Iris Hermans Nieuws 12 okt 2018, 05:15

Leestijd: 5 minuten

Michiel Huisman over z’n nieuwe en ‘bloédenge’ serie

Metro’s Iris kreeg vijftien minuten met ’s lands-beste (en mooiste)-acteur-abroad Michiel Huisman. Hij speelt de hoofdrol in The Haunting of Hill House, de nieuwe angstaanjagend goede horrorserie op Netflix, maar is zelf ‘spook-sceptisch’ en verklapte iets wat niemand anders van hem weet….

Bloedeng…

,,Ik vond hem bloédeng”, roept een cameraman met overslaande stem en hij trilt nog wat na. Niet Michiel Huisman, sust hij snel, (,,die is dus echt knap”), maar de allernieuwste horror-serie op Netflix, The Haunting of Hill House. Alle journalisten die op deze regenachtige grijze ochtend, een slechtweertje dat past bij de griezelige serie, in het chique Amsterdamse Soho House present zijn, hebben van tevoren al (minimaal) twee afleveringen gezien, zodat goed beslagen ten ijs het interview in kan worden gaan. Voor de wachtenden, want ‘niets loopt volgens het programma’, volgens de crew, zijn er muffins, XL chocoladecroissants en wifi en dan geeft een dame in wollen pantertrui een seintje.

Klaar voor de start

You’re expected… prijkt in priegelgriezelletters op de ‘serieposter’ die voor de interviewroom is neergezet. Gelukkig maar. Neergeploft in een riante fauteuil, kijk ik rond in het vertrek dat zo uit de jaren zestig lijkt te komen. Op het tafeltje een glas water en gingerale voor Michiel, achterin twee Netflix-dames die alles in goede banen leiden, en nauwlettend de tijd bijhouden. Vijftien minuten krijg ik met Michiel Huisman en die gaan nú in. De deur zwaait open. ,,Goedemorgen!” begroet de acteur me opgewekt en geeft een hand die past bij zijn persoonlijkheid zoals ik die ken van het beeldscherm. Na mijn onhandige vergelijking met avocado’s die ik eet als comfortfood, net zoals ik ook heel ontspannen van hem word als ik naar hem kijk (‘comfortwatch’) en waar hij wel om kan lachen -,,en bedankt voor dit erg bijzondere compliment!”- gaan we van start.

Geen griezelfan

Van nature is hij geen fan van bovennatuurlijke horrorfilms of -series. ,,Ik vind ze vooral heel eng. Maar deze serie kon ik goed kijken, hoor… Ik wist al precies wat komen ging!” Toen hij het script las, wist hij meteen: ja, ik wil! Hij voelde een klik met zijn personage Steven, die net als hij zelf sceptisch ten opzichte van geesten is. Steven gelooft er, in elk geval in de eerste twee afleveringen, allesbehalve in, maar verdient wel z’n geld met spookverhalen schrijven. Een geest is dat wat je er zelf van maakt, zegt hij in de eerste aflevering, ,,een herinnering, een angst, een …” Een mooi personage om te spelen, vindt Huisman. ,,Z’n broers en zussen haten Steven omdat hij hun nachtmerries uit hun jeugd als het ware verkoopt, terwijl hij ze helemaal niet gelooft. Hij oogt als de meest stabiele van de familie, maar er gaan een heleboel dingen gebeuren waardoor dat dunne masker afvalt en ook hij z’n angsten onder ogen komt.”

Als eerste

Huisman, die daar over de oceaan net even anders dan in Nederland wordt genoemd, ‘Mikhiel’, ,,dat is ooit een keer begonnen, en daarna heet je dus gewoon zo”, is de allereerste naam die op je beeld verschijnt in de begintune. Dat moet vast een dikke kick geven, toch? ,,Ach ja…” Een glimlach verschijnt op z’n gezicht en hij weegt z’n woorden zorgvuldig. ,,Als dat al zo zou zijn, zou ik dat niet durven toe te geven.” Maar het is niet zo dat er tussen de acteurs om gescissord is of dat het een random keus is, wie als eerste in beeld komt, beaamt hij, ,,daar zijn zeker wel gesprekken aan voorafgegaan.” In de serie speelt het zogenaamde Forever House een belangrijke rol: het perfecte huis waar je voor altijd zou willen wonen. Zijn eigen Forever House zou ‘sowieso op een strand zijn”, daar hoeft hij geen seconde na te denken en de acteur droom even weg. ,,Het zou een supermodern ding op het strand zijn, een kubus van glas.” Hij droomt nog verder weg, ,,nee, een réchthoek met nog een rechthoek erbovenop.”

Wenkbrauwartiest?

De (zeer) oplettende kijker kan het niet ontgaan dat de wenkbrauwen van alle acteurs tot in de puntjes gecoiffeerd zijn, iets wat opvalt bij de vele shots van opengesperde angstogen. Maar nee, geen epileermaster op de set, lacht Huisman, ,,al hebben we hele goede visagisten.” Alles is eigenlijk wel tot in de puntjes uitgewerkt, vervolgt hij, en in tegenstelling tot veel goedkope horrorproducties, waarbij je de ketchup nog net niet ruikt, is dit een high-budget productie. En dat is te zien: elke seconde is een lust voor het oog, al wil je datzelfde oog ook soms dichtknijpen, omdat het echt eng echt is, zoals de scène waarin Stevens zus die begrafenisondernemer is, het lijk van hun jongste zusje dat net zelfmoord heeft gepleegd ‘fixt’ en lukraak een zak vol organen uit haar opengesneden buik trekt. ,,Elk shot is inderdaad perfect uitgedacht, zo is alleen al in de belichting heel veel tijd en energie gaan zitten, dat zie je niet vaak in horrorproducties.”

Geheimpje…

De hoofdrolspeler in deze gloednieuwe Netflix-serie die nu al aan alle kanten wordt bejubeld, zit trouwens niet zelf te Netflixen als hij moet wachten tussen de opnames door. Hij doet überhaupt niets wat te veel focus vergt, ,,ik probeer dan juist zo goed en kwaad als het kan met m’n hoofd bij m’n script te blijven.” Maar vooruit, mócht een tafeltennistafel op de set staan, zou hij zeker een potje wagen, want terwijl de laatste interviewminuut wegtikt, verklapt de innemende acteur dat hij deze zomer elke maandagavond meetrainde met een zeer fanatieke club mannen (,,Ik heb maar één potje van ze gewonnen… Tijdens de hele zomer”) en hij ‘best een serieuze pingponger’ is, ,,dat weet eigenlijk niemand.”

The Haunting of Hill House

De serie is een moderne remake en een losse bewerking van de roman van Shirley Jackson. Vijf broers en zussen groeiden op in het meest beroemde spookhuis van Amerika. Het verhaal switcht tussen het heden en verleden. In het nu zijn ze allemaal volwassen en worden ze herenigd door de zelfmoord van hun zusje. Ze worden daardoor geconfronteerd met de geesten uit hun eigen verleden en lijkt het beroemde huis een eigen zieke ziel te huisvesten die heel wat kippenvelmomenten en schriksensaties teweegbrengt. Ook in een huiskamer near you…