Maartens tocht der tochten in 11 foto’s
Het was een lange tocht, de zwemvierdaagse van Maarten van der Weijden. 196 kilometer zwemmen in 74 uur, dat doe je niet zomaar. Heel Nederland leefde met de zwemmer mee, veel fans schreeuwden Maarten langs de kant naar de finish. Van Sinterklaas naar meezwemmers en slapen op een drijvend matras: dit is Maartens tocht der tochten in 11 (want natuurlijk zijn het er 11) foto’s.
Voorbereidingen
Nog even de puntjes op de i zetten: bril strak – maar niet te strak – zwempak goed aan en dan afscheid nemen van zijn vrouw Daisy. De tocht kan beginnen!
De eerste sprong
Daar gaat-ie! Maarten springt met frisse moed het water in, in een zonovergoten Leeuwarden. 74 uur later keerde hij hier terug om zijn allerlaatste stempel in ontvangst te nemen.
Druk en gezellig Sneek
Op vrijdagavond, rond 23.00 uur, passeert Maarten de Watertoren in Sneek. Het is gezellig druk, fans willen graag zien hoe hun held zijn eerste stempel binnenhaalt.
Licht in het donker
Omdat Van der Weijden aangaf dat hij vorig jaar de donkere, lange nachten het zwaarst vond, worden dit jaar zo veel mogelijk bruggen verlicht. Bij de Maarten van der Weijden Foundation waren voor 5 euro lampjes te koop, die aan bruggen langs de route gehangen werden. Al snel na het aankondigen van de actie werden er zoveel lichtjes verkocht dat een groot deel van de route verlicht was.
Slapen op het water
Bijna 200 kilometer zwemmen zonder ook maar een beetje te slapen, dat gaat niet. Bij zijn vorige poging sliep Maarten steeds ongeveer veertig minuten per nacht, dit jaar was dat soms een uur of twee. Dat deed hij op een matras op een van de volgboten.
Gesteund door meezwemmers
Vorig jaar was het al de bedoeling dat er bij elke stad speciaal geselecteerde zwemmers mee zouden zwemmen, maar toen was de kwaliteit van het water te laag. Dit jaar hebben ze geluk, ze mochten Maarten bijstaan in zijn tocht. Bij elke stad zwommen ze een stuk van 2 kilometer mee.
Stempel van Sinterklaas
In de stadsgracht van Harlingen krijgt Maarten de stempel van niemand minder dan Sinterklaas.
Over de sluis getild
Ja, wat doe je als er een sluis midden in je zwemroute zit? Dan word je uiteraard, met behulp van een hijskraan, over de sluis heen getild! Dit is bij de sluis bij Wier.
Kus voor papa
Ondanks de grote inspanning die Van der Weijden levert, heeft hij nog energie genoeg om een kus te krijgen van zijn dochter als hij bij Dokkum aankomt. Hij moest zich houden aan een strak schema, maar tijd voor het gezin is er altijd.
De laatste meters
De laatste loodjes wegen het zwaarst, dat weet iedereen. Toen voor Maarten de laatste loodjes aanbraken, leek het wel alsof heel Nederland met hem meezwom. Vooral de fans langs de kant staken hem een hart onder de riem. Bij de aller-allerlaatste meters vormden de meezwemmers een erehaag voor hem, net zoals ze dat aan het begin deden.
Herenigd met vrouw en kinderen
Hij heeft het gered! Na 196 kilometer en 74 uur komt er een eind aan de monstertocht van Van der Weijden, iets waar hij meer dan trots op kan zijn. Eenmaal op de kant – wat ietwat moeizaam gaat – zijn zijn eerste woorden „het is gelukt." Hij is snel herenigd met zijn vrouw en twee dochters.
Zijn fans doopten hem om tot de held van het Noorden, Maarten kan na het succesvol afronden van deze monstertocht met een gerust (en trots!) hart uitrusten en bijkomen van zijn inspanningen.