Iris Hermans Nieuws 20 jun 2019, 05:25

Leestijd: 6 minuten

Station nog altijd centraal bij medeoprichter Metro

Fastned-ondernemer Bart Lubbers is een van de oprichters van Metro Holland. Spannende tijden waren die begindagen, waarop werd geproost met champagne op het station, in koffiebekers.

Die allereerste

Nog steeds dezelfde grote lach als toen. Ogen die vol zin de camera -en de wereld- in kijken. Zelfs het brilmontuur oogt hetzelfde, alleen zijn haarkleur is veranderd. Naast hem twee andere, toen nog, dertigers. Met de een dronk hij vorige week nog een biertje, de ander is vijf jaar geleden overleden. In hun handen die allereerste Metro. ‘NAVO-troepen vinden concentratiekampen’ kopt de voorpagina. Het contrasteert met de uitgelatenheid en opwinding die hij die begindag ervaarde. ,,Het waren spannende tijden. We begonnen aan een heel nieuw avontuur. Het was de eerste nieuwe krant in 100 jaar, en werd al gauw de tweede meest gelezen.”

Kick

Bart Lubbers, nu 53, is een van de drie oprichters van de Nederlandse editie van Metro. Hij strijkt even over het fotolijstje dat zijn vrouw voor het interview nog snel aan hem heeft meegegeven. Samen met Duitser Falk Madeja die altijd ‘een rugzak vol kranten’ met zich meedroeg en nog altijd goede vriend Tiago Jurgens, met wie hij tijdens zijn studententijd in hetzelfde Utrechtse studentenhuis woonde, poseert hij lachend voor de camera. ,,Ik weet nog dat we die dag de trein pakten en zagen hoe iedereen Metro zat te lezen…” Gaf zeker een kick, knikt de ondernemer, ,,het was ons gewoon echt gelukt.”

We zitten in een lichte ruimte van startup Fastned dat bouwt aan een Europees netwerk van snellaadstations voor elektrische auto’s wordt gewerkt en dat hij samen met compagnon Michiel Langezaal in 2012 heeft opgericht. Bart Lubbers praat rustig, lacht graag, stelt vol interesse vragen terug en neemt alles bedachtzaam in zich op.

View this post on Instagram

A post shared by Fastned (@fastned_europe)

Aan de wand foto’s van hun verschillende laadstations die opvallen door de duurzame esthetiek, met bijna Gaudí-eske daken en zonnepanelen. Het idee voor deze stations kreeg hij eigenlijk dankzij Metro, vertelt hij, ,,ook toen bleken stations cruciaal.” We gaan weer terug in de tijd, naar de dag waarop Falk, wiens toenmalige vriendin Lubbers kende, hem benaderde en enthousiast vertelde wat hij in Zweden had gezien: gratis kranten in de metro. Een groot succes daar, ,,maar Falk, we hebben hier bijna geen metro’s!”, was de eerste reactie, meteen gevolgd door ‘wel een geweldig idee…’ en hij ging eens goed nadenken, iets wat Lubbers graag doet. Hij vroeg jurist Tiago aan te sluiten en al gauw hadden de drie pioniers een plannetje. Wat nou als we een heel dicht netwerk van treinstations voor de distributie gebruiken?

Champagne

Lang verhaal kort: na een jaar van onderhandelingen met de NS, rolde er een distributiecontract uit, waardoor Zweden -grondlegger Metro- wilde investeren. Herinneringen komen weer boven. ,,Toen we hadden getekend, toverde Falk een fles champagne tevoorschijn, maar we konden op het station geen glazen vinden. We hebben geproost met koffiebekertjes, het smaakte meer dan goed.”

Ze zochten journalisten, een pand en een drukker, vormden een redactie en een sales-afdeling. Alles from scratch. Het waren andere tijden journalistiek. Tijden waar de traditionele verhouding kopij-advertenties 60-40 werd omgedraaid. Tijden waarin de salesafdeling knikkers in een transparante buis deed wanneer een advertentie werd verkocht, iedereen had zijn eigen kleur. ,,Werkte enorm stimulerend, en hoe meer advertenties verkocht, hoe meer pagina’s om te schrijven. Dus de interactie tussen redactie en sales was groot.” Na jarenlang commissaris te zijn geweest en Metro ook in veel andere landen was geïntroduceerd, verkocht hij in 2005 zijn aandelen. Het was weer tijd voor nieuwe avonturen.

