Anne Kersten Nieuws 27 jun 2019, 06:59

Leestijd: 5 minuten

Geen festivalzomer voor kickboxer: Ik word de beste

Zijn de meeste twintigers in de zomer op festivals te vinden, zit dat er voor Levi Rigters niet in. De 23-jarige is professioneel kickboxer en is zelfs met de tropische temperaturen van afgelopen week gewoon in de sportschool te vinden. Vrijdag 28 juni vecht hij zijn zesde professionele wedstrijd, in Servië.

Schoenen uit

Vertrouwen heeft hij er zeker in, vertelt hij, terwijl hij gefixeerd naar de bokszak tegenover hem kijkt. „Linkerhoek, rechter highkick”, roept trainer Jamal. Bam bam, klinkt het in de zaal. Al jaren traint Levi in Kops Gym Amsterdam; een van de buitenkant vervallen gebouw, inclusief vergeelde affiches op de ramen. Bij binnenkomst ruik je nog net geen permanente zweetlucht, al zouden de bergen schoenen voor de dojo makkelijk anders kunnen doen denken. ‘Schoenen uit’, leest het papiertje op de deur die toegang geeft tot de sportruimte.

Binnen klinken de doffe dreunen van Levi’s stoten. Achterin wordt geworsteld, aan een rails hangen bokszakken in alle soorten en maten. „Rechter opstoot, linker directe, rechter lowkick”, klinkt het. Een ietwat dikke zakenman krijgt les van een trainer die zweert nog bij Ajax te hebben gespeeld, een fitte vrouw loopt rondjes in de zaal. Ook de 23-jarige Levi misstaat niet in het tafereel. Hoewel hij net een dik uur getraind heeft, is hij nog niet moe. „Ik kan nog wel even door”, lacht hij.

Tijd en moeite

Een imposante verschijning is hij, met zijn twee meter lang en 107 kilo schoon aan de haak. Acht jaar kickboxt hij nu. „Het is snel gegaan”, weet hij nog. Het ene moment chillt hij op de bank met blikjes energydrink en frikandelbroodjes, het volgende heeft zijn broer Thomas hem meegesleept naar de gym en leert hij de beginselen van het kickboxen. „Ze zeiden tegen me dat ik het goed kon, daarom ben ik het maar blijven doen.”

Als puber van vijftien was het totaal niet zijn bedoeling om actief te blijven in het kickboxen, laat staan om prof te worden, maar acht jaar later maakt Levi zich op voor zijn zesde a-klasse partij. „Ik wil de beste van de wereld worden”, zegt hij stellig. En hij gaat de goede kant op. Van de vijf professionele partijen die hij heeft gevochten, is hij twee keer wereldkampioen bij zijn bond Enfusion geworden. Tevreden is hij alleen niet. „Het kan altijd beter. Als ik een wedstrijd terugkijk, zie ik ook altijd dingen die ik anders had kunnen doen. Maar dat zijn de dingen die ervoor zorgen dat je weer naar de sportschool gaat en jezelf gaat verbeteren. Als je de beste wil worden, moet je die tijd en moeite erin steken.” En dat heeft ‘ie er wel voor over.

Balans

Ook als dat betekent dat hij de komende zomer niet festival in festival uit gaat. „Ik heb op 28 juni nog een partij en daarna heb ik vier tot zes weken rust”, legt Levi uit. Daarna begint het trainen weer en dan is de volgende wedstrijd in oktober. Maar die periode van rust betekent niet dat alle remmen los gaan en Levi volop sushi naar binnen kan stouwen. „Ook dan moet ik me aan mijn dieet houden. Ik doe het wel wat rustiger aan, dan train ik maar vijf keer per week.”

Een week niet trainen zou op zich wel kunnen, maar daar wordt hij onrustig van. „Dan merk ik dat het niet helemaal goed gaat in mijn hoofd. Eigenlijk is dat kickboxen wel een verslaving”, geeft Levi toe. „Het is mijn uitlaatklep.” Naast dat dieet zit ook de hele week feesten er niet in. „Ik moet echt balans in mijn leven zoeken. Ik kan best wel eens een drankje drinken, maar niet zo vaak als de meeste jongeren.”

Rico Verhoeven verslaan

Lid worden van een studentenvereniging zit er al helemaal niet in, net als ieder weekend uitgaan. „Ik kan gewoon niet wekelijks uitgaan en de dag erna knokken, het is het een of het ander. Ik heb nu mijn doelen en om die te bereiken moet ik me vol inzetten. Maar ja, soms mis ik dat standaard leven van een 23-jarige wel. Dan denk ik: ging ik maar lekker naar school, ieder weekend uit en kon ik maar eten wat ik wil”, Levi droomt even weg, maar schudt dan resoluut zijn hoofd. Zijn doelen zijn voor nu belangrijker dan dat feestje.

Want grote doelen heeft Levi zeker. Ieder gevecht gaat hij tot het gaatje. „Iedere wedstrijd moet ik winnen, of er nou een titel op het spel staat of niet.” Iedere wedstrijd brengt hem namelijk dichter bij zijn ultieme goal: „Ik wil de beste worden. En voor nu betekent dat dat ik Rico Verhoeven wil verslaan.”

De beste worden

Levi laat er geen gras over groeien, voor zijn 25e wil hij de beste kickboxer van Nederland zijn. Hij moet dus een beetje opschieten, maar traint er hard genoeg voor. In een normale week is Levi wel acht keer per week in de sportschool te vinden. „Daarom neem ik ook alle partijen aan die ik kan krijgen. Ik wil tegen iedereen vechten om mijn doel te bereiken.”

Tussendoor wordt er goedkeurend op Levi’s schouder geklopt, sporters wensen hem alvast succes. Trainer Jamal – die hem al acht jaar onder zijn hoede heeft – heeft er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen vrijdag. „Ik ben zo trots op hem”, vertelt hij. „Hij kwam acht jaar geleden binnen als een dikkig jongetje en nu is hij een monster. Hij is de kickbox-toekomst van Nederland.” Jamal weet het zeker, Levi gaat vanaf nu alleen maar groter worden. „Ik geef hem twee jaar voordat hij even groot is als Rico Verhoeven.” Een grote grijns verschijnt op zijn gezicht. „Wat een vechter is die jongen. En hij verliest niet hè. De laatste keer dat hij een wedstrijd verloor was in de amateurklasse, vijf jaar geleden.”

Levi beaamt het. Ook aankomende vrijdag is hij absoluut niet van plan te verliezen. Al is het maar omdat familie en vrienden thuis vanaf de bank met hem meekijken. „Bij iedere wedstrijd komen ze samen om met elkaar te kijken. En als ik win, dan gaat de champagne open”, glimlacht hij.