Iris Hermans Nieuws 30 sep 2019, 06:32

Leestijd: 6 minuten

‘Lekker Windje’ en échte liefde(s) op Vliegerfestival

Van octopus tot walvis en hallucinerende ronddraaiende vliegers: tijdens de 41ste editie van het Vliegerfestival dat dit weekend weer plaatsvond, ging van alles de lucht in, en een heleboel ook niet. Het maakte de lusten voor het oog er niet minder om.

Het is windkracht zes tot zeven en de lucht van het strand van Scheveningen kleurt alle kleuren van de regenboog. Kinderen kijken met grote ogen naar de reusachtige octopussen met hun zwierende tentakels. ,,Mama, mag ik er ook zo een?” Eerst maar eens beginnen met een kleintje en met een bescheiden exemplaar in de hand, die iets verderop is aangeschaft, worden hier de eerste vlieguurtjes gemaakt.

Vliegerteam Eagle

Peter Tichelaar en Miranda Heilbron van Vliegerteam Eagle schuilen even achter hun scherm tegen het opwaaiende zand. Hun allereerste was een adelaar, op het Vliegerfestival van 2013. ,,We deden dat ding de lucht in en waren meteen verslaafd.” Een mooi jaar, dat 2013, want behalve voor vliegeren, ontwaarde zich ook de liefde voor elkaar. ,,Het is gewoon super om dit samen te kunnen delen.” Beiden zijn afgekeurd en moeten de eindjes aan elkaar knopen, maar dankzij een beetje slimme handigheid -ze maken veel vliegers zelf- en online vliegerkoopjes komen ze een heel eind.

‘Álles’, antwoordt Peter op de vraag wat het voor hen betekent. ,,Het zorgt voor ontspanning en werkt goed tegen stress”, vult zijn eega hem aan. ,,Een leven zonder vliegeren zou maar leeg zijn”, schudt hij het hoofd, ,,nee, dat kan ik me niet eens meer voorstellen.” Normaal gesproken doen ze het op de boulevard -,,we zijn niet zo van dat zand”- en weten altijd vele bewonderende blikken te vangen met hun bonte verzameling. Waar de een houdt van het vliegeren en besturen, zijn zij vooral van het vastbinden van de vliegers aan een paal, wat ook nog een kunst op zich is, ,,en je hebt ook vliegers waaronder je weer heel veel andere kunt vastbinden, dat ziet er ook heel leuk uit.”

‘Nekkie eraf’

De reacties van passanten zijn veelal positief, ,,ze maken foto’s en vragen om tips”, maar soms zijn er ook mindere dingen. ,,Van die mensen die dan door de lijnen gaan lopen, maar dat is echt levensgevaarlijk. Bij ineens een sterke windvlaag, ligt zo je nekkie eraf als je een beetje pech hebt.”

Hij praat zelfs tegen ze, verklapt Miranda met een knipoog. ,,Kom nou omhoog! zegt-ie dan, dan moet ik altijd wel even in mezelf lachen.” Hun favoriet is het grote rode hart en de enthousiaste Peter wil hem meteen laten zien. ,,Even wachten, hoor”, verontschuldigt hij zich als de lijnen van het hart door de harde wind in de knoop raken. Miranda schiet hem te hulp en dat het een gouden vliegerteam is, blijkt wel als je ze samen bezig ziet en het hart niet veel later in al zijn rode glorie omhoog gaat. ,,Mooi hè”, verzuchten ze bijna synchroon. Hun spinrotor, een vlieger met ronddraaiende as met een spin in het midden, heeft alleen wel net wat scheurtjes in het doek opgelopen, besluiten ze ietwat beteuterd. ,,Ook een van onze favorieten, de wind was te sterk. Dat wordt weer naaien vanavond.”

De Vlieger

Iets verderop zit ‘speaker van dienst’ Cees Pluimgraaf, of: de man met de microfoon slash dj, die zorgt voor de commentaren en de muzikale noten die uit de boxen schallen, maar vanwege de wind niet heel goed te horen zijn. Klassieke muziek doet het nogal lekker met vliegers, ,,dan deinen ze daar zo op.” En al jaren is het allerlaatste nummer vaste prik, weet de sympathieke grijsaard. ,,De Vlieger uiteraard, van Hazes. Dat is echt het summum om mee af te sluiten.”

Vliegeraar in hart en nieren

,,Álles kan vliegen, van paard tot zeepaardje”, begint organisator van het Vliegerfestival Scheveningen Dominique Scholtes met een grote lach op zijn gezicht zijn verhaal. ,,En iedereen kán vliegeren, alleen komt de een wat verder dan de ander.” Hij doelt op de vliegers die je niet vastbindt, maar zelf bestuurt, iets wat hij al sinds zijn tienerjaren doet. Sterker nog: hij was erbij als vijftienjarige op dat allereerste Vliegerfestival in 1979. Nog sterker: ,,ik won meerdere prijzen.” Het geheim is ‘het snappen’. ,,Als je begrijpt hoe de wind waait en draait en waar de grenzen liggen, dan voel je gewoon wat je met die vlieger moet doen.”

Het vliegeren heeft altijd als een rode lijn door zijn leven gewaaid. Hij werkte in een vliegergroothandel en is al heel lang betrokken bij de organisatie van het festival waar jaarlijks duizenden mensen op afkomen. ,,Onze Facebook-inbox stroomde al over met berichten van bezorgde mensen door het hele land die zich afvroegen of het wel door zou gaan.”

Grote liefde door het vliegeren

In het dagelijks leven is de bevlogen vliegeraar, die in Vliegerteam ‘Lekker Windje’ zit, stoffeerder van oldtimers. ,,Ik heb van die industriële naaimachines waarmee je vliegers kunt maken, een gigantische Heinekenfles bijvoorbeeld.”

Zijn vrouw Celine ontmoette hij medio jaren negentig ook dankzij het vliegeren, toen regelmatig mensen hem kwamen helpen tijdens zijn vliegerreizen. ,,Ik zag haar en wist meteen: daar ga ik mee trouwen.” En zo geschiedde. Twee jaar later deed hij een live-interview met Rai Uno, ,,ineens zag ik een groot vliegerwiel voorbij komen met daarop Celine Will Marry You, en 22-5-1998.” Hij begint er spontaan van te glunderen als hij eraan terugdenkt. ,,Het was niet eens een vraag en we zijn inderdaad toen getrouwd!”

Veiligheid

Ook is hij op een soort tournee geweest met zijn Megabyte (66 meter lang, 25 meter breed en 2000 m2 stof) die jarenlang de grootste ter wereld was. ,,Ik heb er zelfs mee gevlogen voor de verjaardag van de Thaise koning. Heb hem zelf niet gezien trouwens, maar mijn vlieger was in elk geval niet te missen.” De Megabyte, die hij in een opslag bewaart, kan geen acte de présence geven vanwege de windkracht. Zeker jammer, haalt hij zijn schouder op, net zoals veel andere grote stuntvliegers niet omhoog kunnen, ,,Maar veiligheid boven alles. Als zo’n vlieger losschiet, kan dat ernstige gevolgen hebben.”

De spreekwoordelijke vlieger gaat ook niet op voor zijn vliegersdroom. ,,We wilden de vliegers met allemaal lampjes de lucht in doen als het donker zou worden. We hadden zelfs de vergunningen al, maar hopelijk volgend jaar, dat lijkt me nou nog een echt hoogtepunt.”