Iris Hermans Nieuws 4 okt 2019, 09:46

Leestijd: 3 minuten

‘t Is Dierendag: Pascal en de zeven sluierstaarten

Het klinkt bijna als een nieuwe Disneyfilm: Pascal en de zeven sluierstaarten. De liefhebster over haar liefde voor goudvissen, ,,ze kunnen ouder worden dan je hond." 

Als Pascal Fernhout iets doet, doet ze het goed. De leerkracht in opleiding kwam ooit op een bijlesadresje oog in kom te staan met ‘een hele zielige in een vieze kom’ en wist meteen: die gaat met mij mee (,,wel eerst gevraagd, hoor”). Toen zwarte sluierstaart Obama zijn eerste zwemslagen bij haar thuis maakte, volgde al gauw een tweede, ,,vissen moet je nooit alleen houden”, en een derde, en… Negen jaar later heeft dierenvriend Pascal vijf aquaria, waarvan een van anderhalve meter waarin Obama en zijn zes sluiervriendjes leven als ‘godvissen’ in Harderwijk. ,,Nummer acht komt eraan.”

Sluierstaarten

Het allermooiste aan sluierstaarten (de kweekvariant van de goudvis)? Daar hoeft ze geen seconde over na te denken. Niet de sierlijke staarten of uitpuilende vissenoogjes, maar dat wat erín zit. ,,Je zou het misschien niet verwachten, maar ze hebben allemaal een eigen karakter dat naar voren komt wanneer je er tijd en aandacht in stopt. Het zijn echte huisdieren en heel erg op mensen gericht.” Zodra ze haar ook maar van een afstandje zien, komen altijd drie dezelfde naar het oppervlak zwemmen om ‘om eten te bedelen’. ,,Dan doen ze telkens hun bekjes open en maken een klikkend geluid, dat hoor je echt wel in de keuken!” Haar sluierstaarten zijn echte lekkerbekken, vertelt ze liefkozend. ,,Ze eten álles!” Broccoli, komkommer en courgette, ,,Vooral op eiwitten zijn ze gek, rode muggenlarfjes bijvoorbeeld, of kleine kreeftjes. Maar ook sinaasappel en mais, ze houden van dat zoete.” Maar alles met mate, ,,anders passen ze straks niet meer in het aquarium.”

Wel een geheugen!

Pascal werkt als bijbaan op de vissenafdeling in een tuincentrum en weet bevlogen en in geuren en kleuren -vooral oranje- van alles over de vissen te vertellen. Dat sluierstaarten het geheugen van een goudvis zouden hebben is bijvoorbeeld dikke onzin en eigenlijk een leugentje om dierenverkopersbestwil is. ,,Om geen ‘aaah wat zielig!’ te krijgen, zeggen ze dan dus maar dat een goudvis na een rondje in de veel te kleine kom alles al weer is vergeten, terwijl uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat ze een geheugen van minimaal zes maanden hebben.”

‘Wat heeft mijn goudvis?’

Ze heeft zeker een bijzondere band met haar vissen, vervolgt ze. ,,Ik zie ze ook echt als huisdier en niet als decoratie, iets wat veel mensen wel doen wanneer ze er eentje voor een euro ergens kopen.” Ze stoppen het dier in een ‘vaasje op de vensterbank’, waarna het arme beest na gemiddeld een jaar sterft, ,,dan wordt gewoon weer een nieuwe gekocht, waardoor ze er talloze verslijten.” Ze schudt haar hoofd, ,,Wist je dat goudvissen ouder kunnen worden dan een hond of poes? In vijvers worden ze soms wel veertig jaar, daar hebben ze dan ook alle ruimte om echt te leven.” Ze is beheerder van de Facebookgroep Sluierstaarten en Goudvissen, waarop liefhebbers uit heel het land hun goudvisfoto’s en sluierstaartbeslommeringen delen. En vragen stellen, met ‘wat heeft mijn goudvis?’ als FAQ. ,,Ik ben geen vispatholoog ofzo, maar heb me er wel echt in verdiept en kan vaak wel een goede diagnose stellen.”

Natuurlijk gaat er ook weleens eentje dood, besluit ze. Ze spoelt ze dan niet door de wc of graaft een graf. ,,Hij gaat dan met het GFT mee, maar wel pas zodra ik de doodsoorzaak weet.”

Ze wordt er rustig van, antwoordt ze met een grote glimlach op de vraag wat haar vissen voor haar betekenen. ,,Ga maar eens voor een aquarium zitten en kijken. Het werkt supergoed tegen stress en je hebt geen televisie meer nodig.” Live-entertainment pur aqua, ,,het werkt bijna verslavend!”