Iris Hermans
Iris Hermans Nieuws 15 nov 2019
Leestijd: 6 minuten

135.000 treinkaartjes, 1000 sprinklerkopjes, ontelbare schatten

Van kerststallen tot reclamebalpennen en alles ertussenin: op de Verzamelaarsjaarsbeurs vinden verzamelaars nieuwe schatten, en elkaar.

Ruim 135.000 heeft hij er, van kaartjes uit 1944 tot Aziatische tickets en ‘een halve in zeer slechte staat van het Noord-Fries Lokaalspoor’. ,,Dat kreeg ik van een man van tachtig die het kaartje zijn hele leven in z’n portemonnee had bewaard.”

Willem Boorsma in zijn treinkaartjescave

Willem Boorsma uit Franeker verzamelt al internationale treinkaartjes sinds zijn adolescente jaren, ruim 40 jaar geleden. Met humor vertelt hij bevlogen over zijn gigantische verzameling die hij ook zo’n vier keer per jaar exposeert, waaronder op de Verzamelaarsjaarbeurs. Hij is trots op zijn collectie en wil het aan iedereen laten zien, ,,het is leuk om er heel de dag over te kunnen praten en wie weet komt er ook nog wel een leuk nieuw kaartje boven water…”

Ook van zeppelin

Toen in 2014 de ov-chip werd ingevoerd en de papieren kaartjes verdwenen, realiseerde hij niet goed wat het zou betekenen. ,,De pijn in het hart kwam later pas, toen ik besefte dat er veel minder kaartjes in omloop waren.” Maar gelukkig nog steeds genoeg, ,,dit weekend komen ook weer mijn vaste klanten bij me langs, met een dikke envelop.” Vol met kaartjes van het afgelopen jaar en ja, dat zijn ‘heel veel retourtjes Amsterdam’, maar weggooien doet hij geen enkele. ,,Écht niet”, zegt hij plechtig. ,,Want straks komen ze niet meer en mis ik nét dat ene bijzondere exemplaar.” Een kaartje van begin vorige eeuw van het Noord-Fries Lokaalspoor of de Nederlandse Tramwegmaatschappij bijvoorbeeld en het is een verzamelaar die buiten de spoorlijntjes durft te dromen, ,,ik zou ook graag kaartjes van de eerste postkoets en zeppelin vinden…”

Kriebels

Op een eerdere verzamelbeurs werd de sympathieke Fries eens op de schouder getikt door een pas getrouwd stel, net terug van hun huwelijksreis. Hij mocht een groot deel van hun treintickets van de Transsiberië-Express hebben, van Berlijn tot Irkoetsk. Hij krijgt er weer een glimlach van op het gezicht, ,,en nog altijd als ik tegen iets bijzonders aanloop, begint het overal te kriebelen.”

‘Een stukje historie bewaren’ omschrijft hij zijn verzamelhobby en wanneer z’n huis in vlammen op zou gaan, gaat hij zeker niet met lege handen naar buiten. Een paar mappen in z’n verzameling heeft een andere kleur, en laat daar nou bijzonder materiaal inzitten… ,,Eigenlijk zou ik het beter in een kluis kunnen waren, maar dat vind ik ook weer zoiets.”

Grote familie

Nee!” Hij zegt het heel gedecideerd, uit verzameld raakt hij gewoon nooit. ,,Mijn verzameling is niet compleet te krijgen, dagelijks komen er nog miljoenen kaartjes over de hele wereld bij.” Boorsma zit ook in onder meer de Duitse internationale treinkaartjesverzamelaarsclub en komt op allerlei plekken met zijn verzameling. Meestal per auto trouwens, dan kan hij de meeste treinkaartjes meenemen. Hij heeft vele internationale vriendschappen gesloten, ,,we zijn een grote familie en weten precies van elkaar wat we nog nodig hebben.”

Op de Verzamelaarsjaarbeurs en kaartjes zijn altijd welkom!

