Festivalpannenkoek en de nostalgische: het is P-dag!
Het is Nationale Pannenkoekendag! Metro sprak twee liefhebbers die van die goeie ouwe pannenkoek hun vak hebben gemaakt.
‘Maximaal bakken’
Op een goede dag had Bas het: ik ga in de pannenkoeken. Hij richtte Rolled op en gaat nu met zijn pannenkoek op wielen de festivals af.
He pannenkoek! hoort hij regelmatig als hij in zijn Rolled foodtruck in de vorm van een pannenkoek op festivals staat. Bas Schijvens uit Valkenswaard kan er alleen maar om lachen, ,,ze bedoelen het daar alleen maar positief, het is altijd maximaal plezier op zulke events.” Én maximaal bakken, op Defqon.1 bijvoorbeeld, het walhalla voor elke hardstylefan, ,,ze zijn daar gek op onze pannenkoek met vers fruit.” Of op Down The Rabbit Hole en Best Kept Secret, al was het daar vorig jaar weer heel andere pannenkoek en hij likt zijn lippen er bijna weer bij af als hij eraan terugdenkt. ,,Met eend, zelfgemaakte hoisinsaus, bosuitjes en radijs, een limited edition die ging als een trein.”
Waar de een een pannenkoek in pizzapunten snijdt en een ander in reepjes, doen ze bij Rolled de naam eer aan en krijg je hem keurig opgerold op je bordje. ,,Eet wel zo gemakkelijk.” Past ook wel bij hem: niet te moeilijk, geen gedoe, net als de pannenkoek. ,,Ik ga het ook niet mooier maken dan het is. Ik vind het gewoon leuk om te koken en heb met dit pannenkoekenconcept iets gevonden waar ik mijn creativiteit in kwijt kan.” En waar hij zijn brood mee verdient en hoe hij in de pannenkoeken is gerold? ,,Gebrek aan opleiding, flauwekul ik altijd met een knipoog. Maar het is wel waar… Ik heb de Mavo maar net gehaald, of net niet, dat gedeelte heb ik verdrongen!” Hij belandde nog een tijd in de sales in de IT, maar kon het daar niet vinden, ,,en de IT is ook veel te abstract voor me”, haalt de eerlijke Brabander zijn schouders op.
Stilzitten zit niet in zijn aard, creatieve dingen bedenken en uitproberen wel en na een tijdje in Australië te hebben gewoond, waar hij ontdekte hoe leuk hij het koken voor anderen vond, en een blik op het horecalandschap, beleefde hij zo’n vier jaar geleden zijn eureka-moment. Want Schijvens zag dat er nog geen echt rondrijdend pannenkoekrestaurant was en bedacht het concept van de rijdende pannenkoek. ,,Het ziet er belachelijk uit, maar ik ben er verliefd op geworden, het past bij mij.” Nu is hij CPO, grapt hij, toch nog een titel, ,,chief pancake officer.”
Grappig
De pannenkoek omschrijft hij als een ‘supertopproduct’, ,,Maar het is heus geen rocket science om ze te maken. Ik vind het een grappig product, je kunt er alle kanten mee op.” Al is het inderdaad geen ingewikkeld culinair hoogstandje, hij heeft ze intussen wel geperfectioneerd, ,,mijn kaas met bacon is simpel, maar wel heel goed.De bacon is gekarameliseerd en licht krokant gebakken en de kaas lekker gesmolten in de pannenkoek.”
Ook experimenteert hij er lustig op los, getuige de winterpannenkoek (gestoofde peren, pecannootjes, gorgonzola) en de Warme Janus (zelfgemaakte zoute caramel, appel en speculaascrunch), een van zijn eerste en nog altijd een van de bestsellers. Max vijf producten gaan erop. ,,Ik ben geen sterrenkok en wil het vooral heel erg behapbaar maken.” En dat lukt hem aardig, want ze weten Rolled altijd wel te vinden, waar hij ook staat. Het is een keer wat anders dan een patatje of pizza, verklaart hij, ,,maar toch is het een bekend en oud vertrouwd product, dat spreekt aan.” De sky is the limit, al zal hij er niet snel een frikandel opdoen, of shoarma. ,,Je kunt er ook mee doordraven, het moet wel lekker blijven.”
