ook gauw relativeren. Je moet je niet druk gaan maken om dingen die er nog niet zijn."

Margreet (79)

,,Ik ben in de oorlog geboren en ik heb vaak gedacht: zal ik ook in een oorlog sterven? Dit is ook echt een oorlog, een hele gekke tegen het virus. Ik krijg soms een klemmend gevoel van deze situatie, hoe eindigt dit? Ik ben niet bang om corona te krijgen, ik was mijn handen goed en blijf zoveel mogelijk thuis. Ik ben wel blij dat ik nog gelukkig ben met mijn man, we kunnen er samen goed over praten. Elke dag gaan we wandelen en we hebben een tuin waar we met het mooie weer lekker kunnen zitten. Mijn dochter doet boodschappen voor ons en zet die in de keuken. Dan kunnen we op afstand even praten, maar ik mis het dat ik niemand kan knuffelen. En dat vrienden, kinderen en kleinkinderen niet zomaar even binnen kunnen komen."