Iris Hermans Nieuws 3 mei 2019, 08:25

Leestijd: 7 minuten

Asperges met bloed, uiensoep met geraspte nagels

Zelfconsumptie pur sang tijdens vijfgangendiner waar lichaamseigen stoffen centraal staan. ,,Jouw bloed is lekkerder dan mijn bloed, zei de een. Dat vond ik wel interessant.”

‘Eten van Mensen’

,,We beginnen met een lekker zuurdesembrood met een vinaigrette van olijfolie. Los nu een van je buisjes bloed hierin op.” Niet iets wat je snel tijdens een daghapje in de lokale bistro zult horen, wel tijdens het ‘Eten van Mensen diner’ dat nog tot en met 5 mei plaatsvindt bij kunstinstelling Mediamatic (er is nog plek!) en waar het houdertje met daarin drie buisjes bloed gewoon naast je glas rood staat.

View this post on Instagram

A post shared by Mediamatic (@mediamatic_)

,,Bloed in zijn puurste vorm”, likt Mediamatic oprichter Willem Velthoven er weer zijn lippen bij af. ,,Te gek gewoon, en ook niet zo heel vreemd als je je bedenkt dat iedereen weleens in zijn vinger heeft gesneden en die daarna meteen in zijn mond deed.” Dat je er nu bij stilstaat en er een belevenis van maakt, vindt hij bijzonder. Of dat je buurman- of vrouw jou zijn/haar gerechtje met bloed laten proeven, ,,dat kan heel erotisch zijn.” Of het veilig is? Net zo veilig als onveilige seks, ,,maar ik heb nog geen vreemden van elkaars bloed zien proeven.”

Eigen bloedworst

Het idee voor dit Neo Futurist Dinner ontstond door een experiment van journalist slash kunstenaar slash nieuwsgierig aagje Gwen van der Zwan. Of je je eigen bloedworst lust, vroeg ze zich op een goede dag af. Met behulp van wat YouTube-instructies brouwde ze een worst van haar bloed, nam een hap en… spuugde het weer uit, ,,mijn eigen bloedworst was helemaal niet lekker!” Kwam ook wel ook omdat ze niet zo heel goed kan koken, verklapt ze lachend, en zelfs de slachtdieren, aan wie ze haar resterende worst wilde voeren, haalden hun snuit er voor op. Ja, dat was wel jammer, beaamt ze, ,,had me zo mooi geleken om bij het vleesschap in de Appie te kunnen zeggen: in dat varken zit een stukje van mij!”

‘Ethisch interessant op een artistieke manier, omschrijft ze haar bloederige experiment dat de trigger voor het huidige Neo Futuristic Dinner bleek. Ze schreef er al over voor Vice en het ging viral. Bizar veel reacties gehad, blikt ze terug, ,,Zoveel mensen vonden er iets van. Je kunt ze in drie groepen verdelen.” Zo zijn er de haters die het eten van eigen bloed walgelijk vinden, de groep die het ‘geweldig’ vindt en dan zijn er ook nog de mensen die het als opwindend ervaren. ,,Je moet eens weten hoeveel mails ik heb gekregen van mensen over hun bloedfetisj!” Dat is overigens nooit haar ding geweest, ,,ik ben vooral geboeid door waarom we wel aan de lopende band dieren slachten, maar van ons eigen lichaam kunnen walgen.”

Sneeuwwitje

Bloed heeft altijd wel een bepaalde aantrekkingskracht op de kunstenaar gehad, iets wat Sneeuwwitje, onschuldig als ze daar tussen haar zeven vriendjes lag, alleen maar heeft aangewakkerd. Met haar ‘mooie bloedrode lippen’, zo werd kleine Gwen voorgelezen. ,,Ik weet nog dat ik toen dacht: is bloed zo mooi dan?” Het Sneeuwwitje-effect is tijdens het diner terug te vinden in de witte asperges, waar je een van je drie buisjes -wanneer je hebt gedoneerd- bloed overheen mag sprenkelen. ,,Een groot drama op je bord!” roept ze het bijna uit, ,,de een vindt het prachtig, een ander goor… Het contrast is heel groot, je vers afgenomen bloed op het witte bord.”

Verbluffend lekker

Maar genoeg over bloed, want het diner beperkt zich niet alleen tot wat uit onze aderen stroomt, blijkt wel uit de soepje met geraspte nagels en de tranen gebruikt als ‘zoutje’. Ja, tijdens het Neo Futurist Dinner eet je als gast van jezelf. ,,We hebben nu eenmaal een lichaam en het is belangrijk om dat te verkennen”, stelt de enthousiaste kunstenaar. Eerder al was er het toetje gemaakt van squirt, of ‘vrouwelijk spuitwater’, zoals Velthoven het in een vorig interview noemde en ook urine bleek al een dankbare bron voor meerdere kunstprojecten. Hij verwacht overigens niet dat mensen ineens massaal ‘zichzelf gaan eten’ en zo de biefstuk laten staan. Nee, het gaat om de beleving en ook wel die bewustwording die zo bij deze tijd hoort, ,,,het is toch mooi dat kunst dat met je kan doen.”