Zijn vrouw verzamelt afbeeldingen van de Heilige Familie (,,kerststallen enzo”) en sinaasappelpapiertjes, maar hij schudt stellig het hoofd op de vraag of iedereen verzamelt. ,,Er zijn er zat die niets met verzamelingen hebben en het liefst alles zo snel mogelijk weggooien. Het moet wel een beetje in je zitten.” Zoals het er bij hem heel erg in zit, maar toch zal er bij dat onvermijdelijke enkeltje hemel geen kist zijn beplakt met al z’n treinkaartjes. ,,Ik laat mij verzameling na aan mijn kinderen, wie weet vinden zij nog een mooie bestemming.”

Of hij ten slotte zelf niet al die treinreizen had willen maken? Nee hoor, schudt hij zijn hoofd, hij is niet zo’n avontuurlijk type. ,,Dankzij mijn verzameling reis ik de hele wereld al over, gewoon vanuit m’n luie stoel.”

Vinyl-fan

De kick van het vinden van nieuwe vondsten, maar ook die hang naar weleer en in sommige gevallen ook grote moeite met weggooien, of afscheid nemen. Ja, verzamelen gaat vaak veel dieper dan alleen het regelmatig afstoffen van je Smurfenbeeldjes.

,,Iedereen verzamelt wel iets, bewust of onbewust. Je kunt er iets van jezelf in kwijt”, zegt Jasper Peeters, brand manager van de Verzamelaarsjaarbeurs. Zelf verzamelt hij vinyl en tikte op de vorige editie nog The Girl from Ipanema op de kop. Hij glundert er nog van, ,,ik heb dat ding aan iedereen laten zien en horen en kan er dan echt nog een half jaar lol om hebben.” Zo vond hij ook de Flora Holland-asbak voor buiten op tafel, ,,best een lomp ding, maar die ken ik nog uit mijn jeugd” en het Jezusbeeldje op een kruis. ,,Dat heb ik goud gespoten en bungelt nu aan het afdakje bij de schuur.”

Geen nepparfums

Er is van alles te vinden en als je kijkt naar vroeger en nu, blijven de McDonaldspoppetjes- en autootjesverzamelingen onveranderd overeind op de beurs, terwijl postzegels steeds meer op nichemarkten te vinden zijn. ,,Je merkt dat vinyl nu heel populair is, net als vintage kleding en popart”, somt Peeters op, ,,en het lijkt soms ook wel wat op van die Swan-marktjes, waar jonge kunstenaars hun zelfgemaakte spullen verkopen. Dat trekt ook weer een nieuw en jonger publiek aan.”

Nepparfums en aanstekers ga je hier niet vinden, belooft hij, ,,we zijn geen veredelde rommelmarkt, het is hier wel high-end curiosa.” De politie komt vaak ook even snuffelen, verklapt hij. Niet naar vintage blauw, ,,maar om te kijken of er niet onverhoopt ivoor wordt verkocht bijvoorbeeld, of dierengeraamtes.”

Hij vindt het een van de mooiste evenementen in de Jaarbeurs. ,,Overal waar je kijkt zie je een overload aan spullen en de meest bizarre curiosa.” Of iemand die zijn 1000 sprinklerkopjes exposeert. ,,Van die dingetjes bovenop het sproeisysteem. Te gek toch dat iemand dat verzamelt en nu meeneemt om het jou en mij te laten zien?”

Verzamelaarsjaarbeurs

De Jaarbeurs en Van Aerle, de organisator van curiosavlooienmarkten door heel het land, slaan twee keer per jaar de handen ineen voor de Verzamelaarsjaarbeurs, waar zowel fervent verzamelaar als vintageliefhebber en curiosakoopjesjagers aan hun trekken komen.

Verdeeld over vijf hallen bieden meer dan 1.000 deelnemers honderdduizenden voorwerpen aan, met aparte afdelingen zoals speelgoed, glas, aardewerk, boeken, munten en kaarten. In de Vintage Kelder worden oude tv’s van de jaren 50 en 60 met beelden uit die tijd gepresenteerd en vind je het Vintage Gamen waar gegamed kan worden op de allereerste nostalgische spelcomputers. Ook is er de Mega Platen & CD Beurs, waar vinyl tot glanzend schijfje in alle muziekgenres te vinden is..

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.