Iris Hermans Nieuws 15 apr 2019, 08:39

Leestijd: 7 minuten

Europees festival op Texel: ‘Ik dacht wel even WTF!’

Op Texel waaide afgelopen dagen een pro-Europese wind tijdens het Democracy Alive Festival. 30 nationaliteiten verzamelden zich op het Waddeneiland, „Texel is so cool! Maar ik dacht wel even: WTF…”

Buttons

Come to my island, just you and me… Het vrolijke liedje op Coastline FM schalt voorzichtig uit de boxen van het hotel. Langzaamaan druppelen de ontbijters binnen, begroetingen in alle talen klinken, in enkele gevallen gevolgd door een snelle opsomming van alle talen die ze beheersen. De buttons vallen meteen op. Een jongen met een ‘fight for a feminist Europe’, een meisje met het korte maar doeltreffende ‘Greens’. De programmaboekjes worden opengeklapt, de plannen gesmeed en de zon schijnt. Ze hebben er zin in: „it’s going to be a beautiful day.” 

https://www.instagram.com/p/BwKBl1OA4vW/

In Den Burg, het hoofddorp van Texel, rennen kinderen langs het festivalterrein in gele en oranje hesjes. „Ze zijn op schoolreis”, legt een groepje meisjes van De Fontein (oranje) uit. „We mogen nu vrij rondlopen en wat van ons zakgeld kopen.” Ja, vooral snoep, verklappen ze met het chocola op het gezicht en de wangen plakkend van de grote lollies. Of ze weten wat democratie is? „Dat de meeste stemmen geleden.” „Dat alles heel eerlijk gaat.” „Dat wat we hier in Nederland hebben.” Jij bent trouwens wel ouder dan elf toch? vraagt de kleinste tussen nougat en likken door, „wil je ons dan begeleiden in het Kruidvat? Daar hebben ze ook heel veel snoep.” Iets verderop wijst een stratenmaker wijst een meisje-met-button de weg, „bedankt, en wel stemmen hè?” roept ze hem na.

He’s the Manfred

Op het gratis festival snuffelen bezoekers nieuwsgierig rond, zowel mens als hond. Hier geen muziek, wel tenten vol serieuze gesprekken en stands met een missie. En een schuin aflopend stoepricheltje, waar met regelmaat iemand bijna over valt. Bijna dan, want hij/zij wordt meteen vriendelijk doch stevig vastgepakt en overeind gehouden door een van de vele Europese jongeren. „We’ve got your back.” 

Een groep Italianen zet een levensgroot bord van Manfred Weber neer, de geduchte tegenstander van onze Frans Timmermans in de strijd om het voorzitterschap van de Commissie. „What’s nót to love him?” antwoorden ze op de vraag wat ‘hun Manfred’ zo bijzonder maakt. „He’s the Manfred.” Iets verderop staan de Texelse biologische donutbakkers Hannes, Axel en Jasper met hun zoete waren en eilander Jan Wolters verkoopt zijn Texels fruit -enorme oesters- voor twee euro. Bij de foodtruck van De Texelse Soepketel bestelt VVV-directeur Frank Spooren een stoofpotje van Gallowayvlees, van echte Texelse koeien. „Extra lekker dus, ze eten alleen maar lokaal voer.”

De geboren Brabander woont en werkt sinds 2016 op het eiland waar ze hem inmiddels wel kennen, getuige de vele ’Hé Franks!’ en vice versa. „Het is een mooi eiland, met een echte schouders-eronder-en-gaan-mentaliteit.” Past wel bij hem en hij deed het nadat hij werd benaderd door de organisatie, European Movement International (EMI).

‘Superblij’

Toen hij hoorde dat ze Texel hadden opgemerkt als een van de mogelijke bestemmingen, samen met drie Duitse steden en een Grieks en Canarisch eiland, kwam ‘feesten en partijen-Frank’ -hij werkte hiervoor bij Center Parcs en organiseerde onder meer Bungalup- weer naar boven. ‘Dit moet gewoon hierheen’, dacht hij en het enthousiaste VVV-hoofd vertelt over de ‘geheime ontmoetingen’ met onder andere de burgemeester en mensen van de EMI die meteen een zwak hadden voor het Waddeneiland, „en ja, ook door het Texelse bier!” De keuze viel dan ook op het Waddeneiland, „We zijn daar superblij mee, het is erg leuk om zo’n niet-Texels event en zo’n 30 nationaliteiten hier te mogen ontvangen. En wie weet komen ze nog een keer terug en nemen ze iemand mee!”

