Redactie Metro Nieuws 3 mrt 2020, 19:38

Leestijd: 2 minuten

Nabestaanden tramaanslag schelden Gökmen T. uit

Maandag startte de rechtszaak tegen Gökmen T. de man die verdacht wordt van de tramaanslag in Utrecht vorig jaar.

De strafzaak stond dinsdag in het teken van de nabestaanden en slachtoffers. Aan hen werd vandaag de gelegenheid gegeven hun spreekrecht uit te oefenen.

Een van de mensen die aan het woord kwam, was de moeder van de doodgeschoten Roos (19). „Ik wil schreeuwen van pijn”, waren haar woorden ten overstaan van de rechter en Gökmen T.. „In mijn hoofd heb ik T., zo noem ik diegene, al zo veel keer van deze aardbodem laten verdwijnen. Maar zo veel aandacht verdient hij niet. Het is een narcist.”

Wreed en onmenselijk

De moeder vervolgt dat T. wreed en onmenselijk is. „Hij schiet mijn kind dood en stapt er gewoon overheen. Mijn kind, mijn meisje is van mij afgepakt. Vermoord. Ik kan het bijna niet uit mijn mond krijgen. Ik heb Roos negen maanden bij me gedragen. nu, na 19 jaar, heb ik haar weg moeten dragen naar haar laatste rustplaats. Dat is ondraaglijk.”

T. toonde in de rechtszaal geen enkel berouw. Terwijl nabestaanden aan het woord zijn lacht hij en kijkt hij minachtend de zaal in, schrijft RTL Nieuws. De vader van Roos, René Verschuur, zegt daarom: „Je kan zitten lachen, maar je zal lachen als je begraven wordt. En dan zal ik lachen, en dan stamp ik nog een keer op je graf.”

Schorsen

Ook Eline, een van de slachtoffers van de tramaanslag nam het woord. Eline raakte zwaargewond, maar overleefde. In tranen vertelde zij wat zij heeft meegemaakt, met als afsluitende woorden: „Gökmen, je hebt me niet verslagen! En dat zal je ook nooit lukken!”

Als T. tijdens de zitting voor het eerst van zich laat horen, roept hij: „Jammer! Jammer!” Dit tot woede van alle aanwezigen in de rechtszaal, die Gökmen vervolgens uitschelden.

De rechtbank kon vervolgens niet anders dan de zitting schorsen. T. mag het verdere verloop van zijn strafproces niet meer aanwezig zijn in de zittingszaal als slachtoffers en nabestaanden aan het woord zijn.