Als hij in zijn pannenkoekenmodus is, dan is het vuur aan en gaan met dat beslag. Hij heeft er lol in, zelfs wanneer het bloedheet is en het in zijn foodtruck ‘nog een paar tandjes warmer’ is. Soms willen mensen nét even een andere pannenkoek dan op het menu staat. Bij drukte soms best irritant, bekent hij, maar ze draaien er hun hand niet voor om. ,,Voor de Engelsen neem ik altijd lemon en suiker mee, vinden ze lekker, en de Vlamingen zijn verzot op bruine suiker en kinnekessuiker, een soort poedersuiker.”
Mysteryland
Hij doet ook veel catering, maar de festivals blijven favoriet, ook door zijn personeel dat de sfeer daar ‘maximaal aanvoelt’. Hoe later het wordt, hoe meer ‘flauwekul’ ze horen op een festival, ,,maar het blijft altijd gezellig.” De twee meisjes op Mysteryland die in ruil voor een pannenkoek een rap wilden maken, vergeet hij nooit meer. ,,Na een paar minuten kwamen ze terug met een hele ode aan de pannenkoek, het duurde wel tien minuten. Behalve een staande ovatie van iedereen, hebben zij hebben toen wel maximaal pannenkoeken verdiend!”
Volgende week staat hij op een dancefestival in Eindhoven (Brabants Verbond) en daarna op Roadburn in Tilburg, waar het rock is dat de klok slaat. Maar geen stoere ‘rockpannenkoeken’ op het menu, verklapt hij. ,,De organisatie heeft geadviseerd om iets met vega te doen.” Geitenkaas, walnoot, honing en spinazie dus, ,,een veilige variant, gewoon prima” en hij denkt nog na over een volgende, ,,als je nog een lekkere suggestie hebt…”
Ten slotte nog zijn goudbruine tip voor thuisbakkers: bakken in een hete pan met arachideolie. ,,En het beslag altijd rechtsom draaien en mixen.” Dat laatste was een grapje, biecht Bassie Pannenkoek, zoals hij vaak wordt genoemd, grijnzend op. Moet kunnen, ,,ons hele concept is gewoon ook met een knipoog, maar we bakken wel serieus en maximaal goed.”
Demian runt de oudste
Demian runt de oudste van Nederland. Hij houdt van zijn gasten, pannenkoeken met rozijnen en van zijn vriendin, die gelukkig ook van pannenkoeken houdt. ,,Ze zegt altijd dat ik er zo naar ruik…”
Zijn allereerste ooit? Hij knijpt zijn ogen even dicht en denkt diep na. ,,Ik geloof dat mijn oma die heeft gebakken, in de camper op vakantie. Met rozijntjes, daar ben ik gek op.” Ja, mooie herinneringen, beaamt hij, ,,ik denk dat iedereen wel een pannenkoekenherinnering heeft, ik ken eigenlijk ook niemand die ze niet lekker vindt.” Demian Massari (28) runt Pannenkoe in Gouda, het oudste pannenkoekenrestaurant van Nederland. Of nou ja, eigenlijk de oudste poffertjeskraam, daarmee is het begonnen in 1840. ,,Eerst reisde het nog rond, maar het staat nu al een jaartje of tachtig vast en is inmiddels flink uitgebouwd.” Hij franchiset het sinds een jaar -er zijn meerdere vestigingen-, maar werkt er al bijna tien jaar en voelde zich er vanaf moment een op zijn plek, zeker ook door hun gasten. Hij krijgt een lach op zijn gezicht, nog groter dan de glimlach van stroop op de pannenkoek van het meisje iets verderop.
,,We hebben bijna elke dag wel iemand die binnenstapt met een verhaal.” De een kwam hier vroeger elke week als kind, een ander woont nu in de VS, maar herinnert zijn eerste pannenkoek nog In De Salon, zoals het vroeger heette. ,,Ook was er een man die hier voor de Tweede Wereldoorlog kind aan huis was en de laatste jaren telkens met zijn kleinzoon voor poffertjes en twee biertjes kwam.” Ze hebben hem nu trouwens al een tijdje niet meer gezien, het zou kunnen dat hij is overleden. ,,Het is ook niet zo dat we dan een rouwkaartje krijgen, maar ik hoop natuurlijk dat hij binnenkort weer komt.”
Wifi = klassieker én bestseller
Ook is er de verstandelijk gehandicapte man die hier elke zondag met een van zijn zussen komt. Niet voor een pannenkoek, maar voor een cappuccino, want die hebben ze ook. ,,We horen dan dat hij er de hele week naar uit kijkt, zo leuk is dat om te horen.”
