Op dit festival worden de meest bizarre records gebroken
Wereldrecords zijn er echt in álle soorten en genres. „Je kunt altijd meer dan je denkt.”
Van 1.000 gedichten opzeggen uit het hoofd tot de meeste kiwi’s doorklieven met een samoeraizwaard óp een balance-board. Tijdens Impossibility Challenger, het festival waar mensen uit alle windstreken hier in Den Haag bijeen komen om Guinness World Records te verbreken of neer te zetten, hoef je maar met je ogen te knipperen of er is weer een andere bizarre poging aan de gang.
En als je dus heel even moet plassen, mis je dus zo het wereldrecord 50 meter een auto voortduwen met één vinger. „Was echt héél vet!”, straalt een meisje, dat zelf graag een recordpoging ‘meeste liedjes zingen’ zou willen doen ‘als ze later groot is.’ Haar broertje neemt een hap adem en houdt deze heel lang in. „Hij is alvast aan het oefenen.”
Meditatiegoeroe Sri Chinmoy
Sri Chinmoy is de naam die op zowel T-shirts (’we are all truly unlimited, if we only dare to try and have faith’) als posters terugkomt en veelvuldig wordt genoemd als grote inspiratiebron. Sri Chinmoy Centres is ook de hoofdsponsor van het gastvrije festival, waar je gewoon gratis een homemade vega linzencurry krijgt en alles heel gemoedelijk aanvoelt.
Niet alles lukt vandaag, maar het applaus is er niet minder om. Zoals de jonge jongen die op een pogostick heel gefocust een Rubik’s Cube oplost, maar het op een seconde na niet haalt. Vuurvreter Egon is uit Oostenrijk gekomen, samen met zijn vrouw en zijn vuurattributen. Zoveel mogelijk vuurtoortsen in een halve en hele minuut in je mond doven, zo luidt de recordpoging. Alle ‘Gooo Egon!’s’ en ‘You’re on fire, man!’ ten spijt, lukt het hem niet. Iets later verbreekt hij nog wel het record van meeste vuurvlammen uitademen in een minuut. ‘Heisse Mund ja’, beaamt de kleine vuurman, die overigens niet van heet eten houdt. „Daar lacht mijn vrouw me altijd om uit.”
Microships
Dat recordpogingen ook gewoon door pensionado’s gedaan kunnen worden, bewijst zeventiger Peter Koppen aka Microshipman. Al vanaf zijn tiende is hij druk aan het vouwen en vandaag heeft hij in één minuut van 33 papiertjes van 1 bij 1 centimeter minuscule bootjes gemaakt. Hij heeft er al zo’n 300.000 in zijn leven gevouwen en Koppen, die grijze pantoffeltjes draagt -„Ik mag niet met mijn zwarte glansschoenen de gymzaal in”- doet het voor met zijn doorleefde nagels en vouwt in nog geen twee seconden het papiertje om tot wederom een bootje. ‘Für dich.’
In de gymzaal wordt in alle hoeken wel iets gedaan. Zo is een meisje al bijna zes uur aan het touwtjespringen en is een Italiaan al met zijn 3.567ste push-up bezig. Iets verderop zit een Amerikaanse man in een kamer. Hij is druk bezig met zijn sok, terwijl hij in een soort trance onafgebroken gedichten van Sri Chinmoy opdraagt. 1.000 stuks, uit zijn hoofd – en wanneer zijn missie na acht uur geslaagd is, houdt het applaus niet op. „Ik kan nog niet eens mijn eigen sofinummer onthouden”, roept iemand bewonderend uit.
Organisator Hidde ‘Abhinabha’ Tangerman is geen onbekende in de wereldrecordpogingen-scene. Dit jaar staat hij in Guinness Book of Records met het zo snel mogelijk beurtelings klappen met een hand en ook dit jaar doet hij weer mee. Zo rangschikte hij onder meer het alfabet in 25,8 seconden en was hij sneller dan het oude record van 26,3 tellen. „Maar ik ben een beetje nerveus omdat ik een letter misschien íets te ver uit het vormpje heb gelegd.” De Guinness-commissie gaat straks alle camerabeelden bekijken, fingers crossed dus. Welke letter het was en die hij waarschijnlijk tijdens Sinterklaas nog weleens in chocoladevorm van zijn vrienden kan verwachten? „De M…”
24 uur banjo
Hij wordt blij van het telkens weer nieuwe uitdagingen zoeken en ‘heel happy’ om iedereen hier zo bezig te zien. „Hoe lachwekkend het er soms ook uitziet, er zit serieuze toewijding achter. Mensen trainen zich suf en als het dan lukt, is dat supergaaf. Je kunt altijd meer dan je denkt, is de essentie.” Vanaf nu gaat hij weer volle bak trainen voor zijn nieuwste poging: 52 weken lang een record verbreken. En dat kan van alles zijn, glimlacht de opgewekte Amsterdammer. „24 uur banjo spelen, de meeste rotaties van een gitaar rond het lichaam en heel veel marathons lopen verkleed als een ninja of voetbalspeler bijvoorbeeld.” Hij wrijft zich al verheugd in zijn inmiddels wereldberoemde handen: „Nu al zin in!”
Wereldrecordman
De Amerikaan Ashrita Furman is de man met de meeste wereldrecords op zijn naam, dat ook weer een record op zich is. Zo’n 650 en soms worden ze weer door een ander verbroken en met regelmaat komen er weer nieuwe bij. Zoals vandaag het langst balanceren van een grasmaaier op zijn kin en het grootste aantal kiwi’s doorklieven met een samoeraizwaard, terwijl hij op een balanceboard staat. „Tja, hoe kom ik erop?”, haalt hij met een speelse grijns zijn schouders op, terwijl om hem heen de kiwipuree van de gymvloer wordt gedweild. „Ik haal uit alles mijn inspiratie voor een nieuw record.”
Zo zag hij eens een meisje huppelen. „Binnen een paar maanden heb ik een hele marathon gehuppeld, met behulp van plastic in mijn schoenen.” Zelf bedacht. „Niets leukers dan creatieve strategieën te bedenken.” Meditatie is zijn toverwoord. Toen hij eens 20 kilometer al koprollend aflegde, zat hij er goed doorheen. „Maar ik merkte dat ik uit mijn lichaam trad en mijn soul het overnam.” Hij krijgt er weer kippenvel van. „Ik voelde me in heaven toen het lukte. Het werkt gewoon verslavend!”