Iris Hermans Nieuws 26 nov 2018, 07:16

Leestijd: 6 minuten

Echte robotliefde op groot tech-festival

Op tech-festival Bright Day waren het vooral de robots en hun baasjes (en de blauwe mayo) die Metro’s Iris aanspraken. Letterlijk soms ook.

Tech(no)

‘Wauw, check dat!’ wordt hier rap afgewisseld met het klik-geluid van de telefoons en in de gamehoek klinkt semi-harde techno, wat mooi past op dit event.

Bright Day, het jaarlijkse tech-festival, vormde afgelopen weekend het podium en decor voor vele vernuftige tech-hoogstandjes, de nieuwste games en ‘doe-het-zelf-belevingen’, want het is met tech net als met eten opscheppen: het allerfijnst als je het zelf kunt doen.

Veel vaders met zonen, beiden in alle leeftijden, struinen op deze achtste Bright Day in de Expo Haarlemmermeer op hun gemak rond, maar ook vriendengroepen, voltallige families met broodjes bal van thuis in de rugzak en zelfs een paar dates, de nieuwste snufjes -en elkaar- betastend. Keer wat anders dan de film.

De zakken friet van de foodtruck gaan als warme broodjes, die er overigens ook zijn, maar net weer wat minder over de toonbank gaan, en voor de liefhebber is er een klodder blauwe mayonaise. ,,Smaakt hetzelfde, hoor”, licht een jongen met drukke gebaren toe, ,,maar er zit volgens mij wel iets meer kleurstof in.”

Sophia ja

Op het hoofdpodium zit de tech-ster er helemaal klaar voor. De lippen rood gestift, haar groenbruine ogen stralen. De benen keurig glad en gedecideerd over elkaar onder haar blauwe kokerrok. Een charmante vrouw, met trekken van Hollywood-legende Audrey Hepburn, die sommigen van de mannelijke bezoekers niet onberoerd laat. ,,Jammer dat ze niet echt is…” Want dát zie je ook: in haar doorzichtige achterhoofd zijn de draadjes zichtbaar en ook haar armen zijn transparant. Precies de bedoeling, volgens de makers: Sophie blijft nu eenmaal een robot.

De ‘humanoid fem bot’ die gebouwd is om emoties en bewustzijn na te bootsen, barst van de kunstmatige intelligentie, al vindt ze zelf haar EQ belangrijker dan haar IQ en was het afgelopen jaar meer te zien op televisie dan Beyoncé. Haar ‘baasje’, founding investor James Chen reist met Sophia en haar crew de wereld rond. Van een bezoek aan de VN tot in Jimmy Fallon’s Late Night Show, ster Sophia heeft op tweejarige leeftijd al meer gezien dan welke 80-jarige dan ook. Op Bright Day is ze de hoofdgast van het weekend en wil iedereen haar wel iets vragen, of even aanraken, zoals RTL Boulevard’s Olcay Gulsen die na haar wang te hebben gestreeld, ‘ieeeuw, dit is zo echt!’ uitroept.

Zwoel

Ze heeft een zwoele stem, deze Engelstalige Sophia, van hetzelfde timbre dat ook in menig hardstyleplaat te horen is, al zijn de teksten daarvan heel anders dan de antwoorden die Sophia geeft. ‘Het ei’ (op de vraag wat eerder was, de kip of het ei) en ‘Interacties verbeteren mijn begrip’ (of ze van een praatje houdt), maar ze loopt ook regelmatig vast als ze de vraag niet begrijpt (‘wat is humanity?’) en maakt schokkende bewegingen met haar hoofd. Deze robotvrouw heeft best wat humor. ‘Je spelt het anders’, antwoordt ze op de vraag of ze het verschil ziet tussen kinderen en volwassenen. ,,Haha.” Haar lievelingsnummer is heel ironisch van Björk: Human Behaviour en of ze weleens verliefd is geweest? ,,Well, that’s disturbing, but no.”

