Iris Hermans Nieuws 15 mrt 2020, 19:17

Leestijd: 7 minuten

Gebroken horecahart: ‘Ik vind het even helemaal niet leuk meer’

Alle eet- en drinkgelegenheden moeten dicht, van koffietentje tot prijswinnende burgerzaak. Horecaliefhebber Harm gaat nu maar zelf in preventieve quarantaine, hoteldirecteur biedt z’n lege bedden aan niet-coronapatiënten aan (ondanks dat hotels nog niet hoeven sluiten, blijven de reserveringen uit) en ondernemer Pim de Lange hoopt op corona-coulance.

In veel horeca was het afgelopen weekend nog best druk, misschien wel omdat bij velen ergens dat voorgevoel sluimerde dat het voorlopig de laatste keer zou kunnen zijn. Zondag einde middag werd het voorgevoel werkelijkheid. In een koffietentje in het centrum van Enschede gaat het slechte nieuws als een lopend vuurtje, onder de elf bezoekers.

„Normaal is het hier hartstikke druk op zondag en werken we met ons drieën”, vertelt de barista, die deze middag in haar eentje het melkschuim voorziet van hartjes. „Waar moet ik dan studeren… Thuis kan ik me niet concentreren en heb ik geen koffie”, vraagt een internationale student zich af. De sfeer is meteen een stuk zwarter, met een scheutje zware zorgen. De baas wordt gebeld, want wat moet gebeuren met alle cheese-cake in de vitrine en mogen ze nu nog wel tot zes uur open blijven? De barista schudt haar hoofd. „Ik vind het even helemaal niet leuk meer.”

Spaarpot

Voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland (KHN) Robèr Willemsen had de lockdown wel verwacht. „Maar tóch doet het ontzettend veel zeer. Voor iedereen in onze branche staat de gezondheid op nummer één, twee en drie, laat dat voorop staan. Maar naast die gezondheid willen we wél duidelijkheid over het pakket van maatregelen dat er komt.” Ondernemers zijn nu in grote onzekerheid, weet de ondernemer als geen ander. „Onze minister van Financiën zegt al dagen dat de economie in een goede conditie is en we vele miljarden in een spaarpotje hebben. De horeca heeft hier heel erg aan bijgedragen. Ik vind dan ook dat we daarvan een substantieel bedrag terug moeten zien.” Vrijdagavond dronk hij nog een „grote vaas Heineken” aan de bar van zijn Melief Bender in Rotterdam. Hij heeft ervan genoten, knikt hij, „Ik had het ook even nodig. Het zijn angstige tijden.”

Bezorgde burgers

Stijging bezorgde burgers leidt tot stijging bezorgde burgers: bij restaurant Ter Marsch & Co, dat zowel in Amsterdam als Rotterdam zit en beroemd is om zijn prijswinnende burgers, zaten de tafels door de corona-angst al nagenoeg leeg, vanaf nu gaan de deuren helemaal dicht. De bezorgservice liep de afgelopen tijd goed en gelukkig mag dat wel door blijven gaan. „Zo kunnen we het omzetverlies nog een beetje compenseren.” Horecaondernemer Pim de Lange heeft in vijf jaar tijd vier ‘winkels’, zoals hij zijn horecazaken noemt, uit de grond gestampt. Weken van zeventig uur werken, weinig slaap in combinatie met zijn grote horecahart resulteerden in groot succes, maar toen hij zaterdagavond ‘rondje winkels’ deed, brak dat horecahart wel. Lege tafels, personeel dat glimlacht maar van binnen kapot gaat. „Je ziet alles door je vingers glippen, om te janken gewoon.”

Verbazing

Na het kijken van de persconferentie, overheerst het verbaasde gevoel. „Waarom heeft het Verenigd Koninkrijk niet de regels die wij hebben, zijn we nou één Europa of niet?” Dat tijdens de persconferentie alleen maar werd gesproken over sluitingen en de daarbij horende maatregelen, verbaasde hem zo mogelijk nog meer. „Er werd nul gesproken over oplossingen of dat ze daar tenminste mee bezig zijn. Met overheidssteun voor de ondernemers bijvoorbeeld, want wat moet ik bijvoorbeeld met mijn 95 medewerkers? Zonder hulp gaat iedereen richting faillissement, dit gaat grote onrust veroorzaken.” En onrustig was het al, juist omdat het zo rustig was.

