Quincy Brouwer Nieuws 4 nov 2019, 06:57

Leestijd: 2 minuten

Het Scheepvaartmuseum stond dit weekend even onder water

Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam liet zaterdagavond op een kunstzinnige manier zien wat er met ons land gebeurt als we water niet managen.

De trekpleister van de avond bevindt zich zaterdagavond wonderbaarlijk genoeg niet ín het Scheepvaartmuseum, maar buiten op de muur. Over de gehele lengte van het gebouw wordt de hele avond door een korte film afgespeeld waarin te zien is dat het museum langzaam onder water komt te staan.

De film wordt geprojecteerd vanaf een brug tegenover het museum. Hier zit een team van professionals, die ervoor zorgen dat de show zo goed mogelijk verloopt.

Niet vanzelfsprekend

Ondertussen vertelt Gerhard van den Top over het project. Als dijkgraaf van waterschap Amstel, Gooi en Vecht is hij verantwoordelijk voor al het water in Amsterdam en omstreken. „Met dit project willen wij mensen er op een kunstzinnige manier van bewust maken dat in een gebied als Nederland wonen, dat onder de zeespiegel ligt, niet vanzelfsprekend is”, zegt Van den Top. „Als wij niks zouden doen aan watermanagement dan zou het halve land onder water staan. Veel mensen beseffen dat niet.”

De film begint met een grote blauwe golf. Langzamerhand stijgt het water, de muren van het Scheepvaartmuseum kleuren blauw. Een grote snoek zwemt door het beeld, terwijl er daarboven een schip voorbijdrijft. Het voelt net alsof je zelf op de bodem van de zee staat. Een man probeert zijn biertje rustig aan een bar te drinken, terwijl zijn kruk wordt meegenomen door de stroming. „Dat biertje ging niet echt soepel, maar met de waterschappen gaan wij ervoor zorgen dat dit niet de realiteit wordt”, zegt Van den Top.

Het project is een samenwerking tussen het Scheepvaartmuseum, waterschap Amstel, Gooi en Vecht en fotograaf Kadir van Lohuizen, die in het museum een tentoonstelling Rijzend Water houdt.

Expositie

Voor Rijzend Wateris Van Lohuizen op verschillende plekken op de wereld geweest om foto’s te schieten. Zo zijn er foto’s van verre oorden als de Marshalleilanden, waar de bewoners op het strand wonen en vechten tegen het water. Het enige wat de onder het zeespiegel liggende woningen scheidt van de oceaan is en kleine, dunne dijk. „Als wij daar hadden gewoond, waren wij al lang geëvacueerd”, zegt de fotograaf.

Van Lohuizen is niet alleen naar verre oorden geweest. Ook ons koude kikkerlandje heeft een plek op expositie. Onder andere beelden van de afsluitdijk en korte films over onder andere de Watersnoodramp van 1953 komen aan bod bij de tentoonstelling.

„Toen ik met dit project in 2011 begon, keek iedereen toch een beetje glazig. Dat is nu wel anders”, zegt Van Lohuizen. Mensen zijn zich volgens hem meer bewust van het gevaar van de stijgende zeespiegel. „Maar in Nederland zouden wij er ook wel beter over na mogen denken.”