Anne Kersten Nieuws 21 jun 2019, 10:13

Leestijd: 6 minuten

Maarten hoopt dat het weer magisch wordt

De heftig gerimpelde voeten en handen van zwemmer Maarten van der Weijden zullen half Nederland nog wel even bijblijven. Kun je je voorstellen dat hij, na zijn lichaam zo te hebben toegetakeld, gewoon nóg eens het water in gaat om die Elfstedenzwemtocht te volbrengen? Wij ook niet.

Van der Weijden (38) zelf ziet het als een gedegen realiteit. Vandaag duikt hij het water in om opnieuw vier dagen achter elkaar te gaan zwemmen. Zo’n tweehonderd kilometer legt de sporter af, terwijl hij de steden van de Elfstedentocht aandoet. Te water welteverstaan.

Doel voor ogen

Vorig jaar had hij niet kunnen bedenken dat het weer zo ver zou komen. „Ik dacht toen nog dat het bij één poging zou blijven”, vertelt de olympisch kampioen aan Metro. Toch duurde het niet lang voor het begon te kriebelen. „Ik denk dat het een week heeft geduurd voordat de sportman in mij zei: ‘Ik doe het nog een keer, dan haal ik het wel!’ Die gedachte heb ik maar snel weggedrukt.” Voor Van der Weijden moet het niet om de sportieve prestatie gaan, maar om het doel.

Terug naar die gerimpelde handen en voeten. „Dat viel dus eigenlijk reuze mee”, vertelt de zwemmer lachend. „Er zijn oprecht mensen die tegen me zeiden dat mijn gerimpelde voeten het smerigste is dat ze ooit hebben gezien, maar mijn voeten waren na één dag weer de oude!” De rest van zijn lichaam had iets langer nodig om te herstellen van het slaaptekort, maar al met al heeft het niet lang geduurd voor hij weer in topvorm was.

Het duurde dan ook niet lang voor Van der Weijden wéér begon te denken aan het opnieuw zwemmen van de Elfstedentocht. „Ik begon voorzichtig bij mijn vrouw Daisy te polsen, maar die vond het een verschrikkelijk idee.”

Meer dan waard

Toch bleef het in zijn hoofd hangen. En toen de organisatie ook na begon te denken over hoe ze zich opnieuw konden inzetten voor kankeronderzoek, was de connectie naar opnieuw een poging wagen toch snel gemaakt. „Ook al wordt het de tweede keer minder mooi en halen we minder geld op, dan is ‘t het alsnog meer dan waard. Dus besloten we het nog een keer te doen”, vertelt Van der Weijden.

Als hij zo terugkijkt op de eerste poging, ziet hij nu pas hoe bijzonder die eigenlijk was. „Toen was ik vooral gefocust op het zwemmen en het bereiken van mijn doel. Pas toen ik achteraf de beelden terugkeek, zag ik hoe bijzonder het eigenlijk was dat al die mensen waren gekomen om mij te zien zwemmen. Het was echt perfect.”

Hup, erin

En nu ligt Van der Weijden vandaag, aan het einde van de middag, opnieuw in het water. Niet omdat hij dat zwemmen nu zo leuk vindt. „Doelloos zwemmen is saai. In een plas of meer ben ik doorgaans ook niet te vinden, of het moet echt héél warm zijn. Ik moet wel een doel hebben om zwemmen leuk te vinden. Drie dagen zwemmen voor kankeronderzoek, dan ga ik echt als een speer.”

Stiekem kan hij haast niet wachten tot hij het water in kan. „Ik lul nu al weken, misschien wel maanden over dit project. Ik wil gewoon het water inspringen en beginnen!”

Hoewel de zwemmer er heel veel zin in heeft, probeert hij zichzelf ook wel een beetje gerust te stellen. „Ik houd mezelf voor dat het lijden minder zal zijn, omdat ik me deze keer beter heb voorbereid. Maar ik weet niet zeker of dat ook echt zo zal zijn.” Vorig jaar was het toch wel een lijdensweg voor de zwemmer. „Toen heb ik 44 minuten geslapen in 55 uur tijd, dat is gewoon geen doen.”

