Amarins de Boer Nieuws 12 feb 2019, 16:02

Leestijd: 3 minuten

Lucille zoekt minister van Gehandicaptenzaken

Een minister uitsluitend voor gehandicaptenzaken. Dat is waar presentatrice Lucille Werner voor pleit. Volgens Werner, die zelf ook een handicap heeft, is er te weinig aandacht voor de twee miljoen Nederlanders met een handicap.

Een gebrek aan zuurstof bij de geboorte zorgde voor hersenschade, waardoor de 51-jarige Werner moeilijk loopt. Al jaren zet ze zich in voor mensen met een beperking. Zo heeft ze het programma de Mis(s)verkiezing in het leven geroepen en heeft ze haar eigen foundation, waarmee ze een positieve beeldvorming voor mensen met een handicap nastreeft.

Maar nu gaat ze een stap verder. Een apart ministerie voor mensen met een handicap moet ervoor zorgen dat er meer aandacht komt voor mensen met een beperking, vindt Werner. „Nederland loopt daarmee achter, want onder meer het Verenigd Koninkrijk, Canada en Australië hebben al zo’n ministerie.”

Liveshow

Met een tv-programma op 17 juni geeft Werner een eerste aanzet. Tijdens een liveshow op NPO 1 gaat ze op zoek naar de minister van Gehandicaptenzaken. „Mensen met en zonder handicap kunnen zich binnenkort verkiesbaar stellen en tijdens de verkiezingsavond wordt de minister gekozen.” De minister komt, als het aan de omroep KRO-NCRV ligt, aan het hoofd te staan van een nieuw op te richten ministerie dat de belangen behartigt van Nederlanders met een beperking. „In de hoop dat dit ministerie straks, net als in het buitenland, ook bestaat in politiek Den Haag.”

„Dat is zo belangrijk, omdat mensen met een handicap nu vaak niet weten waar ze terecht kunnen”, vervolgt Werner. „Bovendien wie is ‘een gehandicapte’? Iemand die blind is heeft een handicap, maar iemand die een arm of been mist ook. Het gaat om een ondefinieerbare groep en dat vergt maatwerk.”

Hoe bepaalde dingen nu geregeld zijn, is volgens haar te gek voor woorden. „Stel: je zit in een rolstoel, woont in Utrecht en gaat verhuizen naar Breda. Dan moet je eerst je rolstoel inleveren in Utrecht en vervolgens een nieuwe aanvragen in Breda, waar je soms ook nog weken op moet wachten. Ik snap dat niet. We vliegen bijna naar Mars, maar we krijgen het niet voor elkaar om een rolstoel mee te nemen naar een nieuwe woonplaats. Dat moet anders.”

Werken naar vermogen

Elianne Speksnijder (29) ziet het idee van Werner wel zitten. Toen ze in de tweede klas van de havo zat, kreeg ze de ziekte van Lyme. Ze kon de middelbare school niet afmaken en daarna niet doorstuderen. Nu zit de Amersfoortse zonder diploma’s en is ze volledig afgekeurd. „Maar dat betekent niet dat ik de hele dag in bed hoef te liggen”, zegt Speksnijder. Het liefst zou ze willen werken naar vermogen. „De ene maand kan ik misschien twee keer per maand werken, een andere maand niet. Maar dat is in verband met mijn uitkering nu niet mogelijk.”

View this post on Instagram

A post shared by ELIANNE (@eliannespeksnijder)

Een minister voor gehandicaptenzaken zou dat kunnen veranderen, denkt ook Speksnijder. Maar, benadrukt ze, het moet dan wel iemand zijn die precies weet wat er speelt op straat. „Het ministerie moet binnen de politiek worden geïntegreerd en geen apart kliekje worden, zodat gehandicapten worden blijven gezien als een aparte groepering.”

Dagtaak

„Om dat te voorkomen, willen we tijdens deze zoektocht de hele samenleving betrekken”, zegt Werner. „De minister moet iemand zijn die het belangrijk vindt dat iedereen mee kan komen. Onze huidige minister Hugo de Jonge van VWS doet het uitstekend, maar als je gehandicapten goed wilt monitoren, is dat nu eenmaal een dagtaak.”

Daarnaast moet de attitude veranderen, zegt Werner. „In de volksmond is iemand met een handicap een persoon die niet goed bij zijn hoofd is, terwijl het overgrote merendeel prima functioneert.” Speksnijder herkent dat. „Het begint bij de beeldvorming. Als we op een positieve manier zouden worden neergezet, kunnen we ook veel makkelijker integreren in de maatschappij.”