Kyrie Stuij Nieuws 4 okt 2018, 22:03

Leestijd: 2 minuten

Moderne trein: ‘koffiebar meets bibliotheek’

Metro’s Kyrie bezocht de Innovation Expo 2018 en nam, door middel van een VR-bril, zelf plaats in de trein van de toekomst.

,,Doe de rugtas maar om, dan kun je daarna de bril opzetten’’, zegt een NS-medewerker als ik in de ruimte sta waar bezoekers als voorzichtige zombies langs elkaar heen lopen. De virtual reality-tour in de toekomstige trein van de NS is een gewilde attractie. En dat de bezoekers zich even in een andere wereld begeven, is duidelijk merkbaar aan de voorzichtige stapjes, de verwonderde blik en het bijna (‘Ho, terug!’) botsen tegen de muur.

En dan ben ook ik aan de beurt. „Kom maar op”, zeg ik zelfverzekerd. Maar met een verleden vol onverklaarbare val- en struikelpartijen, hou ik toch stiekem mijn hart vast.

Moderne sprinter

,,Wow’’, zeg ik, terwijl er een andere wereld zich voor mijn ogen ontvouwt. Ik sta op een station. De lucht is blauw, het voelt als het begin van de lente. Als ik mijn hoofd draai, zie ik de deuren van de trein. Het doet me denken aan een moderne sprinter, met de witte schuifdeuren en blauw-gele strepen.

„Loop maar verder”, hoor ik achter me. Maar ik ben nog volop in verwondering van de levensechte deuren en realiseer me tegelijkertijd dat de VR-bril me een opstapje toont om de trein te betreden. Ik lach zachtjes als mijn voet net iets te hard neerkomt, alsof je wakker schrikt uit een droom waarin je een duik wilde maken en vervolgens geen water voelt.

‘Het is tijd’

De trein is licht en ruimtelijk. Grote raampartijen tonen een weids uitzicht over het Nederlandse landschap. De huisstijl van de NS komt terug in het interieur, maar dan in iets lichtere tinten geel en blauw. De trein is afgewisseld met bankjes, uitklapstoelen, zachte elementen op de muur om tegen te leunen en een bar waar je met je laptop aan kunt werken. Een soort hippe koffiebar meets universiteitsbibliotheek, mijmer ik, totdat er op mijn arm wordt getikt. ,,Het is tijd, je hebt alles gezien.’’

Als ik mijn bril afzet, zie ik dat enkel een meter van mijn startplek sta. Huh? ,,Ja, je bleef erg dichtbij!’’, vertelt de medewerkster.

Mooi. Dat scheelt weer een val- en struikelpartij.