„Stop je hand er maar in en voel maar even en ja, het is nat.” Op andere plekken zou het dubieus klinken, maar hier, bij de vissersmannen en -vrouwen en andere ‘Pulse Fishing’ betrokkenen, klinkt het niet meer dan logisch. Voor hen een waterbak met daarin een streng, wat schelpen en (nep)vissen. Het bootst een scène uit de zee na. De pulse-streng geeft kleine schokjes waardoor de vissen schrikken en in het net terechtkomen, met max 6 volt en max 2 seconden, weet visserijexpert Willem Ment den Heijer. „Het grote voordeel is dat je heel gemakkelijk de grote vissen vangt, er 50 procent minder CO2-uitstoot is en de bodem minder wordt beroerd.”Tonnen zijn in de innovatieve methode geïnvesteerd en iedereen leek blij, „totdat een Franse NGO zich ermee ging bemoeien…” Hepke Deelstra van VisNed vult hem aan. „We willen allemaal elektrisch rijden en nu hebben we een soort van Tesla voor de visserij en worden we straks misschien weer gedwongen zo’n stinkdiesel te gebruiken.” De hoofden schudden synchroon, „dat begrijp je toch niet?”

Dinsdag is de hamerslag en wordt op Europees niveau een besluit genomen over Pulse Fishing. „We zijn nerveus”, spreekt vissersvrouw Marjan Boersen niet alleen voor zichzelf, „en dan komt die brexit er ook nog bij.”

Rondje festival

Scholieren Koen Stork en Marit Bonne hebben net hun laatste uur erop zitten en besloten het weekend in te luiden met een rondje Democracy Alive. „We hebben er over gelezen in de Texelse Courant en het plan van onze school was om er iets mee te doen voor Maatschappijleer.” Niet gebeurd overigens, „maar nog steeds leuk om te gaan.”

Of het pro-Europese festival met veel progressieve onderwerpen op de agenda op een eiland als Texel past? Ze kijken elkaar even aan, schudden het hoofd terwijl ze knikken. Aan de ene kant niet, „de mensen hier zijn niet zo van de verandering, dat hoort bij de eilandmentaliteit.” Maar ook weer wel, denkt Koen, „het is juist goed dat het hier is, het zou zomaar tot meer bewustwording kunnen leiden en dat is altijd goed.” Leuk sfeertje wel, vinden ze allebei en nestelen zich samen op een bankje, in de zon.

Europaman

Met gele sterren op zijn gezicht en een blauwe vlag met sterren om zijn middel, loopt Jacob erbij als een ware Europaman, met als superkracht het verbinden van mensen. „We are Europe”, licht de vrijwilliger van EMI toe. „Ik hoop dat we dat met dit festival kunnen uitdragen en het iedereen kunnen laten zien.” Goede vriend Florian neemt de vlag van hem over. Hij is bezorgd, zoals vele ‘European youngsters’, verklapt hij, „er is nu zoveel anti-Europees sentiment, ik slaap nog steeds goed, maar droom wel van populisten met slechte kapsels en Franse namen.”

View this post on Instagram

A post shared by European Movement International (@european.movement)

Belangrijk is dat gestemd gaat worden tijdens de Europese verkiezingen en dat iedereen dat ook kan doen. „We hebben de Yvote-app gemaakt, speciaal voor Erasmusstudenten, zodat ook zij precies weten waar gestemd kan worden.”

So cool

„Texel is so cool!”, roepen ze het bijna uit op de vraag wat ze van de festivallocatie vinden. „Maar toen ik hoorde dat het hier was, dacht ik wel even WTF… Normaal gesproken is het in steden als Wenen of Den Haag, maar ik begrijp het nu wel. Hier is het echt uniek en een mooie kans om ook andere mensen te bereiken.” Want dat kunnen deze pro-Europese boys wel en elke eilander die voorbij loopt, met of zonder hond -„er zijn hier echt veel honden hè?”- wordt vriendelijk gevraagd of ze mee willen doen aan een workshop of even mee hun tent ingaan. Zelf hebben ze ook al uitgebreid het eiland geëxploreerd en natuurlijk Texels Skuumkoppe gedronken. „Als je alleen maar komt om te praten, kun je net zo goed Skypen.”