Tim van der Steen Nieuws 29 jun 2019, 03:59

Leestijd: 3 minuten

Afgetroefd met wakeboarden door Vincent uit groep 5

Je kent vast wel: beelden van suave gasten (en dames) die supernonchalant door de lucht vliegen met hun wakeboard. Juist, zo soepel ging het bij ondergetekende dus absoluut niet. Het goede nieuws dat we leerden: er is hoop! En de weg ernaartoe is ontzettend leuk.

Hijgend ploffen we neer op de drijvende vlonder aan de achterkant van het meer. Het suist nog na in de oren; dat was een beste klap op het water. Kicken was het wel, dus de adrenaline heeft toch de overhand. Een breed lachende jongen komt op ons afgevaren in de pick-upboot. „Je werkt met checkpoints, of niet!?” Hij heeft een punt, we komen steeds een paal verder. „Pak wat meer de buitenbocht en stuur eerder in de volgende keer”, geeft hij als tip terwijl hij gas geeft richting de volgende vlonder, om een ander gevallen fanatiekeling op te pikken.

Snoeihard door de bocht

Wakeboarden ziet er op foto’s en video’s altijd verschrikkelijk cool uit, dat wilden wij bij Metro ook wel eens proberen. Dat kan op twee manieren: achter een boot of aan een kabelbaan. Dat laatste is de goedkoopste optie. Met de groeiende populariteit van het wakeboarden neemt ook het aantal banen toe, een van de langste vind je in Almere. Als een soort oversized skilift worden handvatten aan lange kabels langs de monorail op hoge palen rond het parcours getrokken. Dat gaat met 30 kilometer per uur best hard over het water, zeker door de bochten.

Doorgaans een nadeel van zo’n lange baan: val je halverwege, dan moet je naar de kant zwemmen en het hele eind terugbanjeren rond het meer. Daarmee verspeel je, zeker als je er nog weinig van bakt, veel tijd en energie die je liever in het wakeboarden zelf zou steken. Daarom is bij cablepark View in Almere gekozen voor die pick-upboot. Die komt ons behoorlijk vaak ophalen vandaag, dus absoluut een pluspunt.

Vincent uit groep vijf

Hulde voor de geduldige gasten die de baan bedienen. Zover wij kunnen inschatten wordt er vandaag vooral met, en niet om ons gelachen als we voor de zoveelste keer al aan de start voorover het water in kukelen. Dan verschijnt de held van de dag ten tonele: Vincent is negen en zit in groep vijf. Verrek, die kleine waaghals pakt de kabel, springt vanaf de kant en stuitert zo over de golven de baan rond.

Eenmaal terug op de kade is Vincent ook niet te beroerd om zijn kunstje met ons te delen. Een paar keer doet hij de springstart voor op het droge voor: „Tellen tot drie, op tijd springen en indraaien.” Met vernieuwde moed schuifelen we nog één keer naar de kade. De kabel spant aan, SPRING! En verdraaid, we racen pardoes over het meer. Voorbij dat laatste checkpoint zijn we helaas niet meer gekomen, volgende keer beter. Als we held Vincent mogen geloven, gaat dat zeker lukken.