‘Geld Nacht van de Vluchteling maakt echt het verschil’
Als nieuw gezicht van de Nacht van de Vluchteling bezocht actrice Melissa Drost in Thailand deze week vluchtelingen uit Myanmar.
„Ik zou het elke deelnemer aan de Nacht van de Vluchteling gunnen om met eigen ogen te zien wat je met het inzamelen van geld voor vluchtelingen betekent.” Melissa Drost, net uit het vliegtuig, is er op Schiphol nog vol van. De actrice (nu Sjors in Goede, Tijden Slechte Tijden en eerder Soldaat van Oranje) werd deze week gepresenteerd als het nieuwe gezicht van de Nacht van de Vluchteling. Samen met organisator Stichting Vluchteling zet Melissa, die ‘de Nacht tweemaal als deelneemster volbracht, zich in voor mensen die wereldwijd op de vlucht zijn voor oorlog en conflict. Tijdens de elfde editie van de Nacht van de Vluchteling (zie onderaan) wordt al wandelend in het holst van de nacht geld opgehaald voor noodhulp.
Vorig jaar brachten 5700 deelnemers 1,6 miljoen euro bijeen. Dat geld gaat onder meer naar vluchtelingencrisissen die zich niet voor het oog van de wereld afspelen. Melissa bezocht er de afgelopen dagen zo een, die op de grens van Myanmar en Thailand. 90.000 Myanmarezen – onderdrukte bevolkingsgroepen als Karen en Karenni – bevinden zich in negen opvangkampen, nog eens 350.000 mensen zwerven er buiten de kampen. „Haast niemand kent deze crisis”, zegt Melissa. „Myanmar was als Birma een totaal gesloten land. Maar de conflicten met etnische groepen spelen al sinds de onafhankelijkheid in 1948 en Stichting Vluchteling biedt al dertig jaar hulp.”
Schrijnende verhalen
Melissa kon als ‘gezicht van de Nacht’ bekijken wat geld ophalen voor vluchtelingen betekent en luisteren naar hun vaak schrijnende verhalen. „Ik zag hoe ze nu door de internationale hulp kunnen leven. Prachtig dat ik dat als loper van de Nacht van de Vluchteling mocht zien. Mocht zien waar het geld naartoe gaat, hoe hard het nog nodig is maar vooral dat je door het inzamelen écht verschil kunt maken. Dat er nu houdbaar voedsel voor deze vluchtelingen is, medicatie en dat kinderen naar school kunnen. Dat is in Myanmar onmogelijk. Ze hebben het in houten hutjes met golfplaten nu redelijk, maar per locatie verschilt dat wel. In sommige kampen krijgen kinderen les in de buitenlucht.”
Mensen niet erkend
Melissa hoorde tijdens haar reis dat er door de jaren heen 5 miljoen (!) mensen uit voormalig Birma naar Thailand voor een beter bestaan zijn gevlucht. Wat haar verteld werd, greep haar aan. „Ik voelde me eerst wat bezwaard er te zijn. De mensen waren echter blij en konden amper geloven dat er in Nederland in de nacht voor hún gewandeld wordt.” Melissa sprak ook kinderen. „Hoewel er in Myanmar een staakt-het-vuren is – een wassen neus – hebben die kinderen nog geen jaar geleden met extreem geweld te maken gehad. Veilig naar hun land terugkeren kan niet. Zouden ze dat wel doen, dan hebben zij geen kansen. Deze mensen worden niet erkend. Studeren wordt hen verboden en als zij al een baan zouden krijgen, dan is het hoogstens iets als schoonmaker. Vluchten was hun enige optie.”
Melissa heeft deze week gezien dat de kinderen aan de Thaise grens veilig zijn, al zitten ze vast in het gebied. „De Thai hebben die vluchtelingen liever niet.” Maar alles beter dan de situatie in hun thuisland. „Ik sprak een meisje dat misschien twee jaar ouder is dan mijn dochter van 6. Een jaar geleden is ze helemaal alleen gevlucht. Ze liet me een kettinkje zien dat ze van haar vriendinnetje in haar dorp had gekregen. Ze wilde het tegenhouden, maar ze begon meteen te huilen. ‘Ik weet niet hoe het met haar gaat en ook niet of mijn ouders nog leven. Die zijn daar gebleven’, zei ze toen. Ze is getraumatiseerd en geld voor psychologische hulp is er helaas niet. Het meisje kan er alleen met leeftijdsgenootjes een beetje over praten.”
Melissa is zelf even stil. „Ik vond het hartverscheurend. Het meisje is te voet, deels door de jungle met gevaar voor eigen leven gevlucht. Haar ouders zeiden dat het elders veiliger voor haar zou zijn. Een kind van 8… Kun je je voorstellen hoe dat afscheid is geweest?”
Inschrijven en nieuwe route
De inschrijving voor de elfde Nacht van de Vluchteling is dinsdag geopend. In de nacht van 20 op 21 juni worden bekende routes van 40 kilometer gelopen: Rotterdam – Den Haag, Utrecht – Amersfoort, Amsterdam – Haarlem en Nijmegen – Arnhem. Er is echter ook een spiksplinternieuwe route, Tilburg – Eindhoven. Tv-presentator Art Rooijakkers, net als acteur Waldemar Torenstra weer supporter van de Nacht van de Vluchteling: „Ik woon in Amsterdam, maar ben geboren in Geldrop en studeerde in Tilburg. Ik voel me Brabander en vind het keimooi dat er in 2020 voor het eerst een Brabantse editie komt.” Voor wie geen 40 kilometer wil of kan lopen, zijn er ook avondlopen van 10 en 20 kilometer. Meedoen? Schrijf je in via Nachtvandevluchteling.nl.