Redactie Metro Nieuws 30 apr 2020, 10:00

Leestijd: 2 minuten

Verpleegkundige met corona: ‘Laat me alsjeblieft niet sterven’

Een Britse verpleegster die tijdens haar werk besmet raakte met het coronavirus, heeft haar ziekteperiode beschreven in een dagboek. Op een bepaald moment was haar toestand kritiek, maar nu is ze aan de betere hand.

Kelly Ward voelde zich op 19 april na een weekenddienst plotseling slecht. Ze zweette enorm en was kortademig. De volgende dag bracht haar verloofde Ryan Golding haar naar het ziekenhuis in West Yorks. De 35-jarige vrouw vertoonde alle symptomen van het coronavirus en kreeg meteen extra zuurstof toegediend. Maar het ging van kwaad naar erger. „Ik voelde me slechter en slechter. Ik verloor mijn eetlust, kon slecht praten en me amper bewegen”, schrijft ze in een dagboek in het ziekenhuis, gepubliceerd door The Mirror.

Paniek

Na een CT-scan besloten de dokters om haar aan de beademing te leggen en een experimentele behandeling te geven. „Toen raakte ik in paniek. Ik had mijn kinderen, verloofde, familie en vrienden niet meer gezien. Wat als de behandeling niet zou aanslaan en mijn toestand meer zou verslechteren?”, schrijft Kelly.

De moeder van twee herkende voor haar behandeling een van de verpleegsters. „We hebben vroeger samengewerkt. Ik zei tegen haar: laat me alsjeblieft niet sterven."

‘Blijf thuis’

De toestand van Kelly verbeterde een beetje, en vorige week woensdag kon ze voor het eerst in drie dagen iets eten. Maar enkele dagen later moest ze opnieuw aan de beademingsmachine. „Afgelopen zondag had ik het met de dokter over zaken waarover een 35-jarige het niet zou moeten hebben. Mijn hart brak. Ik zei hem om me niet te laten sterven en dat ik enorm bang was. Hij beloofde me dat ze alles zouden doen om me te redden. Het wordt een lange weg, maar ik zal deze strijd winnen.”

Negen dagen na de eerste symptomen lijkt het iets beter te gaan met haar. „De dokter kwam vanmorgen langs en zei: ‘We hebben het gevoel dat je toestand is verbeterd. Vorige week was je nog kritiek. Het wordt een langzaam herstel, maar we denken dat je over het ergste heen bent’. Dit is de realiteit. Vorige week bereidde ik me voor om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden. Op 35-jarige leeftijd. Blijf alsjeblieft thuis”, besluit ze.