Kyrie Stuij Nieuws 12 nov 2018, 09:39

Leestijd: 2 minuten

Stichting: ‘Seksuele intimidatie strafbaar stellen’

„Dit valt zeker onder seksuele intimidatie”, reageert Pleun Onzenoort, voorzitter van stichting Stop Straatintimidatie, op het verhaal van Melanie, die te maken kreeg met een opdringerige versierpoging in een trein ‘s avonds laat. Deze stichting lobbyt om straatintimidatie strafbaar te stellen en pleit voor voorlichting waarin ook aandacht is voor wederzijdse instemming.

De definitie van seksuele intimidatie laat zich het beste omschrijven als, ‘iedere vorm van toenadering of seksueel gedrag dat door het slachtoffer als ongewenst wordt ervaren’. Een breed begrip en daardoor vaak lastig om het concreet aan te pakken.

„Ook in deze casus zie je dat”, vervolgt Onzenoort. „De man bedreigt haar niet, randt haar niet aan en beledigt ook niet. Dat zijn strafbare vormen. Seksuele intimidatie valt daar vaak tussen waardoor iemand ermee wegkomt, terwijl die een ander wel degelijk intimideert.”

Afkeuren

Wat kun je doen in zo’n situatie? In eerste plaats vindt Onzenoort dat de oplossing niet bij Melanie ligt. „Laten we duidelijk zijn, wat Melanie overkomt is niet haar schuld. De taak ligt bij de maatschappij om dit gedrag zodanig af te keuren, bijvoorbeeld via strafbaarstelling, dat mensen het wel uit hun hoofd laten.”

Andersom geredeneerd is het voor de ander wellicht lastig te bepalen waar de grens ligt. Is het bijvoorbeeld mogelijk dat – in dit geval – mannen zich minder goed realiseren hoe intimiderend zij kunnen overkomen? „Wat niet meehelpt is dat films en series vaak een onrealistisch beeld schetsen. Een vrouw zegt bijvoorbeeld nee, terwijl ze ja bedoelt. Daarin wordt ‘hard to get’ geromantiseerd. In het echte leven is nee gewoon nee.”

‘Eigenlijk wist ik het wel’

Onzenoort merkt overigens dat plegers van seksuele intimidatie het ongemak van de ander vaak wel degelijk doorhebben. „Als het gedrag wordt besproken zie je vaak dat de dader achteraf zegt, ‘eigenlijk wist ik wel dat ze het niet wilde.’ Iemand die seksueel intimideert is over het algemeen niet bezig met wat de ander wil.”

Ondanks dat er geen eenduidige oplossing is voor de casus van Melanie kan Onzenoort een paar tips geven. „Het kan helpen om je zo zelfverzekerd mogelijk op te stellen, ook al ben je bang. Zeg duidelijk dat je dit niet wil. Laat geen ruimte voor interpretatie.”

Campagne

Daarnaast verwijst Onzenoort naar de campagne ‘Ben je oké?’ van het Rutgers Instituut waarin omstanders worden aangespoord om bij dit soort situaties een slachtoffer bij te staan. „Zeker in de trein kan het helpen als medereizigers zich uitspreken als ze zoiets zien gebeuren. Als je dat op het moment echt niet durft, doe het dan achteraf zodat iemand zich niet alleen voelt.”