In het NH Collection Flowermarket, waar hij als Food & Beverage operator in zit, waren dit weekend nog zo’n zestien gasten voor het ontbijt. „Dan ga je dus niet een heel buffet neerzetten. Ze konden een roomservice-kaart aan de deur hangen en we hebben een customized ontbijt in de kamer bezorgd.” Zijn poffertjeskraam in de Kalverstraat was dit weekend al „dood.” Mooier kan hij het niet omschrijven, „niemand loopt nog door de Kalverstraat, terwijl de huur daar de hoogste van Nederland is.” De Lange wilde ‘m al sluiten, want voor drie man en een half poffertje kan hij niet open blijven, „nu moet het dus ook echt.” Na een verbouwing vorig jaar van een miljoen, hoopt hij op steun vanuit de overheid en op corona-coulance bij banken en leveranciers. „Als straks alles weer aantrekt, dan weet ik zeker dat het weer gaat lopen. Maar als we nu moéten aflossen en betalen, terwijl niets binnenkomt, betekent dat het einde.”

Radeloosheid

Horecannaisseur Iris Kranenburg is hoofdredacteur van horecavakblad Entree Magazine en had al dagen een raar onderbuikgevoel. Ze zit in meerdere horeca-appgroepen en de stemming is flink omgeslagen. „Natuurlijk is er die vreselijke onzekerheid en machteloosheid en veel ondernemers die geen grote keten hebben, vrezen voor faillissement. Iemand appte: ‘Welk plan van aanpak je ook bedenkt, de radeloosheid begint toe te slaan.” Gelukkig kenmerken creativiteit, inventiviteit en ondernemerschap óók de horeca. „Je ziet dat die radeloosheid wordt omgezet in actie: hotels stellen kamers beschikbaar voor ziekenhuizen, restaurants richten zich vol op bezorgmaaltijden, zelfs sterrenrestaurants zoals Rijks* in Amsterdam, en mensen worden opgeroepen om vouchers/giftcards te kopen voor later, zodat de cashflow op gang blijft en we straks niet zonder horeca zitten.” Verder is de onderlinge solidariteit enorm, ziet ze om zich heen. „Iedereen zoekt steun bij elkaar en er is ongelofelijk veel begrip van gasten voor de tijdelijke sluitingen en acties die worden opgezet. Als de ellende achter de rug is, zal onze branche zich zeker weer oprichten.”

Horecaliefhebber Harm

Harm van Ballegooy houdt van de Bossche horeca, de Bossche horeca houdt van Harm van Ballegooy. Biertje aan de ene bar hier, daghapje daar. Hij appt altijd even de eigenaar van een van zijn stamzaken als hij langskomt, „nu appte ik telkens van te voren dat we elkaar maar beter even geen knuffel konden geven.” De laatste lunch buiten de deur smaakte hem zoals altijd goed, „Maar ik merkte wel dat deze hele coronacrisis m’n gedrag beïnvloedt. Veel vaker die handen wassen, maar ook alle gesprekken gaan er minimaal tien minuten over. Dat kost heel veel productiviteit bij iedereen.” Hij heeft er extra van genoten, „ik draag de horeca een heel warm hart toe”, en gaat vanaf nu ook zelf ‘op slot’. Of in een soort van preventieve quarantaine, samen met zijn vriendin. Ze hebben flink ingeslagen: zeven kilo rijst, goede flessen wijn en „een mooie whisky.” Alle afspraken zijn verzet. De oprichter van Zorgoppas, dat de juiste oppasmatch voor zorgbehoevende kinderen zoekt, nam het coronavirus al vroeg serieus. Twee weken geleden gingen hij en z’n medewerkers al thuis werken en de oppassen zijn extra ingelicht. Hij maakt zich zeker zorgen, „er zijn zoveel meer mensen ziek dan nu bekend is, en better safe than sorry.”

Hopelijk kan hij over een week of vier weer volle bak de horeca in, en naar zijn „hardcore Backgammon-clubje”, waarmee hij elke derde zondag van de maand in café De Palm potjes Backgammon en potten bier doet. „Die zondag is echt heilig…” Maar niét bestand tegen de besmettelijke onrust, „de afgelopen avonden was het nog hartstikke druk daar, maar sinds deze zondag niet meer, alsof het nu echt is ingedaald.” En vanaf nu ook zelfs niet meer open. Dus op deze zondag bleef hij thuis, met hem vele, véle anderen. „Netflix haperde net al…”

Bedden over

René Giel is directeur van conferentiehotel Kontakt der Kontinenten en ineens had hij het: „We hebben 130 kamers en 200 bedden vrij. Ik kan me voorstellen dat een situatie ontstaat dat in ziekenhuizen een tekort aan bedden komt door coronapatiënten. Daarom heb ik aangeboden die andere patiënten hier onder te brengen, zodat ze kunnen revalideren bij ons.” Er werd goed „en enigszins verrast” op gereageerd. Een medewerker van het crisisteam van het Medisch Centrum Utrecht heeft laten weten „het in overweging te nemen.”