Tim van der Steen Nieuws 12 jun 2019, 19:04

Leestijd: 4 minuten

Bejaarde coureurs geven les in karakter

Metro staat op heilige grond in de duinpan naast circuit Zandvoort. Vandaag geen ronkende motoren, wel veel regen, scootmobielen en een hele sloot bloedfanatieke ouderen tijdens het NK Scootmobiel 2019. Een mooi evenement om aandacht te vragen voor de mobiliteit van 75-plussers. Een nog mooiere demonstratie van de verbetenheid van deze generatie.

Er zijn deelnemers uit verschillende uithoeken van het land, onze ogen zijn gericht op de mannen uit Tilburg. Langs het circuit staat Ton Haans (83), leunend op zijn rollator. Aan zijn lichtblauwe hesje herkennen we hem als een deelnemer van het Tilburgse woonzorgcentrum De Heikant. „Op hem moet je letten”, zegt Haans met twinkelende oogjes terwijl hij wijst naar een man op het startgrid, ook in het lichtblauw. Het is Gerrit Stegeman (89), de winnaar van vorig jaar. Die stelt vervolgens in de eerste heat daadkrachtig zijn plek in de halve finale veilig.

Scherpe regels

De baan is afgezet met strobalen. Dat was vorig jaar wel anders, toen stonden er metalen hekken langs het circuit. De maximumsnelheid lag toen ook een stuk hoger. De scootmobielen haalden bijna twintig kilometer per uur, waarop een deelnemer tegen de omheining klapte en haar heup brak. Veilig Verkeer Nederland greep in en de regels werden aangescherpt. Maximaal 9 kilometer per uur nu dus maar.

„Het is nu een beetje een ouwelullenfeest”, zegt Stegeman stellig. „Vorig jaar gingen ze harder, dat was leuker.” Ondanks de lagere snelheid is het duidelijk genieten voor de coureurs op leeftijd. Heeft hij een speciale tactiek? Meneer Stegeman kijkt er mysterieus bij, maar houdt de lippen stijf op elkaar. Je laat de tegenstander natuurlijk niet in je kaarten kijken voordat de race is gereden. Een enkeling ’pompt’ woest op en neer op het stuur voor wat extra snelheid. Onsportief volgens Stegeman, „en het ziet er ook belachelijk uit.”

Finale

Stegeman is niet de enige sterke coureur in het Tilburgse kamp. Glunderend komt Jan Donders (82) op hem aflopen met één vinger in de lucht. Hij reed zich vakkundig naar de eerste plaats en stelde zijn halvefinaleplaats veilig in de achtste ronde.

Vorig jaar was het fantastisch weer, dit jaar is het dramatisch. De eerste heats worden verreden tussen de heftigste regenbuien door, maar droog is het nooit. Als de voorrondes achter de rug zijn, wordt een pauze ingelast, het komt nu echt met bakken uit de lucht. Vanuit de deelnemers klinkt vooral kritiek op het materieel.

Sabotage

„We zijn gesaboteerd”, roept Sinie Westland (80) uit Utrecht. „Onze scootmobielen stonden op standje slak. Daar was ik wel boos over, ik wilde nog protest indienen, maar daar hadden ze geen oren naar.” Of ze nog rekening hebben gehouden met het slechte weer? „Ik heb rooie banden”, grapt Bep Oliekan (86). „Die zijn hard, dat is beter met de regen. Kijk maar naar Max!”

Het is even de vraag of de halve finales nog wel plaats gaan vinden, want het lijkt er niet op dat het beestachtige weer nog verbetering zal laten zien. Langs de kant van het circuit staan tenten waarin de deelnemers droog staan. Wanneer de wedstrijdleiding poolshoogte komt nemen, schrikt meneer Stegeman op. „Je wil het toch niet afgelasten?” Niets blijkt minder waar, iedereen wil door, ze zijn bloedfanatiek. „Je kan alleen een beetje nat worden.”

Stromende regen

Inmiddels is ook een gure wind opgestoken. Waar een jongere generatie het bijltje er allicht al lang bij had neergegooid, weten de deelnemers vandaag niet van ophouden. In de stromende regen gaan de halve finales van start. Stegeman geeft gas, maar eindigt als derde. Daarmee rust alle hoop voor De Heikant op de schouders van Donders. Helaas, die remt op een onfortuinlijk moment, ook voor hem een derde plaats.

Eenmaal afgedropen tot de beschutting van de tent wordt het parcours nog wat nabesproken, maar niet meer met de verve van voorheen. Totdat er een mededeling door de speakers klinkt. Meneer Stegeman veert op, grijpt zijn rollator vast en verbaast de nodige omstanders met iets dat we zomaar een sprintje kunnen noemen.

Een van de deelnemers heeft zojuist protest aangetekend: een defect scootmobiel kostte haar mogelijk een plek in de finale, voor haar wordt dus een extra heat verreden en daarvoor zijn vijf vrijwilligers nodig. Het is de laatste kans voor Stegeman op een finaleplaats, zijn laatste strohalm om zijn titel te verdedigen tijdens het NK Scootmobiel 2019. Nu wordt het echt spannend.

De start is goed, hij redt het tot aan de pionnen, waar hij bekwaam de tennisbal afvist zonder vaart te minderen. Hup, in het mandje. Op naar de fuik: oh nee! Een inhaalmanoeuvre in de binnenbocht, dan rent er ook nog eens een PowNed-reporter voor zijn wielen. „Obstructie!” Vanaf de zijlijn klinkt vooral de verontwaardiging van zijn team. Meneer Stegeman moet het stellen met een tweede plek vandaag, maar zijn twinkelende ogen verraden dat zijn boosheid geveinsd is. Volgend jaar een nieuwe kans.