Dit jaar wordt het dan ook anders aangepakt. „Ik ga meer eten en meer slapen. Het is geen ‘hoe kan ik het minste slapen’, dat hoeft helemaal niet.” Vorig jaar verbrandde Van der Weijden ook véél meer dan dat hij binnenkreeg. „Dát, in combinatie met het slaapgebrek, gaat gewoon niet samen met zo’n prestatie proberen te leveren.”

Ook vrouw Daisy is dit jaar weer van de partij. „Ik weet zeker dat ze er inmiddels wel een beetje moe van wordt, maar dit is wie ik ben”, vertelt Van der Weijden. „Ik wil gewoon altijd die doelen stellen, het meeste uit mezelf halen. En dus steunt en helpt ze me.” En zit ze – net als vorig jaar – weer op de boot. „En als het slecht gaat, komt ze ook gewoon weer het water in”, lacht de zwemmer.

Messias

Waar Van der Weijden overigens nog steeds niet aan kan wennen, is het feit dat er zoveel aandacht voor hem als persoon is. „Ik denk gewoon heel simpel: ik wil iets doen, iets waar ik goed in ben. Laat ik gaan zwemmen, lange afstand kan ik wel. Hé, laat ik de Elfstedentocht zwemmen. Dat kranten me dan als een Messias afschilderen, vind ik best wel gek”, vertelt hij. „Ik doe gewoon wat ik kan om anderen te helpen.”

En dat wordt gewaardeerd. Dat blijkt alleen al tijdens het telefoongesprek dat Metro met de zwemmer heeft. „Ik zit nu in de auto”, vertelt hij tussendoor. „En er reed net een auto naast me. Daar zat een vrouw in, die me herkende. Ze had een soort muts op, die deed ze even af en daaronder was ze kaal. En toen stak ze haar duim naar me op.” Even blijft het stil aan de andere kant van de lijn. „Dat is toch bijzonder?”

Magie

Ondanks dit soort reacties blijft Van der Weijden een beetje onzeker over zijn komende prestatie. „Ik heb bijvoorbeeld geen idee of er dit jaar wel mensen langs de kant komen staan, misschien hebben ze wel genoeg van me”, lacht hij. „Wat er vorig jaar gebeurde, was heel bijzonder. Ik verwacht niet dat die magie terugkeert.”

Wel hoopt hij, dat áls de mensen er weer zijn en het magisch wordt, hij ervan kan genieten. „Vorig jaar lag mijn focus vooral bij het zwemmen. Ik hoop dat ik het dit jaar wat bewuster mee ga krijgen.” Of dat ook gaat lukken, is nog onzeker. Net zoals het voor Van der Weijden onzeker is of er mensen komen. En of de mee-zwemmers wel mee kunnen zwemmen. „Eigenlijk is het allemaal onzeker, maar dat is oké. Ik omarm de zekerheid die er is en dat onzekere, dat past ook wel een beetje bij Fryslân en bij de Elfstedentocht.”

Samen geld ophalen

Van der Weijden is erg trots op het gestroomlijnde systeem dat achter de Elfstedenzwemtocht zit. De elf steden zijn gekoppeld aan verschillende projecten, die ieder weer een inspirator hebben met een verhaal. Elke stad heeft zijn eigen doelbesteding gekregen. Mee-zwemmers kunnen zelf kiezen voor welk kankeronderzoek ze geld op willen halen. „Die verschillende onderzoeken zijn door de patiënten zelf samengesteld, dus ook echt belangrijk voor hen”, vertelt Van der Weijden. „En als mensen geld aan mij doneren, wordt dat gelijkmatig over de doelen verdeeld.” Hij benadrukt dat de volle 100 procent van de donaties bij het kankeronderzoek terechtkomt. „Er blijft echt níéts aan de strijkstok hangen.”