Erik Jonk
Erik Jonk Nieuws 30 dec 2018, 
Leestijd: 8 minuten

Het jaar van Loes: wereld ingestort, wereld gewonnen

Loes van Delft
Loes van Delft. Eigen foto.

Als Justin Bieber jouw ontwerp ’post’, Disney met je wil samenwerken en je de Oscar onder de schilders krijgt uitgereikt: dan heb je je topjaartje wel. Maar ja, wat is dat waard als je je grote held nooit meer terug zal zien?

Het jaar van

In de serie Het jaar van interviewen Metro-verslaggevers een persoon voor wie 2018 heel bijzonder was. In deel 1: Erik Jonk en Loes van Delft.

,,Ik sprak Loes van Delft 2,5 jaar geleden toen haar Pjipje, een aandoenlijk wezentje dat in al haar werk terugkomt, langzamerhand de wereld begon te veroveren. Als dank voor het artikel maakte Loes een tekening voor me, van Pjipje uiteraard. Dat had zij niet hoeven doen, maar Loes deed het. Ze liet de tekening achter bij haar broer in mijn woonplaats Amsterdam en – zoals dat gaat – ‘zou ik die wel een keer ophalen’. Het kunstwerk lag er dit jaar dus nog steeds… Het jaar waarin het ene na het andere succes op Loes’ pad kwam, maar ook het jaar waarin haar broer op 31-jarige leeftijd overleed. Voor dit interview spraken we af in het huis waar haar broer tot de afgelopen zomer woonde. Het appartement is sinds afgelopen weekend van Loes en haar zus, de tekening van mij.

Loes van Delft

Rollercoasterjaar

Het giet van de lucht als Metro Loes van Delft (27) ontmoet in een appartement in hartje Amsterdam. De kunstenares (schilderen en graffitikunst op doeken, allerlei objecten, kleding en sinds kort ook beelden) is het zonnetje in huis, als ze bezig is met haar mams en vriend van haar moeder de kerstboom op te tuigen. Het is tekenend voor het rollercoasterjaar waarin de Brabantse zich bevond. Voor een jaar van groot verdriet en een jaar waarin plotseling alles meezat en een wereld werd gewonnen.

Een nieuw niveau

We zijn in het huis van haar broer Niki, die begin juli op 31-jarige leeftijd aan een slopende ziekte overleed. Loes van Delft spreekt liever van ‘een nieuw niveau’ waarnaar haar broer is verdwenen. Ze was een maand lang helemaal kapot, maar veel betere tijden braken aan. Loes wist al even dat Justin Bieber een leren jasje met haar ontwerp in de kast had hangen. Maar damn, wanneer verscheen hij met dat kledingstuk nou eens op social media?, vroeg Loes zich al tijden af.

In augustus was het zover, met dank aan Jeremy Bieber, ‘vader van’, die de foto postte. Haar aantal Instagramvolgers steeg naar bijna 90.000, Loes verscheen op de buis in talkshow M en iedereen wilde wel iets van haar. Maar als het aan de kunstenares zelf ligt, is haar broer verantwoordelijk voor wat er plots gebeurde. Die moet dat hebben geregeld, vanuit dat ‘andere niveau’. „Dat kan niet anders”, is ze stellig. „Niki zei het altijd al: Loes, je moet een fóto van die Bieber hebben.” De foto van de leather jacket kwam dus, gedragen tijdens een motorrit. „Oh mijn God, die is het coolste ooit. Bedankt”, reageerde de maakster zelf. „Ik zag het en lag te schreeuwen en janken in bed. Mijn zus kwam uit de douche rennen om geschrokken te vragen what the fuck eraan de hand was. Ze moest me in mijn gezicht slaan om te beseffen dat het echt was. Fu-cking vet.

Respect

Het jaar 2018 levert haar berichtjes op van vrienden, maar ook volslagen onbekenden. „Moet je lezen”, laat Loes op haar smartphone zien. „‘Bizar wat er met jouw leven gebeurt. Successen die mijn wereld te boven gaan, maar ook het verdriet. Bedenk maar dat die jongen hierboven alles voor je regelt, zonder te kort te doen aan wat je zelf allemaal hebt geregeld. Respect.’ Echt lief dit, toch?

Misschien kan ze het verdriet een plaats geven (of juist nog niet), door al die successen van dit jaar. Ze somt ze zo op. „Wat zeker bij 2018 hoort, is mijn opening bij Cobra Art hier in de stad, een galerie waar iedere kunstenaar op dit moment mee wil werken. Ik had er een duoshow met David Stesner uit New York. Waanzinnig. Er is veel verkocht en er kwam veel publiek, terwijl ik dacht dat Cobra Art voor mij te hoog gegrepen was.”

Dat laatste is Loes ten voeten uit. Haar creaties met het figuurtje Pjipje, vernoemd naar de knuffel van haar neefje, hangt overal ter wereld, maar twijfel is er altijd. „Sick eigenlijk hè? Ik ben nogal voorzichtig. Er zijn zoveel kunstenaars die roepen ‘kijk toch eens wat ik allemaal maak, kijk eens hoe goed ik ben.’ Ik vind dat niks. Laat anderen maar over je oordelen of je een geweldige kunstenaar bent.”