Midlife-Millennial

Lubbers maakt er geen geheim van dat Metro hem geen windeieren heeft gelegd. Integendeel, ,,hierdoor kon ik weer investeren in nieuwe dingen.” Zo kocht hij meerdere Amsterdamse horecazaken en een kinderboekwinkel met zijn vrouw Marieke. De winkel is er niet meer, zijn vrouw gelukkig wel, met wie hij vier kinderen in de leeftijd van 16-21 heeft en behalve succesvol ondernemer is Lubbers ook een echte familieman. Niet iemand van grote woorden of grote uitgaven. Geen (elektrische) Jaguars voor hem -,,ik rijd in een kleine Opel, elektrisch ja, maar gebruik hem bijna nooit”- of Moët en Beluga-bacchanalen.

Nee hoor, schudt hij het nuchtere hoofd, hij leeft en is eigenlijk heel eenvoudig, zonder simpel te zijn. ,,Geld interesseert me niets. Ik geniet het meest als ik met mijn vrouw op de bank zit en ik de krant lees. Of een boek van Grisham, ik houd van zijn pageturner suspense.” Of, zoals hij eergisteren nog aan den (bijna) blote lijve ondervond, wanneer hij een duik neemt in het kanaal tegenover zijn huis in Noord. ,,Geweldig toch dat dat gewoon kan in Amsterdam?” Daar gaat hem om bij deze midlife-millennial: ,,het draait allemaal om momenten en het maken van herinneringen.”

Vader Ruud

Zijn vader overleed vorig jaar. Ruud Lubbers, de voormalig no-nonsense minister-president met het karakteristieke hoofd. Elke dag denkt hij aan hem. Hij mist hem. ,,Het maakt niet uit wat je doet, of je nu bakker of balletdanser bent, maar probeer het zo goed mogelijk te doen, heb ik van hem geleerd, net zoals hij dat zelf altijd heeft gedaan en ik nu mijn kinderen meegeef.”

Bart Lubbers is zo iemand die op het goede moment kansen ziet en deze ook grijpt. Toch past idealistische pionier beter bij hem dan realistische opportunist, wat vaak een wat negatieve connotatie heeft. Anderhalf uur in gesprek met hem en je gaat vol energie en nieuwe ideeën naar huis. En met zijn boek The Fastned Storyonder de arm. Onbedoeld een behoorlijk inspirerende man, maar hij gruwelt spontaan van die bewoordingen. ,,Ik vind dat altijd zo verschrikkelijk, van die mensen die anderen per se met hun verhaal willen inspireren…” Doe maar lekker normaal en wat je zelf wil, ,,en neem altijd de tijd om veel na te denken.”

Over Fastned

View this post on Instagram

A post shared by Fastned (@fastned_europe)

Op de dag af 20 jaar na de lancering van de allereerste Metro, gaat Fastned vrijdag naar de beurs. ,,Vandaar dat ik ook geen uitspraken mag doen over de omzet”, zegt Bart Lubbers met een knipoog. Fastned heeft nu 101 laadstations: 88 in Nederland, 12 in Duitsland en 1 in het Verenigd Koninkrijk, op veelal strategische plekken langs de snelweg, ,,en er zitten nog heel veel in de pijpleiding, onze missie is op naar de duizend.” Van Den Ruygen Hoek tot Elsgeest en Honswijck, de gegevens van alle stations staan op een groot scherm op hun kantoor, met daarachter hoeveel er is opgeladen. Ook een scherm met heel andere cijfers. Een tien, nog een tien, een acht. ‘Prima, heel erg gemakkelijk’ en ‘nicht compliziert’. De reacties van de gebruikers vanuit de app.

Ja, Fastned gaat lekker, een bedrijf op het juiste moment op de juiste plek. ,,Op een dag rijden we hier allemaal elektrisch en die dag komt sneller dan we nu denken.” En dat zegt hij niet als visionair, maar als realist, want na 2030 worden geen benzineauto’s meer verkocht. ,,Er zullen dan hopelijk net zoveel laadpunten zijn als nu tankstations.” Hij ziet andere ‘laadbedrijven’ niet als concurrentie. Sterker nog: hoe meer laders, hoe beter, want het aantal elektrische auto’s groeit rap. ,,Anders wordt het straks net zoiets als dat iedereen bier drinkt en er maar één café is, of maar één tap op een festival!”