Activisten van Extinction Rebellion in hongerstaking voor klimaat
De internationale klimaatbeweging Extinction Rebellion roept activisten over de hele wereld op om vanaf vandaag een week lang in hongerstaking te gaan.
Zeven dagen lang zullen activisten uit vijfentwintig landen overleven op water en vitaminepillen. Met de staking willen ze aandacht vragen voor de klimaatsveranderingen en zo overheden dwingen om de crisis beter aan te pakken.
Uit vanuit de Nederlandse tak doen activisten mee, zegt woordvoerder Egbert Born. „Wij willen dat de overheid meer gaat doen om de klimaatsveranderingen en de ecologische crisis aan te pakken.” Het huidige klimaatakkoord vindt hij lang niet voldoende. En zo denken meer mensen erover, want Extinction Rebellion groeit in rap tempo. Born schat het aantal volgers van de beweging in ons land op de duizenden. „Maar dat is niks vergeleken met in Engeland. Daar gaat het om honderdduizenden activisten.”
Extinction Rebellion is een klimaatbeweging die vorig jaar in Engeland is ontstaan. Binnen no-time verspreidde de actiegroep zich over de wereld en inmiddels heeft de sociale beweging vertakkingen in tweeënzeventig landen, waaronder in Nederland. De organisatie kenmerkt zich door geweldloze protesten en het grote aantal activisten dat bereid is gearresteerd te worden of zelfs de gevangenis in te gaan voor hun idealen. In oktober blokkeerden nog honderden klimaatactivisten meerdere wegen in Amsterdam.
Staking
In Wageningen doen twee activisten mee aan de hongerstaking, onder wie de vierentwintigjarige Malik Dasoo. De Zuid-Afrikaanse student International Land and Water Management deed in zijn eigen land al mee aan meerdere protesten, maar heeft nog nooit zoiets extreems gedaan. „Ik liep al langer met het idee rond om in hongerstaking te gaan, maar ik had geen idee hoe ik dat moest aanpakken.” De oproep van Extinction Rebellion om globaal in hongerstaking te gaan, trok hem over de streep. „Het besef dat je niet alleen staat, werkt motiverend.”
De Nederlandse protesteerders eisen drie dingen van de overheid. „Ten eerste willen we dat de overheid de waarheid vertelt over het klimaat en de ecologische crisis. Ten tweede willen we dat ze nú in actie komen, ze moeten met een concrete aanpak komen. Daarnaast willen we ook dat de burgers meer inspraak krijgen bij het maken over beslissingen over onze planeet.”
Omdat een week lang niet eten zwaar is voor het lichaam, wilde Dasoo zeker weten of er geen gezondheidsrisco’s aan de hongerstaking zaten. „Ik bleek gelukkig gezond en sterk genoeg om deel te nemen aan de protestactie, maar de dokter schetste geen aangenaam beeld.” Tijdens de eerste twee dagen zal hij pijn van de honger krijgen, weet de student. Daarnaast zal hij gedurende de week steeds minder energie hebben. „Mijn studie zal er ongetwijfeld onder lijden. Maandag ga ik wel gewoon naar college.” Hoe zijn week er verder uit gaat zien, ligt aan hoe hij zich voelt. „Woensdag ga ik in ieder geval met een groep protesteren bij het gemeentehuis.”
De student noemt de staking beangstigend, maar voelt zich genoodzaakt deel te nemen. „Het is de beste manier om aandacht te krijgen voor het klimaat.” En wat hij het meest gaat missen? „Een lekker koekje bij de thee en een vers stuk fruit ’s avonds.” Maar het is hem het allemaal waard. „Ik doe dit voor een beter wereld.”