Iris Hermans Nieuws 18 dec 2018, 06:16

Leestijd: 10 minuten

Het maffe jaar van boerin Steffi

In de serie Het jaar van interviewen Metro-verslaggevers een persoon voor wie 2018 heel bijzonder was. Vandaag: Iris Hermans en Steffi Verhagen.

Duim omhoog

,,Ik heb een duim omhoog van Steffi!” Al is er niemand in de buurt, ik ben zo blij als een dertiger die net een appje van een hengstenboerin heeft gekregen. Een paar uur later zal ik haar ontmoeten op het busstation, waar ze me komt ophalen: ,,Ik hoorde dat je wilde komen lopen, maar dat is echt een takke end.”

Ik heb in alle interviews wel zin, maar in deze met Steffi echt belachelijk veel, want van het eerste uur, of eigenlijk tweede aflevering Boer Zoekt Vrouw, want hoewel ik dit jaar eigenlijk niet wilde kijken en een beetje het TVOH-gevoel had (‘nu ken ik het wel’), zag ik Steffi met haar rode blossen en oranje polo’s en was ik verkocht. Wat een verademing in deze tijden vol fillers en Instagramfilters. In de trein en bus mijmer ik hoe ze in het echt zou zijn, om drie uur later de deur van haar auto open te zwaaien en naast haar plaats te nemen. Ik zeg haar dat ik het best wel spannend vind, waarop ze me aankijkt met haar pretogen en op haar Steffi’s zegt: ,,doe niet zo maf, ik ben ook maar gewoon een mens.”

Brabantse gezelligheid en worstenbroodjes

,,Door de bomen daar kun je twaalf van onze paarden zien rondlopen, en oh kijk, daar zit mijn vader, op de rooie trekker, hij zwaait al.” Zoevend door het groene Brabantse land, met Steffi (28) naast je als chauffeur slash tourguide die het met haar inmiddels kenmerkende lage stem en ingetogen lach over de nabije omgeving heeft, begrijp je wel waarom al die mannen haar geschreven hebben en zichzelf hier al zagen wonen. Rust en ruimte en het boerderijparfum dat meteen de stadse neusvleugels laat trillen, maar ook onvervalste Brabantse gezelligheid, zelfs terug te vinden in de naam van een van de drie honden op het erf. Schnaps, die samen met Pukkel en kleine Barry -,,net een cavia, toch?”- hier een goed hondenleven leidt.

Het is bijna jammer dat de vijf nog lang niet in de klok zit, want twee uur met hengstenhouder Steffi en je krijgt meteen zin een feestje. Verhagen’s Stamkroeg staat op een bord in haar woonkamer-en-bar-ineen. Dit is haar domein op de grote woonboerderij waar ze met haar familie woont. Aan de muur foto’s van haar hengsten en paarden, de grote portretfoto van BZV op een tafeltje, door het raam uitzicht op de stallen en de bak. In haar hand een zak met echte Brabantse worstenbroodjes. Heb je al gegeten? vraagt ze.

Wel gelukkig

Het was me het jaartje wel. Ze neemt een slok van haar cola en blikt terug. Kerst 2017 was ze nog vrijgezel, maar allesbehalve een zielig hoopje ellende voor de kerstboom, want ze gaf een groot feest voor haar paardenvrienden. Rest van de familie op wintersport, huis voor zichzelf en ‘de Kerstinzegene’ kon los, ,,nieuw ideetje van mij.” Drinken en feesten tot in de onchristelijke uurtjes, ,,toen hebben mijn vrienden me aangemeld voor Boer Zoekt Vrouw.” De rest is geschiedenis en dit jaar is er de Kerstinzegene 2, nu met haar eigen kerstman erbij.

,,Ik was altijd al wel gelukkig met fijne familie, vrienden en mijn hengsten, er ontbrak eigenlijk maar een ding.” Steffi dacht dat ze de rest van haar leven alleen zou blijven, ,,en niet dat ik daar depri van werd ofzo, maar ik dacht gewoon dat het niet meer in mijn leven zou passen, en ik ben natuurlijk ook geen standaard mens.” Juist daarom waarschijnlijk wist ze de harten te veroveren van miljoenen kijkers. Met haar nuchterheid, humor en charmante lompheid zette ze zichzelf in de zelfspotlights. En natuurlijk met die rode stralende wangetjes waar de Zwitsalbaby jaloers op kan zijn. Ze zijn eigenlijk zo rood vanwege psoriasis, verklapt ze, ,,maar ik smeer er ook elke dag Nivea op, uit die blauwe pot.”

