Iris Hermans Nieuws 11 feb 2020, 07:30

Leestijd: 3 minuten

‘Ik landde ooit bij de koning in de tuin’

De 100.000ste oproep sinds 1995 is een feit. Marco is traumahelikopterpiloot en landde ooit bij de koning in de tuin.

Als hij een euro had gekregen voor elke keer dat er een foto van hem werd gemaakt terwijl hij aan het werk was, zou hij z’n eigen helikopter kunnen kopen, in Swarovski-uitvoering mét gouden stuurknuppel. Marco van den Berg werkt als piloot voor ANWB Medical Air Assistance en vliegt met het MMT (Mobiel Medische Team) van Erasmus MC van Rotterdam door de lucht om zo snel mogelijk zorg bij de patiënt te kunnen brengen en/of naar het ziekenhuis te vervoeren.

Bij de koning

Dinsdag wordt figuurlijk stilgestaan, „want we blijven gewoon oproepbaar”- bij de 100.000ste oproep sinds 1995, toen die allereerste traumahelikopter de lucht in ging.Van den Berg begon als piloot bij Defensie en vliegt nu als chief-pilot van Rotterdam tot Schouwen-Duiveland, maar ook naar Texel of Limburg, wanneer de helikopters die bij die regio horen bezet zijn. Hij landde ooit zelfs bij de koning in de tuin van het oude paleis, toen er een ongeluk gebeurd was op de provinciale weg voor het paleis. Hij kreeg naderhand nog wel wat vragen van de RVD, blikt hij lachend terug, „maar ik land gewoon zo dichtbij mogelijk, zo simpel is het.”

Teamwork

Bruggetjes in Amsterdam, op daken, voor het station van Rotterdam, voor het Vredespaleis, in tuinen van ambassades, hij komt overal met het gele gevaarte. ‘Wauw, dat je híer kunt landen, man!’ hoort hij vaak, „mensen zijn altijd reuze enthousiast.” Het team komt vaak in actie bij een (mogelijk) neurotrauma, legt hij uit en wanneer een auto het water inrijdt, de nachtmerrie van vele automobilisten, vliegen ze ook altijd uit. Altijd samen met hun collega’s van de ambulancediensten, benadrukt hij, „we zorgen er met z’n allen voor dat mensen zo snel mogelijk worden geholpen.”

Mensenlevens

Het Syrische jongetje dat ging zwemmen in de Maas, vergeet hij niet snel, 22 minuten was hij onder water, „Je zou denken: hartstikke dood! Maar duikers hebben hem eruit gehaald en onze arts heeft hem gereanimeerd.” Ze gingen meteen richting het Erasmus MC en het jongetje is zonder letsel ontslagen. Teamwork pur sang, „ons systeem werkt gewoon goed.” En natuurlijk gaan ook mensen dood aan boord, maar hij kan het naast zich neer leggen, het hoort bij zijn werk, „Klinkt heel zakelijk, maar dat is een zelfbeschermingsmechanisme. Je kunt niet bij iedereen te lang blijven hangen, dan zou ik dit werk niet kunnen doen.” Al houdt hij het soms ook niet droog, verklapt hij. „Laatst ging er een baby van twee dagen oud dood en als je dan het verdriet van die ouders ziet, gaat dat door merg en been.” Hoe spannend zijn leven als traumateampiloot is? Ach ja, haalt de piloot die het al sinds 1998 doet, zijn schouders op. Soms heel spannend natuurlijk, „en die eerste keren dat je pieper afgaat, vergeet je nooit, maar het wordt toch routine op den duur.” Neemt niet weg dat hij „de allermooiste baan van de wereld heeft”, besluit hij, „ik red mensenlevens.”