Twintiger? Neem je tijd om volwassen te worden!
Waarom zijn twintigers later met de ‘traditionele mijlpalen’ dan tien jaar geleden? De redenen lopen nogal uiteen. Uit cijfers van het CBS blijkt dat ze later uit huis gaan, langer wachten met kinderen en later klaar zijn met studeren. “Twintigers van nu moeten langer werken dan de generaties voor hen. Ik snap dat je dan niet al te veel haast hebt.”
Brede opleidingen
Dat is niet de enige reden voor ‘de behoorlijke verandering ten opzichte van tien jaar geleden’, zegt psycholoog Thijs Launspach. Hij houdt zich voornamelijk bezig met millennials op de werkvloer. „Er is niet één oorzaak, het zijn er een aantal. Opleidingen zijn tegenwoordig veel breder. Als je van een opleiding af komt, ben je vaak nog niet echt klaar. Je gaat je nog verder specialiseren, dat is nu in meerdere mate dan voorheen.”
Karin Roos is loopbaancoach en stressconsultant. Ze ziet ook de drang naar ontwikkeling onder twintigers. „Ik merk dat mensen veel meer vrijheid willen om zichzelf te ontwikkelen", zegt ze. „Vanwege de grote eisen om een studie binnen vier tot vijf jaar af te ronden, pakken ze de ruimte ook veel meer. In de vorm van een tussenjaar na de middelbare school of studie.”
Geen lineair pad
Ook kiezen twintigers minder vaak voor het lineaire pad, noemt Launspach. Zijsprongen in carrière, of een studieonderbreking. Dat herkent student Aäron Loupatty ook. De twintiger zit in het derde jaar van zijn opleiding journalistiek, vooralsnog zonder vertraging. „Maar dat zit er wel dik aan te komen.” Naast zijn studie werkt hij als freelance journalist. „Eerst leek het me dramatisch om vertraging op te lopen en daardoor langer vast te zitten aan mijn studie en het ergst: een studieschuld van inmiddels 31.000 euro. Maar inmiddels vind ik het wel prima om wat rustiger aan te doen met mijn studie, want waarom studeren voor iets wat je al in de praktijk aan het doen bent?”
Langer thuis wonen
Psycholoog Launspach benoemt de periode tussen puberteit en volwassenheid als flexibeler. „We schuiven de mijlpalen die we traditioneel gezien met volwassenheid associëren naar achteren, zoals een huis, vaste baan, een gezin en trouwen.” Toch is niet elke keuze vrijwillig, zoals een eigen huis vinden en een vaste baan op je eigen niveau. „De huizenmarkt is ontzettend nadelig voor starters en ook als student is het vaak veel te duur om uit huis te gaan. Dus blijven twintigers langer thuis.”
Gelukkig is het niet alleen maar slecht nieuws dat twintigers wat langzamer zijn met alles. „Twintigers weten ook dat ze veel langer moeten werken dan de generaties voor hen, de carrières zijn langer", zegt Launspach. „Ik snap heel goed dat je dan niet al te veel haast hebt. Een ander voordeel is dat je jezelf in een relatief veilige omgeving kunt ontwikkelen terwijl je volwassen wordt. Als je die periode gebruikt om uit te vinden wie je bent, heeft het alles later doen ook veel positieve aspecten.”
Hard werken
Ook loopbaancoach Roos ziet dat twintigers veel nadenken over hoe het leven eruit moet zien. „Deze generatie is heel erg opgevoed met het idee dat je alles kunt bereiken als je hard werkt", legt ze uit. „Dat wordt ook wel een beetje van je verwacht, je moet bijna gebruik maken van alle mogelijkheden die je ouders je hebben geboden. Maar je merkt dat twintigers een andere motivatie hebben. Vroeger was je motivatie een vaste baan en zekerheid. Die zekerheden zijn er sinds de crisis niet meer. En als er geen zekerheid meer is, kun je doen wat je zelf leuk en waardevol vindt.”
Toch voelt Loupatty wel regelmatig urgentie om zo snel mogelijk zijn studie af te maken. „Ik ben nog maar twintig en heb al een studieschuld van 31.000 euro, een koophuis zit er in de komende tien jaar sowieso niet in. Als ik in de gaten heb hoe mijn studieschuld ervoor staat, ga ik denken dat ik mijn studie snel moet afronden om de schuld ooit af te betalen. Omdat ik twintig ben probeer ik me maar eerst even te focussen op mijn studie en mijn freelance baan en af en toe een sociaal leven hebben, hoewel dat soms moeilijk gaat met het flexibel werken.” Het flexibele werken vindt hij voor nu op zich wel prima. “Maar zodra mijn studie erop zit, of misschien als ik voor het einde van mijn studie al ergens vast aan de slag kan zou ik dat ook ongetwijfeld gaan doen.”
Hoe deel ik mijn leven in?
Wat Launspach betreft is die haast helemaal niet nodig. „Het gaat om het vraagstuk: hoe wil ik mijn leven indelen? Dat denkproces, die beslissingen maken, daar doen twintigers nu langer over. Daardoor bereiken ze die traditionele mijlpalen naar volwassenheid ook later. En er is ook heel veel te kiezen, het aantal opties is geëxplodeerd. We gaan er vanuit dat het leven maakbaar is, dat maakt de keuze ook lastiger en ingewikkelder. Er zijn veel meer opties om te exploreren, dat maakt het allemaal lastiger kiezen en beslissingen nemen.”