Eerste zoen

Daten is niet zo haar ding, op Tinder heeft ze welgeteld een uur gezeten. Ze schudt haar krullenhoofd, ,,dat is echt zo’n vleeskeuring.” Sterker nog: toen ze de brieven van Yvon kreeg, heeft ze niet, of pas veel later, naar de foto’s gekeken. En toen ging het snel, zeker tijdens de speeddate, waar ze ‘kortsluiting in haar hoofd’ voelde toen ze hovenier Roel in de ogen keek.

Haar eerste ooit was op de boerderij, evenals vijftien jaar later op 15juli: de eerste zoen met Roel, na het keuzemoment, waar ze een man de gelukkigste van Brabant en omstreken maakte, een ander de verdrietigste, al pakte sympathieke Harrold zijn verlies als een echte man en vertrok fier op zijn blauwe trekker. Het contact is nog altijd goed, ,,we zijn met zijn allen vrienden geworden, het voelde die week ook als vakantie in eigen huis.” Ze is op haar gevoel afgegaan, ,,je kunt zoveel dingen van te voren bedenken en gaan invullen, maar als je wil dat het in de liefde werkt, moet je dat opzij zetten, en dat heb ik voor de eerste keer in mijn leven gedaan.”

Gelukkig maar, want het leven is nog leuker geworden voor Steffi. ,,Het grootse voordeel, al klinkt dat ook zo zakelijk, is dat je dingen kunt delen.” Veel heeft het prille stel niet nodig, al moet Steffi voor ‘hun gezamenlijke hobby’ wel twee supermarkten langs, want Triple Karmeliet voor hem, Weisinger voor haar, ,,Die halve liters, weet je wel? Mijn moeder grapte al dat we op moesten letten geen alcoholisten te worden samen, maar zo erg is het ook niet, hoor.” En als supermarktcadeautje bananen en tijgernootjes voor Roel, ,,vindt-ie lekker.” Geen Netflix-serie (nog) voor hen,, ,,we hebben altijd zat te lullen” en dat begon al vanaf 15juli, toen alles in het geniep moest tot de laatste uitzending op 2 december. Dat had wel wat, ,,alles achter de gordijnen doen…” Het ging bijna mis toen de hoefsmid onverwacht op de stoep stond. Hop, Roel de garage in en het appen kon beginnen. ,,Hij is bijna weg.. Nog even… Nu echt!”

Plaaggeest en polo’s

Haar vader komt binnenwippen. Zelfde bouw als zijn dochter, zelfde guitige blik in de ogen. Hij gaat zo naar de hoevendokter, vertelt hij, ,,voor mijn eigen voeten” en Steffi laat hem snel even de net gekochte Party zien, ,,ik wist dat ik erin stond, leuk verhaal geworden wel.” Ze kan alleen maar lachen om wat over haar wordt geschreven. Zo ging het op Twitter vaak over haar polo’s die ze tijdens BZV altijd droeg (,,zitten gewoon lekker, zeker in de zomer”) en werd ze vergeleken met de plaaggeest van Bassie en Adriaan. Ze wrijft even over haar jukbeenderen, ,,ik vind wel dat ze gelijk hadden, grappig toch?” Over haar kapsel werd ook van alles geschreven en ze haalt haar hand er even doorheen. ,,Het is heel dik en droog, een beetje een Roy Donders-kapsel. Ik doe er Perfecte Krul in van Andrélon en dan vind ik het wel best.”

Wat minder grappig zou zijn, is wanneer mensen aan haar familie komen, ,,dat is ook de reden waarom ik even heb moeten nadenken om mee te doen.” Expeditie Robinson lijkt haar trouwens nog wel wat, ,,ik ben heel nieuwsgierig naar wat het met je doet om helemaal niets te hebben, maar waarom zouden ze mij daarvoor vragen?”

