Casper van der Veen Nieuws 22 dec 2019, 07:14

Leestijd: 7 minuten

Deze mensen zetten zich in voor anderen tijdens de kerstdagen

Voor veel mensen draaien de kerstdagen om samenzijn met familie en vrienden, cadeaus uitwisselen en lekker (en veel) eten. Dat is echter niet voor iedereen vanzelfsprekend. Metro sprak drie mensen die zich in de kerstperiode inzetten voor mensen die het minder hebben.

Jeroen Kiewiet (36), eigenaar van restaurant De Tippe in Vledder

„Op derde Kerstdag organiseren wij jaarlijks een gratis buffet voor gezinnen die zijn aangesloten bij de Voedselbank. Meestal hebben we zo’n tachtig mensen in de zaal.”

Hoe begon dit initiatief?

„Zeven jaar geleden was ik op een kerstmarkt in Vledder. Er werd een prijs verloot en de winnaar doneerde die aan de Voedselbank. Toen dacht ik: wij doen niet echt iets in die vorm, dat zette me aan het denken. Waarom geven we geen buffet weg op derde kerstdag?

Er zijn dan toch weinig mensen in het restaurant – velen hebben genoeg gegeten en hebben de gourmetlucht nog in de kleren hangen. Voor veel mensen is het vanzelfsprekend om uit eten te gaan met de kerst. Maar voor armere mensen is dat anders.”

Hoe gaat zo’n avond?

„Zes jaar geleden organiseerden we het eerste diner. De gasten zitten in een aparte zaal. Niet om ze weg te stoppen, maar veel mensen schamen zich en willen niet dat de andere gasten ze zien.

Het eerste jaar vroor het 6 of 7 graden. Je ziet dan kinderen zonder jas en met gaten in hun kleren binnenkomen. Ik ben zelf een vader van twee kinderen en heb dan gelijk de neiging om mijn hele kledingkast leeg te trekken en alles mee te geven. Er waren kinderen die na afloop zeiden: ‘Dit was de eerste keer dat ik ooit met papa en mama uit eten kon’. Toen ik dat hoorde, kreeg ik echt kippenvel.

Ik word gelukkig ondersteund door mijn leveranciers als ik ze over deze actie vertel. Die geven me dan een doosje wijn, een paar kilo vis of vlees, een kratje cola of wat groente. Voor hen een kleine gift, maar tien van zulke kleine giften drukt voor mij de kosten. We houden na de kerstdagen natuurlijk ook het een en ander over. Dat weggooien vind ik zonde en slecht voor het milieu, dan maak ik er liever mensen blij mee.”

Hoe bereikt u de gezinnen?

„Toen ik het idee bedacht, sprak ik hierover met de Voedselbank. Die waren gelijk dolenthousiast, dit hadden ze nog nooit meegemaakt. Vanwege privacywetgeving kan ik bij hen geen persoonsgegevens opvragen. Daarom geef ik half november uitnodigingen aan personeel van de Voedselbank, die ze weer aan de afnemers van hun pakketten verstrekt.”

Waarom juist met Kerst?

„Kerst is een periode van samenzijn, liefde en familie. In mijn optiek is er geen mooiere periode denkbaar om mensen een buffet te schenken.”

Guido Speelziek (38), landelijk teamleider bij Rocking Up X-Mas

„Bij Rocking Up X-Mas delen we kerstpakketten uit aan gezinnen die het minder breed hebben. In de pakketten zitten ingrediënten voor een luxe driegangenmenu dat door een chef-kok is samengesteld, plus een ontbijt voor de dag erna. Dat wordt landelijk geregeld, per locatie kan er een extraatje bij gedaan worden zoals speelgoed of een bon voor de bioscoop of schaatsbaan.”

Hoe is Rocking Up X-Mas begonnen?

„In 2013 hadden twee jonge ondernemers, Thijs Lindhout en Sydney Brouwer, een goed jaar gedraaid. Ze waren daar dankbaar voor en wilden iets delen met mensen die het minder goed dan zij hadden. Ze gingen naar de Voedselbank in Amersfoort en zeiden dat ze een paar mensen wilden verrassen met een kerstpakket. Ze brachten op zes adressen pakketten en waren geraakt door de reacties die ze kregen. Een oude alleenstaande man bedankte God omdat zijn gebeden verhoord waren, elders dansten kinderen om de gevers heen.

Daarna werd begonnen met crowdfundingacties en donaties via onze site. Ook organiseren we benefietfeesten om geld binnen te halen. Ieder jaar zijn we verdubbeld in omvang. Dit jaar brengen 500 vrijwilligers 1000 pakketten rond in twintig steden. Ontvangers worden gevonden via instanties als de Voedselbank, sociale wijkteams en kerken.”