Maanden aan voorbereiding, proefsessies en oefendiners gingen vooraf aan het Neo Futurist Dinner, waar ambitieuze chef Bryce Steba zijn figuurlijke tanden eens in de receptuur zette. Het resultaat is een ‘verbluffend lekker’ vijfgangendiner, waarin iedereen de keus heeft wel of niet ‘van zichzelf te eten’, ,,en echt alles is lekker.”

Net echt

Zijn dochter Abital Gomperts (14) zat knarsetandend aan tafel. ,,Ik mocht van mijn moeder geen bloed doneren en dus ook niet eten.” Balen natuurlijk, maar ze begreep het ook wel. Iets met haar leeftijd, ,,het doorbreekt je lichamelijke barrière, zei ze.” Maar ook zonder bloed heeft ze haar ogen uitgekeken en zich alles goed laten smaken. En lang leve de bloedvariant die ook nog klinkt als…, ,,bloedsinaasappelsap, lijkt net echt.”

‘Interessant’ is het woord dat de tweedeklasser van het Cygnus Gymnasium in Amsterdam veel gebruikt. Want dat was deze hele ervaring ook. Twee mensen naast haar proefden ook elkaars bloed. ,,Jouw bloed is lekkerder dan mijn bloed, zei de een. Dat vond ik wel interessant.”

View this post on Instagram

A post shared by Mediamatic (@mediamatic_)

De soep met de uien gerookt op mensenhaar met de geraspte nagels was haar lievelingsgerecht, al was het dessert ook eentje om niet snel te vergeten. Ze kregen suikerwax om op de huid te drukken en er weer af te trekken en het met haren en al te kneden tot een lepel. ,,Daarmee aten we het toetje, en de lepel daarna ook.” Een soort ‘Ober er zit een haar in mijn soep’, maar dan anders. Ze moet erom lachen, ,,het waren hele kleine haartjes, je proefde het niet eens.”

Wel jammer dat nét haar batterij leeg was en de ‘mooie dishes’ niet konden worden ver-Insta’d, maar ach, zo haalt Abital, die later ook kunstenaar wil worden, of sterrenkundige, haar schouders op, ,,het was toch al wel een diner om nooit meer te vergeten.”

Synchroon janken

Tijdens het diner is het geen seconde stil. Er wordt gepraat en gediscussieerd en de vragen gaan over en weer de tafel over, ,,is dit nou kannibalisme of niet?” Of er wordt met zijn allen een potje synchroon gejankt, omdat de tranen nodig zijn in een gerechtje. ,,Dat was echt heel mooi, en grappig. Iedereen smeerde uiensap op het ooglid, waarna de tranen binnen no time begonnen te rollen.” Hop, zo het eetbare papiertje in dat onder de ogen was geplakt. ,,Zo kon het volgende gerecht lekker gezout worden.”

Of het kannibalisme is? Op zijn hoogst kannibalisme-extra-extra-light, want in hun experiment worden dan wel lichaamseigen stoffen verorberd, maar absoluut geen vlees gegeten. Ook vegetariërs kunnen zonder te zondigen deelnemen aan het diner, ,,maar het is niet vegan, want je eet wel dierlijke producten.” Van jezelf, dus dat compenseert het dan weer.

Natuurlijk zou je zoiets thuis kunnen proberen, besluit de bevlogen Gwen, maar aanschuiven tijdens het diner is nog veel beter. Voor inspiratie, ,,Maar vooral ook om dit met zijn allen te beleven. Het is echt een once in a lifetime, neem dat van mij aan.”

Over het diner

Kunstinstelling Mediamatic nodigt voor de Neo Futurist Dinners kunstenaars en chefs uit om na te denken over de toekomst van eten. Het vraagstuk ‘het is wel oké om dieren te gebruiken, maar niet om iets van mensen te eten?’ en een zelf gemaakte bloedworst (van eigen bloed) waren de aanleiding voor het huidige diner: Het Eten van Mensen, waarin kunstenaars Gwen van der Zwan en Krisztina Czikaen chef Bryce Steba de hoofdrol spelen.

Geen vlees, wel nagels, tranen, haren en ook je eigen bloed kan meedoen, mits je dat zelf wilt en je onder professionele begeleiding bloed doneert. Je doet de naald er zelf in, om juridische misstanden te voorkomen en de hoeveelheid is minimaal: 15 milliliter.

Trek gekregen? Reserveer een plekje via de website.

View this post on Instagram

A post shared by Mediamatic (@mediamatic_)