Alle Steffi’s de stal uit

Ze vond het ‘heel maf’ om zichzelf op televisie terug te zien, ,,normaal heb ik veel meer humor, ik dacht echt dat mensen mij keisaai zouden vinden.” Soms kon ze wel onder de tafel kruipen van schaamte, ,,maar dan kreeg ik de dag erna zo veel positieve reacties!” Ja, het zal vást wat met haar zelfbeeld te maken hebben, maar dat weet ze zelf ook wel. ,,Och, je moest eens weten hoeveel berichten ik heb gekregen van mensen die zich in mij herkenden en precies wisten wat ik nodig zou hebben.” Goedbedoeld allemaal, ,,maar ik ben echt oké met mezelf.” Dan wel geen supermodel (,,hoeft ook niet”), wel een rolmodel voor alle Steffi’s die nog in de stal zitten. Kom eruit! En geef je op voor het nog altijd zo populaire KRO-NCRV programma, ,,Ze helpen je waar ze kunnen om het te laten slagen. Baby nummer 69 ofzo is net geboren, petje af voor de programmamakers en vooral voor Yvon, zij doet zo veel voor ons. Ik vind het rot om te lezen hoe zij soms wordt weggezet. Zíj maakt het programma, vind ik, niet wij.” Met de hele ‘BZV-familie’, zoals ze het liefkozend noemt, is er veel contact, van appgroepen tot BZV-afterparties en ze wrijft zich verheugd in de handen, ,,de nieuwjaarsborrel komt er ook weer aan.”

Waar je de Boekelse ’s nacht voor kunt wakker maken? Simpel, ,,als een paard een veulen krijgt.” Hoe Steffi ontbijt? Ook simpel, yoghurt met wat muesli. ,,Ik moet een beetje aan de lijn denken, ik heb de bouw van mijn vader en ben een echte stresseter.” En daarnaast houdt ze ook van die Bragondische (of Bourbanste) gezellige levensstijl die begint als de vijf in de klok zit. Biertje erbij, ,,en dan komt dat tapasplankje met worst en kaas er ook weer vanzelf bij.”

Van vleeskeuringen houdt ze niet, van hengstenkeuringen wel, al was die van twee weken geleden wel haar dieptepunt van 2018. ,,Het was gewoon kut, geen van mijn talentvolle paarden is naar de hoofdkeuring gegaan. Alsof het gordijn vlák voor het hoogtepunt valt, na zo’n lange voorbereiding.” Ze is nu tien jaar bezig en soms zit het mee, en soms niet, maar gelukkig is daar nu haar Roel die haar ‘behoorlijk relativeert’, ,,anders zou ik zo nog drie dagen lang met mijn vader kunnen doorzeuren over die keuring.”

Mooie hengsten

Dat ze goed voor haar dieren zorgt, blijkt wel als je oog in oog met ze staat. De rust zelve en glanzend van gezondheid, door ‘veel beweging, goede brokken en kuil uit Friesland’. Ze aait een grote hengst over zijn snuit. ,,Paarden zijn altijd mijn passie geweest en vooral hengsten vind ik mooi. Ze zijn ruiger, gespierder en veel brutaler.” Lekker mannelijk dus, net als haar Roel, want hoewel ze zelf al 186 centimeter telt, is hij ‘gelukkig nog langer’. Haar wangen krijgen er spontaan een roodtint bij,  ,,ik vind hem een echte kerel, gewoon stoer.” Ja hoor, de kortsluiting is er nog steeds. Die eerste keer dat ze hem zag, eergisteren en vanavond weer, ,,dan komt-ie logeren.”

Steffi heeft een achtergrond in de verpleegkunde en een aantal jaar stervensbegeleiding gedaan. Dankbaar en zwaar tegelijkertijd, ,,daardoor wil ik nog meer het leven vieren, ik heb zo vaak gezien hoe het dan over kan zijn, ik wil van elke dag een feestje maken.” Verhagen’s stamkroeg is dan ook met regelmaat het decor en podium voor mooie avonden. Speciaalbiertjes erbij, karaoke op, ,,en keivals met mijn duetvriendin Trijntje Oosterhuis en Marco Borsato meeblèren. Mensen denken volgens mij dat hier elke week een bruiloft is of iets, met altijd zoveel vrienden op bezoek.”

Tegeltje

Ondanks haar nieuwe bekendheid, is Steffi nog gewoon wie en wat ze is, en dat is meer dan goed. Doe maar normaal, dan doe je maf genoeg, zou op haar tegeltje staan. Ze denkt nog even na en weet er nog wel een. ,,Je kunt alleen maar spijt hebben van de dingen die je niet hebt gedaan. Niet bang zijn, durf risico’s te nemen. Maar past er zekers niet op, of wel?”