Vincent Smit Nieuws 12 feb 2020, 05:59

Leestijd: 4 minuten

Alles wat je moet weten over de Amerikaanse voorverkiezingen

De Amerikaanse verkiezingstrein is op dreef en gaat het hele land door. Hoe werken die voorverkiezingen nou eigenlijk?

Het is misschien wel de grootste talentenjacht ter wereld: de Amerikaanse voorverkiezingen. Met twee rondes achter de rug is de afvalrace echt begonnen. In de voorverkiezingen kiezen beide partijen wie hun kandidaat zal worden.

De ‘echte’ verkiezingen zijn pas in november en zijn de 59ste verkiezingen in de geschiedenis van het land. De kandidaat van de Democraten neemt het dan op tegen de kandidaat van de Republikeinen.

In Amerika mag bijna iedereen zich kandidaat stellen om president te worden. Je moet wel aan een paar voorwaarden voldoen. Zo moet je in Amerika geboren zijn, minimaal 35 jaar oud zijn en veertien jaar in de Verenigde Staten gewoond hebben.

Duidelijke kandidaat

Voor de Republikeinen lijkt het duidelijk wie de kandidaat gaat worden. President Trump heeft zichzelf verkiesbaar gesteld. Er is nog een tegenkandidaat voor Trump: voormalig gouverneur Bill Weld. Hij maakt weinig kans. In de eerste voorverkiezing in Iowa kreeg Trump meer dan 39.000 stemmen, Weld kreeg er 426.

Bij de Democraten is de verkiezing een slagveld. In totaal hebben 28 mensen zich aan die kant verkiesbaar gesteld om president te worden. Er zijn er nu nog maar elf over.

Tussen die elf kandidaten duiken een paar bekende namen op. Zoals voormalig vice-president Joe Biden en de linkse senator Bernie Sanders. Ook zijn er een paar ‘new kids on the block’ die nog kans maken. Zoals burgemeester Pete Butigieg en het Hawaïaanse congreslid Tulsi Gabbard.

Kunstje

Amerika-kenner Victor Vlam schreef onlangs het boek Donald Trump is niet gek, over de Amerikaanse verkiezingen. „In deze talentenjacht moet iedere kandidaat even zijn kunstje doen en laten zien wat hij of zij in huis heeft”, zegt hij. „En vervolgens maakt de kiezer de beslissing.”

Met het ‘kunstje doen’ doelt Vlam op de enorme campagnes van de kandidaten. Iedere kandidaat wil zoveel mogelijk handjes schudden en debatten winnen. Allemaal om de kiezer te overtuigen van hun visie.

Eerste staten van belang

De verkiezingstrein is de staten Iowa en New Hampshire inmiddels gepasseerd en gaat nu door naar woestijnstaat Nevada en het republikeinse bolwerk South Carolina. De eerste staten zijn volgens Vlam van enorm belang. „Je ziet vaak dat als mensen de eerste staten winnen, zij kans maken. Dan hebben ze namelijk laten zien dat ze verkiezingen kunnen winnen.”

Het winnen van deze eerste voorverkiezingen is belangrijk. De winnende kandidaten krijgen namelijk veel media-aandacht. Sinds 1980 is iedereen, op één na, die uiteindelijk kandidaat werd voor zijn of haar partij begonnen met een overwinning in Iowa of New Hampshire.

Campagne voor Hilary

Echt spannend wordt het in maart op Super Tuesday. Dan wordt er op één dag in 14 staten gestemd. Vlam: „Er zijn nu nog veel kansenhebbers. Sinds de eerste voorverkiezing in Iowa is er nog niemand uitgestapt. Ik denk dat er na 3 maart nog 2 kandidaten over blijven.”

Jori Faber (27) werkte in 2016 voor de campagne van kandidaat Hillary Clinton en maakte van dichtbij mee hoe een campagne werkt. „Het was heel, heel hard werken. Veel uren en weinig slaap. Als je daar bent wil je al je tijd in de campagne investeren. Het kwam wel voor dat ik om 7.00 uur in de ochtend binnenkwam en in de nacht weer wegging.”

Berichtjes op LinkedIn

Faber stuurde meerdere sollicitatiebrieven en stuurde campagnemedewerkers van Hillary Clinton berichtjes op LinkedIn. Uiteindelijk met succes, hij mocht zich melden in Amerika om te helpen.

Faber hielp in de staat Florida en hield zich onder andere bezig met het organiseren van evenementen. Toen Hillary Clinton uiteindelijk niet won, vond hij dat lastig. „De ochtend na de verkiezingen kwam iedereen samen. Dat was een zware kater. Er zijn die dag veel tranen gerold.” Deze verkiezingen gaat hij niet naar de VS om te helpen in verband met zijn baan in Nederland.

‘Middeleeuwse taferelen’

Iedere staat kiest anders. Er zijn twee mogelijkheden. Via een stembiljet of via een ‘caucus’. Bij die laatste komen kiezers samen en moeten ze in een vak gaan staan. Het aantal mensen wat in een bepaald vak staat wordt uiteindelijk geteld.

Dat gaat nog wel eens fout. Deskundige Vlam: „Dat brengt zoveel problemen met zich heen. Er zijn allerlei gekke regels, mensen kunnen overlopen. Het is heel complex. Traditie is de enige reden dat dit nog bestaat, het zijn middeleeuwse taferelen.” Een ding is zeker. De verkiezingstrein naar het Witte Huis dendert dit jaar nog wel even door.