Nijntje van een meter

Terug naar de successen, terwijl Loes op de grond voor de kerstboom zit. Aan de ene kant – uiteraard – een Pjipje aan de wand, aan de andere kant een lichtgevende Nijntje van een meter hoog. Lekker knus. „Dit jaar heb ik weer samengewerkt met Louise Gallery in het Belgische Durbuy; en ook een grote show in Taiwan gedaan, waar duizenden werken hangen. In Azië zijn ze dol op creaties als Pjipje. Maar ik heb ook hele andere kunst gemaakt, zoals logo’s geschilderd en uitgezaagd voor merken als Chanel en Louis Vuitton. Ik maak grote beelden… Jaja, kleine Pjipje wordt groot. Het is goed, want als kunstenaar moet je blijven experimenteren en soms durven.”

Alsof het nog niet genoeg was, stond Disney voor een samenwerking voor de deur. Niet letterlijk, want het was MOAM Amsterdam. Dat platform voor jong creatief talent zocht voor Disney kunstenaars die iets met de negentigjarige Mickey Mouse wilden doen. Samen met achttien andere kunstenaars mocht Loes iets Mickey Mouse-gerelateerds maken. „Geen twijfel mogelijk, hoger dan Disney kan ik eigenlijk niet gaan, dacht ik meteen. Mijn werk leent zich er goed voor. Net als Pjipje zijn de creaties van Disney vaak lief en ontwapenend, dus ik snapte wel dat mijn werk was opgevallen. Gelukkig maar.” Loes’ Mickey van 1.56 meter hoog was dit najaar in het Krasnapolsky aan de Dam en in de Beurs van Berlage in Amsterdam te zien. Mogelijk volgt volgend jaar een vervolg van de show in Parijs, waarbij Disneyland een logische plek zou zijn.

‘Iedereen died voor die prijs’

En toen kwam er onlangs nog de Global Art Award in Dubai. Tweeduizend kunstenaars uit de hele wereld deden mee en Loes kwam door publieksstemmen bij de tien genomineerden in de categorie painting. Een internationale jury bepaalde uiteindelijk de winnaar en toen de naam Loes van Delft klonk, ging dat in het warme Dubai compleet langs haar heen. „Even later besefte ik hoe vet het is dat een internationale jury je bekroont. Het is toch een soort Oscar voor een schilder. Iedereen diéd voor die prijs, terwijl het alleen maar om de eer gaat. Mijn vader was erbij, hij heeft me altijd gesupport. ‘Hier heb je het voor gedaan Loesje’, zei hij nadat hij was uitgeschreeuwd. Ik ben zo blij met hem. Leraren vonden mij en mijn tekeningen als onzeker meisje maar niks, maar hij stond altijd achter me.”

De spurt die Loes de laatste maanden maakt, is natuurlijk niet helemaal aan Justin Bieber te danken. Ze heeft keihard gewerkt en geprobeerd. „Maar”, geeft ze als eerste toe, „een duwtje in de rug heeft Bieber me absoluut gegeven. Mensen denken toch: als hij het mooi vindt… Dat gegeven heb ik via social media goed gebruikt.

Alles uit eigen handen

Concessies doet ze met de grote successen niet. Een grote partij, zeg H&M, die met één ontwerp van Loes 1 miljoen spijkerjackies wil drukken? No way. „Elk kunstwerk moet uit mijn eigen handen komen. Ook de vele uitnodigingen voor feestjes die ze in de bus krijgt, pakt ze niet aan. „Een beetje tussen opgespoten tieten lopen en mensen met een kijk-mij-eens-cool-zijn-look… niks voor mij. Get real man, ik ben er allergisch voor. Iemand wil al een boek over me schrijven. Nou, kom over twintig jaar maar terug. Mijn kunst staat voorlopig op de eerste plaats.”

De dreun

Maar ja, al vertelt Loes haar verhaal met een stralende lach: de dreun in juli was er dus ook. Broer Niki kon de strijd tegen zijn ziekte niet winnen. „Mijn held. Het leek even beter te gaan, maar helaas… Tijdens het eerste deel van zijn ziekte ben ik tien maanden lang elke dag bij hem geweest en stond de kunst op een heel laag pitje. Ik wilde sterk zijn en bij mijn familie zijn. Tegen de wereld zei ik: gaan jullie maar door. Nu lijk ik ook sterk, maar misschien heb ik het wat verdrongen. Maar weet je? Mijn broer heeft vlak voordat hij naar een ander niveau ging gezegd dat hij me altijd zou willen helpen. Ik denk dat dat ook al gebeurd is, gezien de laatste maanden. Hij zal altijd in mijn werken terugkomen. Door een simpele letter N op een werk, of een kunstwerk over The Lion King omdat hij daarvan zo’n fan was. Kan van alles zijn. Fysiek is hij er niet meer, maar ik voel dat hij me helpt en erbij is.”

Op de deur van het appartement hangt Nikki’s naambordje nog onder de bel. Dat blijft zo. En als Loes in dit huis zit op 31 december en dit knotsgekke jaar nog eens rustig overziet? „Dan denk ik: ik wil al mijn successen van 2018 inleveren om mijn broer terug te krijgen. Punt.”

Chinees museum koopt alle kunst van Loes van Delft in één klap op

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.