Kyrie Stuij Nieuws 23 nov 2018, 10:45

Leestijd: 3 minuten

OV-poort in restaurant blijkt sluiproute naar bus

Een bijzonder gezicht in stationsrestaurant Breexz in Tilburg. Een ov-toegangspoort midden in de zaak moet voorkomen dat reizigers een gratis doorsteek maken naar de trein. Maar met een ingrijpende verbouwing van het station is het restaurant plotseling de kortste route geworden van de trein naar de bus. „In de spits lopen reizigers een marathon in mijn zaak.”

Elke werkdag tegen negen uur ’s ochtends hoort restauranteigenaar Michiel Spierings de reizigers naderen als een kudde bizons. Terwijl zijn gasten rustig nippen aan hun cappuccino, vliegen ze in groten getale naar binnen, om midden in zijn zaak uit te checken en nog net niet struikelend over elkaar de eerstvolgende bus te halen.

Marathon

Ongelukken zijn nog niet gebeurd, maar ‘het scheelt niet veel’, stelt Spierings geamuseerd. „Af en toe is het hier net een marathon. Met een wanhopige blik en de ov-chipkaart in de aanslag rennen ze stuk voor stuk naar de uitgang. Het gaat zo gehaast dat zelfs een ‘goedendag’ er niet van af kan.”

Het restaurant verbindt het station met de stad. Door de verbouwing van het station is onder meer de tunnel verplaatst, waardoor het langer duurt om van de trein naar de bus te lopen. Sommige reizigers hebben slechts twee minuten overstaptijd. Met de ingang op perron 1 en de uitgang grenzend aan het busstation, doet Breexz plotseling dienst als de ideale sluiproute.

Ingewikkeld

Wie het restaurant vanaf perron 1 betreedt kan zonder in te checken een koffie of maaltijd-to-go aan de bar bestellen. Aan dezelfde bar is iets verder een toegangspoort verankerd. Om plaats te kunnen nemen in het restaurant moet je dus inchecken.

En dat is best ingewikkeld. Het ov-chipkaartsysteem brengt namelijk kosten in rekening wanneer je binnen uur niet uitcheckt. Spierings heeft daarom speciale ov-kaarten achter de bar voor klanten die van plan zijn langer te blijven.

Een constructie die Spierings natuurlijk liever niet had gehad. De grote verbouwing was echter aanleiding voor ProRail om voor eens en voor altijd de ‘lekken’ in het station te dichten met toegangspoorten. Zodat niemand zonder te betalen de trein kan pakken.

Half miljoen euro

De operatie bleek alleen niet zo makkelijk als gedacht. Alleen al voor de plaatsing van het poortje moest Spierings om tafel met drie verschillende aannemers. Het kostte, inclusief het aanpassen van de pui van het restaurant, bijna een half miljoen euro.

Hoewel Breexz nu om de zoveel tijd wordt bestormd door gehaaste reizigers, kan Spierings er wel om lachen. „Het trekt in ieder geval bekijks. Gasten maken vaak een foto van het poortje omdat ze het een bijzonder gezicht vinden.” Ook verwacht hij dat de rust meer zal terugkeren als de verbouwing van het station in 2020 afgerond is. „Dan zijn de nieuwe looproutes duidelijk en sluit alles waarschijnlijk beter op elkaar aan.”

Treinleven

Het restaurant zit bovendien al vijftien jaar op dezelfde plek, waardoor Spierings al van alles in het treinleven heeft meegemaakt. Van de invoering van de ov-chipkaart tot de grote toename in het aantal reizigers.

Het meest bijzonder zijn misschien wel de vaste gasten, die voor hem het gezicht zijn geworden van het treinleven. Zoals de 65-jarige man die al jaren, meerdere dagen per week, dezelfde bestelling bij hem doet. Spierings somt op: „’s Ochtends een bakje koffie met een worstenbroodje, ’s avonds kipsaté met friet – zonder kruiden – mayonaise, appelsap en een kindertoetje met extra slagroom. Geweldig toch?”

Archetype reizigers

Samen met de gemoedelijke conducteur, de student die zich heeft verslapen en de oudere reiziger vol vragen is het een van de vele archetype reizigers die Spierings door de jaren heen heeft leren kennen. Met de kudde ‘bizons’ die tijdens de spits zijn restaurant doorkruisen, lijkt zijn verzameling reizigersportretten in elk geval compleet.