Op zondagochtend komen ook veel jongeren bij hen en hij snapt dat wel, grijnst de pannenkoekman. ,,Die met kaas en spek is echt het perfecte hangover-food!” Liefst met melk, ,,de beste combi, of gewoon weer met een biertje erbij.” Er komen vooral veel gezinnen, maar je kunt er zeker ook naartoe met je date, vervolgt hij, ,,doe dat dan wel doordeweeks, als je een beetje rustig wil zitten.”
Hun Wifi-wachtwoord is een van hun klassiekers én bestsellers: Kaasspek. In de nisjes staan tafels, ,,vroeger kon je de gordijntjes zelfs dichtdoen”, aan de muur en eigenlijk overal veel koe-snuisterijen. Het restaurant oogt knus en de pannenkoeken die worden gebakken in Teflonpannen zijn goed aan de maat, ,,dus als je het niet op kunt, pakken we het gewoon voor je in.” De antieke, maar nog steeds goed functionerende poffertjesplaat prijkt in het midden van het restaurant en zou zomaar dezelfde kunnen zijn als die uit 1840 en wanneer iemand een portie bestelt, duikt Demian erachter, bewapend met boter, beslag en de vork om ze mee om te draaien. Ernaast een enorme zilveren bak poedersuiker en ja, ,,daar worden inderdaad soms poedersuikergrapjes over gemaakt..!”
30 bussen en flessen
Het monumentale pand ademt een en al nostalgie, en dat past goed bij de pannenkoek. Die zit helemaal gebakken in onze cultuur, verklaart hij het blijvende succes van het product. ,,We hadden hier laatst nog iemand die iemand uit Syrië had meegenomen. Hij vond dat het de perfecte inburgering was, omdat een pannenkoek zo typisch Nederlands is.” Hij deed er heel veel poedersuiker en stroop op, ,,hij vond het hartstikke lekker.”
Elke maand gaan er zeker 30 bussen poedersuiker en minstens zo veel flessen stroop doorheen en elk seizoen hebben ze een nieuwe pannenkoek, al is die van afgelopen herfst met stoofpeertjes en geitenkaas nog steeds de seizoenspannenkoek, zo staat te lezen op de papieren placemats slash menukaart slash kleurplaat (achterop). Niet per se omdat mensen hem zo goed vonden, ,,al vonden ze dat wel, hoor”, ,,maar er ging even wat mis bij het drukken van de nieuwe placemats!” Zijn eigen favoriet is de calzone, net zoals de pizza, ,,zal wel komen door mijn Italiaanse roots.” Verder hebben ze ook de pannenkoek kipsaté, of met brie, of met kersen en slagroom, of gember (onder andere). Vegetarische pannenkoeken zijn er ook en ze zijn aan het broeden op een vegan pannenkoek, ,,we willen dat iedereen zich hier welkom voelt en willen het liefst echt een goeie maken, met vegan shoarma en knoflooksaus ofzo.”
Ze zitten hier in Gouda aan de Karnemelksloot en ja, ook daarmee hebben ze weleens pannenkoeken gemaakt (,,ze worden dan extra luchtig”) en verder kunnen mensen gewoon aangeven of ze allergieën hebben. Was vroeger wel minder, ,,er was zelfs een tijd dat mensen hun eigen beslag meenamen en wij dan een pannenkoek voor ze bakten, dat kun je je nu toch ook niet meer voorstellen.”
Emoji?
Of er ook een pannenkoekemoji bestaat? ,,Ik denk het niet, anders had ik die vast al heel vaak gekregen.” Toch zoekt hij even in zijn telefoon, om na een minuut een verrast ‘oh, tóch wel’ uit te roepen. Of nou ja, bijna dan, ,,van een stapel American pancakes, niet helemaal hetzelfde.”
Vandaag is het Pannenkoekendag, ,,voor mij de mooiste dag van het jaar”, glimlacht hij, ,,na Koningsdag dan.” Het ziekenhuis in Gouda belde al om een bestelling van vijftien pannenkoeken door te geven en ook in Pannenkoe zelf is het op deze dag drukker dan normaal. Ze hebben zelfs een speciale pannenkoek samen met Jantje Beton bedacht: voor 1, 50 extra voor het goede doel krijg je een springtouw en een goed gevoel.
Zijn vriendin Tara is er ook gek op, knipoogt hij tot slot. ,,Gelukkig maar, ze vindt altijd dat ik zo naar poffertjes en pannenkoeken ruik als ik thuiskom.”