Iris Hermans Nieuws 16 apr 2019, 08:55

Leestijd: 4 minuten

Op de infectieziektenbeurs: ‘Influenza B, aangenaam’

Keer wat anders: rondje infectieziektenbeurs, waar je op zoek gaat naar een tropische ziekte en eindigt met de perfecte soa-testwattenstaaf en ontdekt waarom zo veel medicijnen toch met een Z beginnen.

Mislukte Teletubbie

De streptokokken en legionella vliegen je bij binnenkomst in de RAI al om de oren, letterlijk ook, zo blijkt wanneer een paars zeer knuffelbaar ‘iets’ dat veel wegheeft van een misvormde Teletubbie, je stevig vastpakt als je met ‘het’ op de foto wil. ,,Wat bén je eigenlijk?” Het aandoenlijke paarse monster laat een rochelende lach horen en biedt zijn uitsteeksel aan, ,,Influenza, B, aangenaam.”

Prospective study of hospitalised patients with serious infections caused by carbapenem-resistant Enterobacteriaceeaewas nog een van de gemakkelijkere onderwerpen op de ECCMI (European Congress of Clinical Microbiology and Infectious Diseases), waar maandagmiddag zo’n 13.500 artsen en wetenschappers uit 127 landen rondliepen, en een enkele ietwat verdwaasde journalist, die eigenlijk op zoek was naar een tropische infectieziekte, maar op onder meer aspergillus -wel gewoon het hele jaar verkrijgbaar, vooral in Azië- en het antwoord op gevoelige soa-testen stuitte.

Effectief

De pijnlijke wattenstaaf in je plasbuis of baarmoederhals bij een soa-test behoort tot het verleden, als het aan FLOQSwab ligt. Het bedrijf ontwierp een zachte en gestroomlijnde wattenstaaf, ,,je merkt echt een groot verschil”, weet medewerkster Valeria Uberti terwijl ze met haar vinger bijna sensueel over de zachte bovenkant streelt, met een ‘baarmoederhalskronkeltje’ erin. ,,We hopen op een samenwerking met de GGD, we willen ze graag gratis opsturen zodat ze hier kunnen worden gebruikt.” De FLOQSwabs worden ook gebruikt door microbiologen en andere onderzoekers, ,,er blijft veel meer in hangen, het werkt daardoor effectiever omdat veel minder verloren gaat.” Nieuw zijn ze niet, verklapt de Italiaanse, in 2003 zijn ze al ontworpen, ,,je wil niet weten hoe traditioneel deze markt is en hoe lang het duurt voordat ze aan verandering toe zijn.”

Z…

Mark Sydney van een groot farmaceutisch bedrijf waarvan de naam niet mag worden genoemd -,,we mogen hier geen promotie voor onze middelen maken”- laat zien wat zij dit jaar allemaal op de markt brengen. Een ingewikkeld verhaal vol lange Latijnse namen voor infecties en minstens zo complexe namen van hun geneesmiddelen volgt. Waarom hun medicijnen niet wat meer gewone namen hebben, zoals Ikea bijvoorbeeld doet, zodat mensen (en hun omgeving) die beter kunnen onthouden, weet hij niet. Wel weet hij waarom veel medicijnen met een Z beginnen, van Zerbaxa tot Zaroxolyn en Zagam. ,,Dat komt op een of andere manier goed bij mensen over, alsof het dan beter werkt, ook wij geven vaak een Z-naam aan nieuwe medicijnen. ”

Instagrammable schimmels

Ze zien eruit om op te eten, of in elk geval erg Instagrammable, de schimmels op de beeldschermen bij Era Biology, een Aziatisch bedrijf dat tools ontwerpt om schimmels op te sporen. Kexin Yang uit China staat er met een glimlach bij. Haar Engels is niet heel goed, verontschuldigt ze zich al bij voorbaat, maar met wat bacteriën- en schimmelhints komen we een heel eind. Het lijkt een lolly met uitsteeksels, het is aspergillus. Het lijken borsten met twee tepels, of roze mozarellabollen, het is gist. ,,Zien er mooi uit, maar zijn slecht voor je.” De Chinese schudt haar hoofd. ,,Very véry bad.” Vandaar dat ze in China altijd een maskertje draagt als ze de deur uitgaat. ,,Not yet”, op de vraag of we dat hier ook moeten dragen, ,,maar dat komt vanzelf.”

‘Fantastic!’

Fantástic! CEO Robert Samburky van RPS Diagnostics antwoordt op z’n Amerikaans op de vraag hoe hij het tot nu toe vindt. ,,Boven mijn verwachtingen. We lanceren hier ons nieuwe product en iedereen reageert enthousiast.” Ze ontwikkelden de FebriDX test waarmee een dokter door een vingerprikdruppeltje bloed van de patiënt binnen max tien minuten ontdekt of iemand een virale of bacteriële infectie heeft. ,,Weet je meteen of iemand wel of niet aan de antibiotica kan.” Het kostte hem letterlijk heel wat bloed, zweet en nog meer bloeddruppels om de test te ontwikkelen -,,ik heb het weet ik niet hoe vaak bij mezelf getest!”- en hij noemt het ‘a big impact’ op de medische wereld, al duurt het nog wel even voordat die eraan gewend is, beaamt de Amerikaan. ,,Maar over een paar jaar is deze test bij elke huisarts op de eerste hulp te vinden, let maar op. En dat is fantástic.”