Cerise van Vliet Nieuws 8 mrt 2019, 06:30

Leestijd: 5 minuten

Moeder: keihard doorwerken of een stapje terug?

Thuisblijfmoeders en carrièretijgers: als het aankomt op moederschap en werk, lijken twee groepen lijnrecht tegenover elkaar te staan. Vrouwen moeten massaal het glazen plafond doorbreken en strijden voor banen aan de top van bedrijven, maar tegelijkertijd rijst de vraag of we anno 2019 nog wel ‘alleen maar moeder’ mogen zijn.

De verwijten tussen de twee kampen vliegen over en weer. De ene partij is lui, gemakzuchtig en helpt niet mee het glazen plafond door te beuken. De andere vrouwen kijken niet om naar hun gezin, verwaarlozen de kinderen en dumpen ze klakkeloos in de opvang.

Nieuwe Vrouwen

Anna Visser schreef een boek over ‘Nieuwe Vrouwen’. Ze was zelf hoofdredacteur bij een publieke omroep, maar deed na zeven jaar keihard werken even een stapje terug. Ze wilde meer tijd voor haar partner, kinderen en zichzelf. Haar ontslag nam ze in 2008. „Ik had in die tijd al een gezin ja.. en ik werkte zo’n zeventig uur per week.” De carrièrevrouw maakte lange dagen in Hilversum en had vaak ’s avonds ook nog vergaderingen.

„In mijn situatie lukte dat omdat mijn toenmalige vriend, de vader van mijn kinderen, twee à drie dagen in de week voor zichzelf werkte. Ik was de kostwinner en hij werkte daar freelance omheen. Hij droeg het grootste gedeelte van de zorg.” Als Visser nu terugkijkt op die tijd, weet ze niet zo goed of dat de juiste beslissing was.

„Bij nader inzien denk ik weleens dat wij allebei vonden dat we die situatie prettig en normaal moesten vinden als progressieve, weldenkende mensen… maar ik kreeg toch regelmatig te maken met dat kloterige schuldgevoel. Ik dacht dan dat ik er te weinig was voor mijn kinderen, maar ik vond ook dat ik niet mocht zeuren met een man die me zo steunde en opa’s en oma’s die altijd klaarstaan.”

Zelfmoord

De werkende moeder belandde in een spagaat. „Ik houd ontzettend van werken en haal daar veel uit, maar ik hou ook heel veel van mijn kinderen.” Ze besloot het even rustiger aan te doen en haar rol als omroepdirecteur achter zich te laten. „Ik kondigde dat aan bij Pauw & Witteman en kreeg toen wel heel veel reacties van ‘Nee vrouwen zoals jij moeten aan de top, je kan dit niet doen’. Bijna alsof ik zei dat ik zelfmoord ging plegen, maar ik zei alleen maar dat ik even andere dingen ging doen.”

Visser was echt niet van plan de rest van haar leven achter de geraniums te verdwijnen. Ze draaide alleen even wat minder dan zeventig uur in de week. Ze was 33, haar jongste kind 7 jaar, de oudste 10. Ze ging meer tijd met hen doorbrengen. Nu elf jaar later is ook de jongste volwassen en begint de mediavrouw aan haar ‘tweede carrière’.

Samenleving moet anders

Dit is iets wat volgens haar door mensen zelf, de overheid en bedrijven zou moeten worden gestimuleerd. „In onze samenleving moet je tussen je dertigste en veertigste op zoveel punten pieken”, legt ze uit. „Er wordt op teveel vlakken teveel gevraagd van zowel mannen als vrouwen. Daar moeten we over nadenken als samenleving.”

„Ik vind dat iedereen ervoor moet kunnen kiezen om meer te gaan zorgen in plaats van te werken, maar het blijft wel de verantwoordelijkheid van die persoon zelf en de overheid en het bedrijfsleven om ook deze mensen betrokken te houden bij de maatschappij en beroepspraktijk, zodat ze in een later stadium terug kunnen het werkveld in.” Op haar 44e heeft Visser drie volwassen kinderen en begint aan een tweede carrière, na een zeer bewuste en gewaardeerde ‘pauze’.

Carrièretijger

Louise Troen is een carrièretijger ten top. Ze werkt voor Bumble, een app die mensen bij elkaar brengt – het gaat om meer dan daten – en die helemaal focust op vrouwen. Alleen vrouwen kunnen op deze app het eerste berichtje sturen, wat „de verhoudingen helemaal op z’n kop gooit”, aldus oprichtster Withney Wolf. Troen is de vice-president van het bedrijf en volgens haar is Bumble na drie jaar al goed voor maar liefst vijftienduizend huwelijken.

Dat is onder andere te danken aan de enorme inspanning van Troen zelf. „Ik heb altijd gezegd dat ik niet zou liegen over mijn leven”, zegt de 31-jarige Londense als we vragen naar haar leven buiten haar werk. „Het is chaotisch, maar ik zorg dat ik momenten neem waarop ik reflecteer, momenten waarop ik bewust geniet van wat mijn team en ik hebben bereikt. Als iemand me vertelt dat hij/zij zijn levenspartner of een nieuwe baan heeft gevonden door onze app, dan denk ik daar even aan en haal ik daar heel veel uit.”

De drukke duizendpoot zorgt er ook voor dat ze altijd zeven uur per nacht slaapt. „Dat vind ik heel belangrijk, want als ik minder slaap heb ik niet genoeg focus en kan ik niet de beste versie van mezelf zijn.” Als die zeven uur slaap betekent dat ze de volgende dag wat later moet beginnen, of even een uurtje een powernap doet voor een groot evenement, dan doet ze dat.

Alhoewel ze het gigantisch druk heeft met haar werkzaamheden voor Bumble, geeft Troen toe dat ze wel met iemand aan het daten is. Ze wil ook wel graag een gezin. „Ik wil een harem van kinderen!”, zegt ze lachend. „Ik kom zelf uit een hele hechte, liefdevolle familie. Ik denk dat als je daar vandaan komt, dat je dat zelf ook wil.”

Hoe ze dat denkt te combineren? „Met hele goede time-management” en waarschijnlijk pas over een paar jaar. „De maatschappij legt veel druk op vrouwen van mijn leeftijd, maar er is volgens mij nooit een perfecte tijd. Als iemand me vraagt wanneer ik nou ga settelen zeg ik altijd ‘nooit’.”

Andere vrouwen die een carrière als die van Troen ambiëren wil ze meegeven dat als zij het kan, iedereen het kan. „Ik was echt niet zo goed in de standaardvakken op school. Mijn broers gingen allebei naar Oxford en ik voelde me altijd de minder slimme, maar als je je passie achterna gaat en verliefd wordt op je alledaagse bezigheid, dan komt het altijd goed.”