Ingelise de Vries Nieuws 29 nov 2019, 13:24

Leestijd: 4 minuten

Je naaktfoto online: ‘Er is niks mis met sexting’

Intieme foto’s die online rondgaan is niet iets dat alleen bekende mensen overkomt. Sextingshamen komt veel meer voor dan we denken.

Onder tieners is het meestal niet meer dan normaal om intieme foto’s met elkaar te delen. Dat hangt samen met de seksuele opvoeding, zegt Francien Regelink. Ze schreef een handboek voor tieners die het slachtoffer zijn geworden van het verspreiden van hun naaktfoto. Ook de ouders krijgen een stappenplan in het boek Help! Ik sta online. „Laten we wel wezen: sexting is niet verkeerd!”, zegt Regelink. „Shamesexting is wel verkeerd. Dat heeft als doel je bewust met de grond gelijk te maken.”

Hulpverlening

Ruim zeventien jaar geleden deelde iemand haar naaktfoto online. „Dat was nog in de tijd van MSN. Ik stuurde de foto via Hotmail naar hem toe. Toen de foto binnen was zei hij ineens: ‘Ik moet gaan, mijn vrienden zijn er’. Er hadden natuurlijk alarmbellen moeten gaan rinkelen.” Het kwaad is al geschied en nog steeds komt de foto van de dan 15-jarige Regelink af en toe naar voren online. „Het verschil tussen toen en nu is dat ik niet met mijn telefoon naar bed ging en tieners van nu wel. Ze worden constant geconfronteerd.”

Als Regelink haar verhaal in 2014 in Nieuwsuur doet, beseft ze hoe heftig het moet zijn voor tieners nu. „Ik kreeg ‘domme hoer’ en ‘slet’ toegestuurd. Kinderen die dit nu overkomt, krijgen dat ook, terwijl het helemaal niet hun fout is.” Ze merkt in de afgelopen jaren dat er steeds meer behoefte is aan handvatten, wat te doen als jij of je kind slachtoffer wordt? „Met deze stappen krijg je hopelijk een beetje grip op de situatie én komt er acceptatie. Men denkt vaak dat je er met politie, ouders en school inlichten wel bent. Maar daar stopt het voor een slachtoffer niet.” Ook ouders worden geholpen. „Het is belangrijk te kijken welke hulpverlening voor je kind nodig is. Dat hoeft niet per se alleen de politie te zijn, het kan ook een psycholoog of huisarts zijn. Veel jongeren krijgen namelijk klachten na zo’n gebeurtenis.”

Niet alleen tieners pesten elkaar op deze manier. Nikki Lee Janssen’s LinkedIn-wachtwoord zat in een databaselek. Een hacker probeerde haar wachtwoord op verschillende plekken uit en kreeg toegang tot haar beveiligde dropbox. „Daar zaten intieme foto’s en filmpjes in”, vertelt Janssen. „Toen mijn man en ik net samen waren, woonde ik in Arnhem en hij in Medemblik. Dan is sexting een uitkomst.” Als ze – inmiddels getrouwd en zwanger van haar dochter – alleen op de bank ziet, krijgt ze een bericht dat er is ingelogd in de box. Niet snel daarna komen de afpersingsberichten en dan verschijnt een sexy filmpje op haar eigen timeline. „Ik wist echt niet wat me overkwam. Je weet niet wat je moet doen. Behalve mijn man en de politie bellen.”

Acceptatie

Uiteindelijk belandt de video ook op Dumpert, ondanks dat ze in een mail heeft verzocht of het platform niet mee wil werken aan het werk van de hacker en afperser. Na twee jaar angst en keihard vechten om de dader berecht te krijgen, komt er eindelijk een rechtszaak. „Pas dan barst alle emotie los en denk je: wat heb ik eigenlijk meegemaakt?” Janssen vertelt dat ze constant in een soort angst heeft geleefd. Tegelijk is er ook strijdlust. „Ik hoefde me niet meer af te vragen wie het nu is. Uiteindelijk heeft hij 30 maanden gekregen. Hij had veel meer op zijn kerfstok, maar mijn zaak heeft het zwaarst gewogen. Als hij zich goed heeft gedragen en al zijn schadevergoedingen betaalt, komt hij in februari vrij.” Bang dat hij haar terugpakt, is ze niet. „Hij en alle mensen om hem heen hebben een contactverbod.”

Beide vrouwen hebben de regie zelf teruggenomen, dat is niet voor iedereen even makkelijk. Regelink schreef daarom haar boek en Janssen werkt bij Helpwanted.nl, een organisatie die adviseert bij online seksueel misbruik. De belangrijkste tip die Regelink geeft, is blijven praten. Als kind, maar ook zeker als ouder. „Weg gaat het niet, dus je moet een manier van acceptatie vinden. Als iemand de foto vindt, leg je uit dat je slachtoffer bent geworden van shamesexting. Zo krijg je de regie terug.” Goede hulpverlening is ook belangrijk. „Ik dacht dat de politie het eindstation was”, vervolgt Regelink. „Maar zo’n beeld wordt zo snel verspreid, je ontkomt er niet aan. Als je daarop bent voorbereid, sta je sterker in je schoenen.”