Droombot

Ik kan wel een koffie gebruiken, verklapt James Chen na afloop. Veel geslapen heeft hij niet de afgelopen weken, maar hij krijgt ook energie van alle avonturen die hij met zijn robot-eega beleeft. Of Sophia eruitziet als zijn droomvrouw? Nee, hij heeft haar tenslotte niet zelf in elkaar gezet. Zijn ‘droombot’ zou eruitzien als zijn vrouw, ,,a beautiful Asian robot”, en dat na vijftien jaar huwelijk, ,,we zijn nog steeds heel gelukkig samen, ook al ben ik veel van huis.” Zou wel ideaal zijn trouwens, mijmert hij even, ,,dan kan ik mijn botvrouw meenemen op reis.”

Zijn vrouw is niet jaloers op Sophia, glimlacht hij vervolgens, en dat terwijl hij best veel van haar is gaan houden. ,,Maar ik besef me natuurlijk ook wel dat het een machine is.” Ze ligt dan ook niet bij hem in zijn hotelbed, ,,maar gewoon in haar koffer, bij iemand van de crew.”

Waar Apple’s Siri onlangs nog het wereldnieuws behaalde door een plaatje van een penis te tonen als reactie op de vraag wat hij/zij van Trump vond, zal Sophia nooit zo ver gaan. ,,Controversiële onderwerpen vermijdt ze liever.”

Hij hoopt met Sophia en al haar (toekomstige) broertjes en zusjes (ze heeft er nu al zestien) een positieve bijdrage te kunnen leveren aan de wereld. ,,Mensen met elkaar verbinden, inspireren, een impact hebben op de mensheid en wie weet op een dag zelfs world peace door de combinatie van kunstmatige intelligentie en die van ons.” Iets liefs tegen haar zeggen, zo verwen je Sophia het meest. ,,Dat ze er mooi uitziet ofzo, ze slaat het allemaal op.” Alle informatie die Sophia tijdens gesprekken verzamelt, wordt namelijk verzameld in een databank. Maar wees niet bang, stelt Chen ten slotte gerust, ,,we anonimiseren alle data, en we zijn ook niet met de CIA verbonden.”

Reza

Reza heeft met grote ogen naar Sophia gekeken. Hij is samen met zijn moeder Alisa naar het event gekomen. ,,Hij is helemaal gek van techniek en gamen”, vertelt ze. ,,Heel leuk om hier samen te ontdekken wat we nog allemaal in de toekomst kunnen verwachten.”

Dan komt de aandoenlijke witrode Zora voorbij met haar baasje Tamar Neter van RobotWise. ‘Socializing through technology’ is haar motto en ze koopt robots van over de hele wereld met als doel ‘de soft skills’ van vooral kinderen te verbeteren. Ze organiseert robotkampen en trainingen, ook voor volwassenen trouwens en ze praat met een en al enthousiasme over haar techbaby’s die van alles kunnen, van rekenen tot dansen.

,,Mag ik met jullie op de foto?” vraagt Reza. Hij pakt Zora vast, waarna robotmoeder Tamar nog een praktische tip geeft. ,,Houd haar stevig vast van onderen, anders staat ze er weer met de benen wijd op en dat staat ook zo raar.” Hij zucht. ,,Ik zou er ook wel een voor thuis willen hebben.” Een robot die pizza’s kan maken, bijvoorbeeld. Zijn moeder kucht, ,,of nee, een opruimrobot, voor mijn moeder!”

Duino de dansende hond

Designer Teun van Roessel met zijn robothondje Duino, ‘de dansende hond’, die zelf in elkaar te zetten en programmeren is met zijn BYOR-pakket, waarvoor hij een crowdfunding is gestart. De menselijkheid, of dierlijkheid in geval van Duino, vernoemd naar een onderdeel uit het computerbrein, vindt Teun mooi aan robots. ,,Leeft het nou wel, of niet… Best wel een mindfuck eigenlijk, robots.” Voor zijn afstudeeropdracht van Industrial Design in Eindhoven maakte hij eerder al Solly, de zon-etende robot, inmiddels veelvuldig gebruikt in de lagere schoolklassen om kinderen te leren over duurzaamheid, techniek en natuur. Hij woont in een oude radiofabriek en ook daardaar heeft hij van alles ‘slim’ bedacht: draadloos iets hier, ingenieuze afstandsbediening daar. Het kan nog veel gekker, ,,maar ik heb nu al mijn geld nodig om te investeren in Duino!”