Wat willen jullie met de actie bereiken?

„We hebben twee doelen: we willen de ontvangers een steuntje in de rug geven en zeggen: jullie staan er niet alleen voor. We brengen niet alleen spullen, maar ook een stukje hoop. Met het luxe diner willen we mensen even hun zorgen doen vergeten en hen een kerst geven zoals die is bedoeld.

We zeggen ook: we hopen dat je ooit in de gelegenheid komt dit gebaar door te geven. Dat is het tweede doel: mensen inspireren om eens iets goeds te doen voor een ander. Onze vrijwilligers vertellen aan hun kerstdiner over de actie en inspireren hier hopelijk mensen mee, waardoor dit zich als een olievlek steeds verder verspreidt.”

Waarom zetten jullie je in de kerstperiode extra in?

„Kerst is een periode waarin veel mensen beseffen hoe goed ze het hebben. Vaak vieren ze de kerst samen met vrienden en familie, met eten en cadeaus erbij. Dat zijn warme en gezellige dagen.

We denken dat dit voor gezinnen die het niet breed hebben juist moeilijke dagen zijn. Als we de pakketten middenin de zomer zouden geven, was het ook mooi, maar de impact is nu groter. Aan het einde van het jaar sta je ook een beetje stil, we hopen dat mensen door deze actie met hoop en een beter gevoel het nieuwe jaar in gaan.”

Mirte Romih (47), houdt chatsessies met mensen met psychische problemen.

„Wekelijks houd ik chatsessies op lotgenotencontactwebsite Nederland Heelt met mensen die kampen met psychische problemen. Ik heb themachats met mensen die lijden aan een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS), waar ik zelf ervaring mee heb. Ook houd ik algemenere chats met mensen met psychische problemen. Met kerst houd ik extra chatsessies.”

Waarom doe je dit werk?

„Voor mij is het belangrijk dat mensen een luisterend oor hebben. Toen ik zelf met mijn trauma’s worstelde, had ik heel erg de wens om met mensen hierover te praten, maar er was niets. Inmiddels ben ik zo ver dat ik er van een afstand naar kan kijken. Ik ben nog wel getraumatiseerd, maar geen slachtoffer meer. Ik hoop door met mensen te praten ze te kunnen helpen bij de verwerking.

Omdat ik lotgenoot ben, vinden mensen het fijner om dingen met me te delen. Ook is een chatsessie laagdrempelig: je zit achter een computer en spreekt niet face to face. Mensen voelen zich dan vrijer om dingen te uiten.

Mijn toverwoord is acceptatie. Dat wil niet zeggen dat je goedkeurt wat er is gebeurd, maar je moet er in het hier en nu mee omgaan. Vechten tegen een psychische aandoening kost je alleen maar energie en levert je niets op. Het is een gevecht dat je niet kan winnen, dus je moet accepteren dat het er is.

Vaak merk ik dat het de kleine dingen zijn die het doen. Ik krijg vaak hele positieve reacties op de chats, dat is prettig. Ik hoop ook taboes rondom trauma’s en psychische aandoeningen te doorbreken.”

Wat voor taboes spelen er?

„Er zijn altijd mensen die zeggen ‘waar maak je je druk om, het is zo lang geleden’. Maar een trauma is bepalend voor de rest van je leven. Soms zeggen mensen dat getraumatiseerden ergens aan vast blijven houden, maar niemand wil dat. Een trauma is niet iets dat je wil, maar iets dat je is aangedaan. Ik ben zo ver dat ik me niets aantrek van dergelijke opmerkingen en ik hoop andere mensen ook op dat punt te krijgen.

Veel getraumatiseerden hebben last van schuld- en schaamtegevoelens. Ik zeg tegen hen: jij hebt geen schuld en hoeft je niet te schamen, degene die jou dit heeft aangedaan moet zich heel diep schamen.”

Wat kan er gebeuren om deze taboes te doorbreken?

„Je moeten iedereen in zijn waarde laten en stoppen met oordelen en vooroordelen. Het belangrijkste is dat je luistert naar getraumatiseerden. Dan zal je zien hoe het écht zit.”

Waarom zet je je juist tijdens de kerstperiode extra in?

„Mensen met trauma’s zien vaak op tegen de feestdagen, omdat die gerelateerd zijn aan familie. Veel mensen lopen hun trauma’s op binnen de familie, dan kunnen met kerst triggers ontstaan die het trauma naar boven brengen. Ook zitten veel personen alleen thuis tijdens de kerstdagen. Ik wil hen iets geven om naar uit te kijken en een lichtpuntje zijn in deze donkere dagen.”