Iris Hermans Nieuws 15 mei 2019, 06:10

Leestijd: 5 minuten

Carpe Planta! Hier is het elke dag Wereld Plantendag

In deze tijden met ‘diervriendelijk’ en ‘plantaardig’ in menig datingprofielschets, kan een Wereld Plantendag natuurlijk niet ontbreken. Op 18 mei wordt de dag gevierd die vele botanische harten sneller laat kloppen, al zijn er ook Facebook-groepen waarin het gewoon elke dag plantendag,vol groene-vinger-highfives.

Steeds meer groene-vinger-highfives op FacebookJouw stek, mijn stek

Ze delen een grote liefde voor elkaar, planten én voor stekjes. Nanouschka en Thalina Wamelink-van Dijk richtten in 2015 Planten- | Stekjesruil NL op Facebook op, met inmiddels ruim 20.200 leden. Doel: de ruileconomie stimuleren en de plantverkoop tegen gaan -„is slecht voor het milieu”- en de regels zijn dan ook simpel: geen verkoop en geen promotie, hoe groen het ook is. Hun eigen stekje is in Barneveld, waar ze trouwden in 2016, maar nee, niet met een huwelijksplant in de hand, „onze bloemboeketten waren wel bijna identiek!”

Wat begon als puur een plantenliefhebbersgroep is uitgegroeid tot een enorme groep waarin ook plantengroentjes zitten met vragen als ‘Ze gaan telkens dood… Wat gaat er mis?’ Deze kunnen altijd rekenen op veel aardige, of zelfs plantlieve, reacties, „mensen dragen hun liefde voor planten uit en brengen het graag over op anderen.” Wat ze erg leuk vinden, zijn de ‘voor-en-na-foto’s’ die worden gepost. „Van een kleine stek tot een prachtige en enorme plant na twee jaar… Zo mooi om te zien!”

De leden planten er foto’s met vragen (‘gekocht bij de supermarkt voor 1, 50, maar wat zijn het eigenlijk?’ tot ‘weet iemand wat er met mijn pannenkoekplant aan de hand is?’) en er worden stekruilafspraken gemaakt. Soms gaan de planten in spe per post naar hun nieuwe baasje, vaker nog wordt afgesproken bij iemand thuis, waar heel soms aan voortplanting in spe wordt gedaan… Liefde op de eerste stek: „Ik mag geen namen noemen, maar ik weet van een meisje dat ze nu iets heeft met de jongen die voor haar deur stond, met een stekje in zijn hand.” Ook is er de SWAP’s rond kerst en in het voorjaar: leden sturen elkaar verrassings-stekpakketjes toe, en dan zijn er ook nog de ruilmiddagen door heel het land, zoals deze zaterdag op Wereld Plantendag in Barneveld, op Manege de Burght.

Ze hebben ook hun eigen YouTube-kanaal (PlantenStekjesruil NL) waar ze tips geven. The one met de pannenkoekplant had meer dan 14.000 views, „dat is een echte instapplant, perfect voor beginners.” Nooit teveel water, veel geduld ‘en niet zomaar gaan knippen’ zijn zomaar drie heel goede tips van de plantenliefhebsters. Praten tégen doen ze niet, wel óver, met elkaar. Laatst deden ze een rondje in huis en telden 90 planten (inclusief stekjes). „Het maakt rustig”, omschrijven ze de invloed van plant op mens. „En het is gewoon leuk om te zien hoe ze groeien. Het eerste nieuwe blad is altijd een hoogtepunt.”

Carpe planta!

Wil je lid worden van de Facebook-groep Eetbare wilde planten, wordt je wel eerst vriendelijk verzocht ‘het vastgezet bericht’ te lezen’, waarin staat dat het geen groep is om te vragen wat voor plant het is… „Dat gebeurde echt heel vaak, tot en met kamerplanten aan toe!” licht Rutger Amons toe. Hij is een van de beheerders van de populaire groep die net zijn 26.819e lid heeft toegevoegd. De aanwas komt zeker door de tijdsgeest, beaamt hij. „Wildplukken past heel goed bij de trend van regionaal eten en weten waar alles vandaan komt. Het is nu veel normaler geworden en je wordt niet meer gezien als een halve hippie als je nu door de struiken struint,” vervolgt Amons, wiens ouders bioloog waren en al van jongs af aan bosbessen plukte, hazelnoten raapte en daslook at, nog altijd zijn lieveling wat eetbare planten betreft. ,,Heb er gisteren nog een heerlijke pesto van gemaakt.”

Schoenen aan, rugzak om: de Utrechter gaat elke week ‘aan de wandel’, waarbij altijd wel een en ander wordt geplukt. Wel goed wassen, tipt hij, en weet wat je plukt. Zelf gaat hij altijd met een plantenboek op pad, of kijkt hij op wildplukwijzer.nl, want het eten van een giftige plant kan resulteren in een heel vervelende avond (op de wc). Nee, hij is nooit door een boze boswachter op zijn vingers getikt, plukkend in het bos, terwijl het officieel eigenlijk niet mag, verklapt hij met een glimlach. „Het wordt oogluikend toegestaan door de meeste boswachters, zolang het maar voor eigen gebruik is en om kleine hoeveelheden gaat.” En je niet aan beschermde planten zit, „boete wildplukken is 90 euro.”

Wilde planten zijn ook voor de stadsmensen onder ons te vinden. Neem nou het Vondelpark, „zit vol paardenbloemen die uiterst eetbaar zijn.” Smaken bitter, „beetje als lof”, omschrijft hij de smaak van de bladeren die door de salade kunnen, „de bloem kan weer door pannenkoekenbeslag, leuk voor het kleureffect.”

In Eetbare wilde planten vragen als ‘kan ik jonge dennenappels in mijn slowcooker garen’ en ‘ik wil een eetbare tuin aanleggen, wie heeft tips?’ en vele recepten. Zoals het ‘hoppeletje’ (met hopplant), de Meiwijn (met takjes Lievevrouwebedstro) en limonade van zevenblad hondsdraf en watermunt. Al was voor de plantenliefhebber het zevenblad niet voor herhaling vatbaar, gruwelt hij nog steeds na. „Al door de Romeinen aangevoerd als voedsel, maar selderijachtig en heel muf, echt niet mijn smaak.” Bang dat Nederland straks raakt uitgeplukt, is hij niet, „het blijft een niche” en zijn belangrijkste regel: pluk met beleid, en de dag.